Παρτιζάνος... Ντ` Αρτανιάν

Όλα ξεκίνησαν όταν ήταν παιδί. Σε κάποια Χριστούγεννα, λίγο μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, κάπου εκεί γύρω στο 1920.

Ο παππούς του Αντρέ Κάμπος του χάρισε ένα σπαθί ως δώρο για τις γιορτές και ο μικρός εγγονός του δεν το αποχωριζόταν με τίποτα. Όλη μέρα ένιωθε ότι έκρυβε μέσα του τον Ντ` Αρτανιάν…

Πολύ γρήγορα εντάχθηκε και σε ένα σωματείο όπου τα πράγματα έγιναν πολύ σοβαρά. Ο νεαρός Ούγγρος αποδείχθηκε σπάνιο ταλέντο και η χώρα του με τη μεγάλη παράδοση στη ξιφασκία

Κανείς δεν έχασε. Το 1932 στο Λος Αντζελες και το 1936 στο Βερολίνο αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης στη σπάθη ενώ επιπλέον κέρδισε το 1936 και τη πρωτιά στο ομαδικό. Το 1932 ένα χάλκινο μετάλλιο προστέθηκε στη συλλογή του.

Ήταν τέτοια η αξία του που επικράτησε του ανίκητου Ιταλού πρωταθλητή Γκουστάβο Μάρτσι με 24-1 σημεία.

Εβραίος στην καταγωγή ο Αντρέ Κάμπος υπέστη τα πάνδεινα στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Βρέθηκε για πέντε μήνες σε στρατόπεδο υποχρεωτικής εργασίας, χωρίς αμοιβή φυσικά. Ένας από τους Γερμανούς φρουρούς του, λάτρης του αθλητισμού έμαθε τα κατορθώματα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τον συμπάθησε και ένα βράδυ του επέτρεψε να δραπετεύσει.

Ο Κάμπος εντάχθηκε στους παρτιζάνους και αμέσως ξεκίνησε τη δράση εναντίον των Γερμανών.

Έφυγε δυστυχώς από τη ζωή στις 4 Νοεμβρίου 1944.

Για τον θάνατο του υπάρχουν δύο εκδοχές.

Η πρώτη αναφέρει ότι σκοτώθηκε από πυρά Γερμανών μονάδος των Ες – Ες υπερασπιζόμενος με άλλους παρτιζάνους το νησί Μαργαρίτα στη μέση του Δούναβη.

Η δεύτερη αναφέρει ότι στη μάχη της Βουδαπέστης οδηγούσε σε μία από τις γέφυρες που συνδέει τη Βούδα με την Πέστη ένα φορτηγό γεμάτο πυρομαχικά όταν δέχθηκε απευθείας βλήμα όλμου.

Προκλήθηκε ισχυρή έκρηξη με αποτέλεσμα το φορτηγό με τον Κάμπος στο τιμόνι να πέσει και να βυθιστεί στον Δούναβη.