Λόγος περί κώλων

Γράφει ο Ευθύλογος Ο άνθρωπος που αναβάθμισε τα οπίσθια του κάθε ξέκωλου σε δημοσιογραφική ατραξιόν (φαίνεται να) βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση.
Μάλλον οι πολιτικές γνωριμίες αδυνατούν πλέον να προσφέρουν σωσίβιο.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο ίδιος και οι όμοιοί του δεν έκαναν τίποτε περισσότερο, από αυτό που ονειρεύονται αρκετοί Νεοέλληνες.
Απλά δεν το πέτυχαν όλοι, γιατί δεν είναι όλοι εξίσου τυχεροί ή εξίσου «ξύπνιοι».[1]
Και το όνειρο αυτών των Νεοελλήνων δεν είναι να βρουν μια δουλειά και να βγάζουν με τίμιο ιδρώτα το ψωμί τους αλλά να «να πιάσουν την καλή», «να........
εκμεταλλευτούν την ευκαιρία».
Έχει γεμίσει η Ελλάδα από «αυτοδημιούργητα» επιχειρηματικά παράσιτα, που δεν παράγουν τίποτε, δεν συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία[2], απλά εκμεταλλεύτηκαν την περίοδο των παχιών αγελάδων (και άλλων ζώων) και τα οικονόμησαν χοντρά είτε μέσω αδικαιολόγητων επιδοτήσεων, είτε μέσω της «χρηματιστηριακής άνοιξης» είτε μέσω λαθροχειριών είτε μέσω της αναγνωρισιμότητας που προσφέρει η τηλεόραση, είτε μέσω άλλων ευκαιριών.
Ακριβώς αυτή η έννοια της ευκαιρίας πρέπει να λείψει από τον τόπο μας. Και από τη σκέψη μας και από το λεξιλόγιό μας.
Ένα σωστό κράτος, δεν προσφέρει την ευκαιρία στους ξύπνιους που θέλουν «να πιάσουν την καλή».
Προσφέρει την βεβαιότητα στους εργατικούς ότι θα έχουν μια τίμια σταθερή δουλειά, και ακόμη τους προσφέρει την δυνατότητα να την βρουν.
Δεν προσφέρει π.χ. στον καλλιεργητή την ευκαιρία να δηλώσει δεκαπλάσιες καλλιεργούμενες εκτάσεις (ή μήπως δεν έγινε) αλλά του προσφέρει την δυνατότητα να έχει τον γεωπόνο δίπλα του[3] ώστε να βελτιώσει τις ποικιλίες του και την βεβαιότητα ότι θα αμειφθεί ο κόπος του και ότι σε περίπτωση κακής σοδειάς θα αποζημιωθεί δίκαια.
Δεν προσφέρει την ευκαιρία στον κτηνοτρόφο να πουλήσει το βοϊδολίβαδό του για οικόπεδα, του προσφέρει όμως τη δυνατότητα να βρει καλλίτερη ράτσα μοσχαριών και την βεβαιότητα ότι θα πουληθεί το κρέας και το γάλα που παράγει.
Και πολύ περισσότερο δεν προσφέρει την ευκαιρία στον «ξύπνιο» αστό, που επειδή «έβλεπε μπροστά» αγόρασε κοψοχρονιά αγροτική γη και με πολιτικά ρουσφέτια την οικοπεδοποίησε και πλούτισε.
Ένα σωστό κράτος δίνει στους πολίτες του την δυνατότητα να ζήσουν αξιοπρεπώς δουλεύοντας τη γη. Δεν τους δίνει την ευκαιρία να μετατραπούν σε ραφιναρισμένους τυχοδιώκτες για να πλουτίσουν εμπορευόμενοι και πουλώντας τα πάντα ξεκινώντας από τη γη περνώντας στην υγεία, στο σεξ κλπ και φτάνοντας στον . . . «αέρα».
Και τους μαθαίνει από το Δημοτικό ακόμη ότι:
«Η γη και το μυαλό είναι για καλλιέργεια. ΟΧΙ για εκμετάλλευση» Δεν προσφέρει την ευκαιρία στον αγράμματο έφηβο να αγοράσει πτυχίο από τριτοκοσμικό πανεπιστήμιο, του προσφέρει όμως την δυνατότητα να μάθει σωστά μια τέχνη σε ένα σωστό τεχνικό - επαγγελματικό [4] σχολείο, όπου τον κατευθύνουν ειδικοί, ανεξάρτητα από τις ηλίθιες οικογενειακές φιλοδοξίες και του προσφέρει ακόμη την βεβαιότητα ότι θα εργ