Ο Strauss Kahn αντιμέτωπος με την ισονομία

 Γράφει  ο Γιώργος Καισάριος

Ανεξάρτητα από το αν ο Dominique Strauss Kahn είναι ένοχος ή όχι, αυτό που έχει σημασία στην υπόθεση αυτή είναι ο τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών στην Αμερική σε σχέση με την Ευρώπη και την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, ακούμε κατά καιρούς ότι κάποιο πρόσωπο υψηλής δημοσιότητας ή κάποιος γόνος πλούσιας οικογένειας έκανε αυτό ή εκείνο, αλλά ουδέποτε ξέρουμε ποιος είναι αυτός (ή αυτή) και ουδέποτε μαθαίνουμε πως κατάληξε η υπόθεση. Στο όνομα του φρούτου που ονομάζεται “προσωπικά δεδομένα”, κυριαρχεί σκότος γύρω από τις υποθέσεις διάσημων (και όχι μόνο) προσώπων.Μάλιστα, ο μέσος πολίτης έχει............αποδεχτεί αυτό το καθεστώς και όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται, αλλά παίρνει σαν δεδομένο (άσχετα αν δεν αληθεύει) ότι οι πολιτικοί, οι ηθοποιοί, οι επιχειρηματίες και λοιπά διάσημα πρόσωπα, είτε θα ευνοηθούν από την πολιτεία, είτε από τις διασυνδέσεις τους, ή θα την βγάλουν καθαρή πληρώνοντας το ανάλογο “μπαξίσι”.
Στο ερώτημα του κατά πόσο έχουμε ισονομία και αξιοκρατία στην Ελλάδα (ας αφήσουμε την Ευρώπη έξω) δυστυχώς είμαστε μετεξεταστέοι.Αυτό μεταξύ άλλων είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν προσελκύουμε επενδύσεις. Η διαφθορά σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας όχι μόνο εμποδίζει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, αλλά είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν επενδύουν οι ίδιοι οι Έλληνες.Στην Αμερική όπως και θα διαπιστώσατε, τα πράγματα είναι αρκετά πιο αυστηρά. Και δεν μιλώ μόνο για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Strauss Kahn.Πόσοι έχουν μπει στη φυλακή στις ΗΠΑ για χειραγώγηση μετοχών και πόσοι στην Ευρώπη (να μην κάνω καθόλου αναφορά στην Ελλάδα); Πόσοι έχουν μπει φυλακή στην Αμερική για κατάχρηση εσωτερικής πληροφόρησης και πόσοι στην Ευρώπη; Πόσες διοικήσεις εταιρειών είναι φυλακή διότι διέπραξαν άπατες στην Αμερική και πόσες στην Ευρώπη; Πόσοι είναι φυλακή για απάτη εναντίον του επενδυτικού κοινού στην Αμερική και πόσοι στην Ευρώπη;Δεν σας τα λέω αυτά για να περάσω το μήνυμα ότι στην Αμερική είναι αθώες περιστέρες. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι και αν μπορούν να βάλουν το χέρι στο μέλι θα το κάνουν. Το ερώτημα είναι πόσοι πιάνονται και πόσοι τιμωρούνται;Στη δεκαετία του ΄80, καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή η πλουσιότερη γυναικά στην Αμερική. Αυτή η γυναίκα ήταν η Leona Helmsley. Έπειτα από κατηγορίες ότι εργασίες που είχαν γίνει στην κατοικία της είχαν χρεωθεί σαν έξοδα στις εταιρείες της, καταδικάστηκε αρχικά σε 16 χρόνια φυλάκιση. Τελικά  εκτέλεσε ποινή φυλάκισης 19 μηνών. Αυτό που είναι σημαντικό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι η Leona Helmsley είχε την ίδια μεταχείριση απέναντι στον νόμο όπως ο κάθε πολίτης. Μπήκε στην ίδια φυλακή, έκανε τις ίδιες εργασίες όπως οι άλλοι και πάνω από όλα, δεν είχε κανένα ελαφρυντικό (παρόλο που καταδικάστηκε στα 72 της χρόνια).Από τότε που θυμάμαι, όλοι μας λένε ότι στην Ελλάδα όλοι φοροδιαφεύγουν (εκτός από αυτόν που εκτοξεύει την κατηγορία). Για να μπορούμε όμως  να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι κάποιος φοροδιαφεύγει, θα πρέ