Οταν ο Ρετζέπ Ταγίπ ηράσθη το αττικόν φως...

Ξετρύπωσε τη φιλοδυτική προσωπίδα του σε κάτι αραχνιασμένα μπαουλοντίβανα, ξεχασμένα στο τέταρτο υπόγειο του σαραγιού του στην Αγκυρα, ξεσκόνισε σχολαστικά τα μειλίχια χαρακτηριστικά της κι αριβάρισε χασκογελαστός στην Αθήνα να το παίξει καρντάσης αναντάν μπαμπαντάν. Εκεί που απειλούσε πως... θα ’ρθεί ξαφνικά άγρια μεσάνυχτα να μας αλλάξει τα φώτα, κατέφθασε ξέγνοιαστος μέρα μεσημέρι να εμβαπτισθεί στη ζωογόνα λαμπρότητα του αττικού ουρανού. Οι πολιτικές επιλογές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάνουν κύκλους, με τον ίδιο τρόπο που τα απηρχαιωμένα του Εφ-16 παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας στο Αιγαίο...

Οταν η αιωνία Ελλάς έχωσε βαθιά το χέρι στις γλίσχρες τσέπες των πολιτών της για να προμηθευτεί τα Ραφάλ, η άσπονδη γείτων απώλεσε την εναέρια υπεροπλία της – είναι, βλέπεις, και τα Εφ-35 που προσγειώνονται οσονούπω στην Τανάγρα. Εκλιπαρεί έκτοτε τους ΝΑΤΟϊκούς της συμμάχους, άλλοτε γλείφοντας κι άλλοτε δαγκώνοντας, να την εφοδιάσουν με υψηλής τεχνολογίας αεροσκάφη. Δεν εισακούονται, ωστόσο, οι συνεχείς της εκκλήσεις, καθότι βαράει τον οθωμανικό της ζουρνά με στόχο να αναστήσει την πάλαι ποτέ αυτοκρατορία, κατά Ανατολή μεριά, αλλά και προς Βορράν και προς Νότον.
Ραδιούργα και οπισθόβουλη η υπερόπτις Δύση, παθαίνει αλλεργία με τα υπόλοιπα σημεία του ορίζοντος. Οπότε την αναγκάζει να παριστάνει την πεπλανημένη, πλην μεταμελημένη, άσωτη θυγατέρα. Ναι μεν φλερτάρει αδιάντροπα με τους αιμοχαρείς παλικαράδες της Χαμάς, κατεβάζει μολαταύτα ώς το κατωσάγονο τον φερετζέ στο νταλαβεράκι της με τους ηγέτες Αμερικής και Ευρώπης. Εκοψε με το μαχαίρι τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο, δείχνοντας τάχα το υπάκουο πρόσωπό της, ωστόσο, έχοντας τα διαπιστευτήρια της Αθήνας, ο επί των Εξωτερικών υπουργός της ταξίδεψε απευθείας στην Ουάσινγκτον να διαπραγματευτεί τα Εφ-35 ως επιβράβευση της αρτιπαγούς ελληνοτουρκικής φιλίας. Στο οπίσθιο μέρος του μυαλού του, βεβαίως, πρυτανεύει η ιδέα να τα πάρει επιτέλους για ν’ αλωνίζουν ασύδοτα πάνω από όμορα νησιά. Εξ ου τα πονηρά χαμόγελα του Ερντογάν, όστις ηράσθη οψίμως το κλεινόν άστυ. Απ’ την ανυπομονησία του έφθασε στα Σπάτα μισή ώρα νωρίτερα του αναμενομένου.
Κεράστηκε αχνιστό τσάι στην αίθουσα των VIP και κατόπιν πήρε την πολυμελή κουστωδία του, επιβιβάστηκαν σε θωρακισμένες λιμουζίνες, απρόσβλητες ακόμα και σε χημικό πόλεμο –μάλλον θα ’χε το νέφος κατά νου– και σε σκάρτα είκοσι πέντε λεπτά βρισκόταν στο Σύνταγμα. Ελάχιστα αυτοκίνητα στην Αττική Οδό, εντελώς αδειανή η Κατεχάκη, ψυχή στη Μεσογείων και τη Βασιλίσσης Σοφίας. Αμ, έτσι, την ερωτευόμαστε κι εμείς οι ταλαίπωροι την πρωτεύουσα που ξεροσταλιάζουμε ακούνητοι, αμίλητοι κι αγέλαστοι ολογυρίς του χρόνου στην Κηφισού και την Κηφισίας.
Ιδιαίτερες τιμές τού επιδαψίλευσε το ημέτερον γκοβέρνο. Για να ξορκιστεί ο ξαποδώ, τόπια με κόκκινα χαλιά στρώθηκαν για το χατίρι του υψηλού προσκεκλημένου στο αεροδρόμιο, φλόγινα στο Μαξίμου, ολοπόρφυρα στο Προεδρικό Μέγαρο. Η χαρά του βαδιστή και του πεζοπόρου. Να τα βλέπει ο απερχόμενος δήμαρχος, που ’φαγε τα μούτρα του στο ανώμαλο έδαφος του δικού του ντεμέκ Μεγάλου Περίπατου. Κατά τη χειραψία των δύο Βαλκάνιων ηγητόρων οι παρατρεχάμενοι πετούσαν λιχουδιές στον Πίνατ μην πάει και δεν απαθανατιστεί στο ενσταντανέ σύσσωμο το σκυλολόι. Πληροφορίες ότι ο Τούρκος πρόεδρος ζήτησε να γίνει ξανά στην Αθήνα, αντί στην Αγκυρα, και η επόμενη μεταξύ τους συνάντηση ελέγχονται ως αδιασταύρωτες!
Δημήτρης Νανούρης
efsyn.gr