Τι κάνει νιάου-νιάου στην κάλπη!

Μια προσέγγιση των πολιτικών πεδίων για μεγάλα παιδία
Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Τι αναζητούν σήμερα οι μετρήσεις της εκλογικής συμπεριφοράς; Μα, κυρίως την αντοχή του δικομματισμού. Θαυμάσια!
Τι μας έμαθε η επιστήμη; Μα, αν δεν ανοίξεις το κουτί με την γάτα δεν θα μάθεις ποτέ αν αυτή είναι ζωντανή ή νεκρή μέσα σε αυτό. Αν δεν ανοίξεις την κάλπη δεν θα μάθεις ποτέ αν ο δικομματισμός είναι νεκρός ή ζωντανός. Σιγά τη σοφία! Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό, εκτός από....... την ίδια την γάτα και όσους πολιτεύονται πάνω στην διαλεκτική του θανάτου της γάτας. Αυτό γεννά πολιτική. Η αβεβαιότητα γεννά πολιτική. Η βεβαιότητα σκοτώνει την πολιτική και την δημοκρατία ασφαλώς, ασχέτως αν τελικά βρεθεί ζωντανή ή νεκρή η γάτα.

Η διαδικασία της παρατήρησης προσδιορίζει και την τελική κατάσταση του αντικειμένου- στην πολιτική, κοινωνιολογία και οικονομία το λέμε αλλιώς, αλλά το ίδιο εννοούμε, αν και η μεθοδολογία των κβάντα-πεδίων το περιγράφει ομορφότερα: τίποτε δεν υπάρχει προτού το μετρήσεις, ενώ η διαδικασία της μέτρησης αυτή καθ’ εαυτή θα μας πει αν η γάτα είναι ζωντανή ή νεκρή. Όλη η φασαρία λοιπόν γίνεται για τα μέτρα και τα σταθμά. Τους θεσμούς προσδιορισμού του πραγματικού. Αυτοί συστήνουν αντικειμενικότητα, μέσω μιας συμφωνίας υποκειμένων (ελίτ) στη βάση κοινά αποδεκτών μετρήσεων. Τούτο δομεί πολιτική εξουσία. Η πολιτική για να διασκεδάσει την αβεβαιότητα – που βλακωδώς αποκαλείται αναρχία - κατατείνει στον προσδιορισμό του μηχανισμού μέτρησης της ισχύος κοινωνικών παραγόντων και μέσω αυτού στην νομιμοποίηση της αυθεντίας εκείνων που ορίζουν τα μέτρα και τον τρόπο άσκησης των μετρήσεων. Με συγκεκριμένες (αυθαίρετες στην πραγματικότητα, αλλά συμπεφωνημένες από τις κυρίαρχες ελίτ) μετρήσεις κατανέμονται οι έδρες στη βουλή, ενώ με άλλες μετρήσεις κατανέμεται η ισχύς των κομμάτων στο μυαλό του εκλογέα προεκλογικώς, αλλά και μετεκλογικώς. Το αποτέλεσμα μπορεί να συμπίπτει, μπορεί και όχι. Το μέτρο, πάντως, του καθεστώτος επιχειρεί να βγάλει ζωντανή την γάτα από το κουτί και σε κάθε περίπτωση να εμφανίσει ισχυρή την πιθανότητα όταν ανοίξει το κουτί να βρεθεί ζωντανή η γάτα για να σώσει τα ποντίκια! Εδώ ο ρόλος του εκλογικού νόμου συνυφαίνεται με τον ρόλο των ΜΜΕ και των εταιρειών δημοσκοπήσεων.
Η διαδικασία της παρατήρησης διαμορφώνει την κοινή πραγματικότητα, φίλε αναγνώστη, και τίποτε άλλο, αν και υπάρχει μια ηγεμονική πραγματικότητα (υπερπραγματικότητα) – πέραν και πάνω από αυτήν την κοινή λογική - που ορίζει καί το μέτρο καί την δική σου αντιληπτική δομή της πραγματικότητας (κοινή λογική). Το δέντρο που έπεσε από το αέρα και σου έκλεισε τον δρόμο, θα ήταν στο ίδιο σημείο πάνω στο δρόμο, έτσι και αλλιώς, αλλά για εσένα αυτό δεν θα ήταν πραγματικότητα, αν δεν τύχαινε να περάσεις από εκεί. Κάποιος δρόμος, κάποιος δίαυλος σε έφερε στο σημείο αυτό. Ε, στον πολιτικό κόσμο μας αυτή την πραγματικότητα διαμορφώνει κυρίως η τηλεόραση, η οποία αντίθετα από εσένα, έχει την τεχνολογική ικανότητα να ρίχνει δένδρα και να τα ξαναβάζει στ