Kάτω τα χέρια από την Ελλάδα μας!

Το είπαμε… το καταλάβαμε… το εμπεδώσαμε! Έχουμε χούντα και από τη χούντα μόνο με ένα τρόπο απαλλάσσεσαι… την ανατρέπεις! Δε χρειάζεται πλέον ούτε να το πολυσυζητάμε, ούτε να το ψειρίζουμε! Όσο εμείς σπαταλάμε χρόνο αναλύοντας και συζητώντας, τόσο αυτοί προχωράνε ένα βήμα για να φτάσουν πιο κοντά στο σκοπό τους… Την καταστροφή μας και τη λεηλασία της χώρας μας! Μετά έπονται κι άλλοι… Αυτό το λέω για να καταλάβουμε όλοι το μέγεθος της λεηλασίας και της.....
κομπίνας, άρα και τη δυσκολία που θα δημιουργείται να απαλλαγούμε από τους δυνάστες μας όσο τους αφήνουμε περιθώρια να οργανώνονται και να εδραιώνονται!
Την ώρα που εμείς ψάχνουμε τρόπο αντίδρασης και διάφοροι καλοθελητές έχουν επιστρατευθεί (ακούσια ή εκούσια) και μας κάνουν λογαριασμό και απολογισμό των συνεπειών αλλά μας ζητάνε ακόμα να περιμένουμε να μάθουμε και να οργανωθούμε, ο εχθρός σιγουρεύει τη θέση του στη σκακιέρα και ήδη οργανώνει την επόμενη κίνηση του, ήδη βλέπει πώς θα εξασφαλίσει τα διαχρονικά υπερκέρδη που θα του προσφέρει η μεγαλόπνοη κομπίνα που στήνεται τόσα χρόνια μέσω ΕΕ και τώρα υλοποιείται… Πιστεύετε ότι δε θα κάνει τα πάντα για να νικήσει και να του βγει…; Πιστεύετε ότι μπορούμε να ολιγωρούμε και να περιμένουμε…; Τι ακριβώς περιμένουμε…; Να οργανωθεί καλά απέναντί μας και να μας λιανίσει…; Ή να μας τα πάρει όλα και μετά εμείς να τα διεκδικούμε και να πολεμάμε για να τα ανακτήσουμε…;

Δε μπορούμε να χρονοτριβούμε άλλο! Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο νιώθω ότι τα κινήματα που ξεπηδούν το ένα πίσω από το άλλο περισσότερο υπηρετούν τη σκοπιμότητα των εχθρών παρά τις δικές μας ανάγκες… Τι να το κάνω να ακούω καθημερινά τον απολογισμό της κλοπής και όχι το κάλεσμα για την ανατροπή της χούντας…; Το εμπεδώσαμε! Μας λεηλατούν κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερο και μας αφαιρούν ανεκτίμητα κομμάτια από την περιουσία μας, δημόσια και ιδιωτική. Περισσότερο από όλα όμως καταργούν την αξιοπρέπειά μας και μας εξευτελίζουν! Πόσο θα περιμένουμε να κουνηθούν και να ξυπνήσουν τα κινήματα…; Ποιο όριο έχουμε…; Πόσοι ακόμη να καταστραφούν…; Πόσοι να αυτοκτονήσουν, πόσοι να εξαθλιωθούν…; Ποιο είναι το περιθώριο και το όριο που δίνουν οι διάφοροι “σωτήρες” που μας καλούν να εξεγερθούμε με πρόγραμμα, ειρηνικά, συντεταγμένα ή να περιμένουμε να σωθούμε δια των εκλογών που θα επιτρέψει το καθεστώς, αν και όταν πάρει άδεια από την ανώτερη έξωθεν αρχή…;
Δε μπορούμε να περιμένουμε άλλο ούτε να υπακούμε κανέναν! Δεν είμαστε “πρόβατα” κανενός και δε χρειαζόμαστε “εκπαίδευση” για να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας!!! Χρειαζόμαστε απλά να πούμε ένα δυνατό “φτάνει πια! Τελειώσατε!” και να πετάξουμε το καταστροφικό καθεστώς από πάνω μας!!!
Δε χρειάζεται να περιμένουμε κανένα να μας καθοδηγήσει, να μας συνετίσει ή να μας επιβάλλει τη στρατηγική! Η οργή μας για όσα συμβαίνουν είναι αρκετή!!! Δε χρειάζεται καμία ιδιαίτερη στρατηγική για να μαζευτούμε όλοι και να διώξουμε τους ξένους κατακτητές, ούτε ιδιαίτερη στρατηγική για να βουτήξουμε από το σβέρκο τα ντόπια λαμ