Ανοικτή επιστολή Μητροπολίτου Πατρών προς Βενιζέλο « Εξοχώτατε, ο κόσμος είναι άνεργος και πεινάει…»

Λαός και Εκκλησία !
Μέρες Γερμανικής Κατοχής, Κράτος ανύπαρκτο, και Χριστιανικά συσίτια επιβίωσης . Όποιοι τά έζησαν ξέρουνε για τι ακριβώς μιλάμε…
Μέσα στις ώρες τις μαύρες πού περνάμε, καλόν και πρέπον θα ήταν να θυμηθούμε άλλες παρόμοιες μέρες και εποχές με ωσαύτως μαύρες κρίσεις και....
ποιοί σ΄ αυτές τις ώρες βοήθησαν τον δοκιμαζόμενο λαό…

Αφορμή για το σημερινό μας θέμα υπήρξαν δύο κείμενα πού είδαμε, εκ των οποίων το ένα είναι μία ανοικτή επιστολή του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομου «προς τον Εξοχώτατον κ. Βενιζέλο…» όπως διαβάζουμε, και τό δεύτερο είναι μία συνέντευξη του αγωνιστή Μανώλη Γλέζου για τον ρόλο της Εκκλησίας στις μέρες της Κατοχής και την Εθνική Αντίσταση…

Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι, για μια ακόμη φορά διανύουμε «μέρες Κατοχής» θα αρχίσουμε πρώτα από την επιστολή του τοπικού Μητροπολίτη και μετά θα περάσουμε στον Μανώλη Γλέζο.

Αλλά πρίν, θα προσθέσουμε καί κάτι ακόμη…

« Αλήθεια, η Εκκλησία στάθηκε πάντοτε δίπλα στον λαό, ή αυτά είναι λόγια τών παπάδων; » διερωτώνται μερικοί σήμερα…

Και το λένε αυτό παίρνοντας αφορμή από τα αρνητικά συνήθως δημοσιεύματα των ΜΜΕ πού ως γνωστόν δεν υπηρετούν πάντοτε και την αλήθεια, αλλά τις περισσότερες φορές κρύβουν Κυβερνητικές και πολιτικές σκοπιμότητες !

Αν τώρα, μετά τα τόσα πού σαν λαός έχουμε πάθει, αυτό δεν τόχουμε καταλάβει, τότε είμαστε για τα σίδερα και άξιοι να μας θεωρούν πιά, σαν πατενταρισμένους βλάκες!

Δεν αμφισβητούμε βέβαια ότι πιθανόν να υπήρξαν και κάποιες γκρίζες περιπτώσεις πού κάποιοι «άνθρωποι της Εκκλησίας» ( όχι όμως σαν σύνολο δομής η ίδια η Εκκλησία ), να δημιούργησαν μικρά ή μεγάλα προβλήματα και ουδείς περί αυτού αντιλέγει…

Άλλωστε, αυτοί «οί κάποιοι και προαναφερόμενοι » υπήρξαν πάντοτε οί ελάχιστοι και επιπλέον υπήρξαν «άνθρωποι» και ουχί άγγελοι απηλαγμένοι των παθών ενός ανθρώπου…

Έτσι λοιπόν και σήμερα μέσα από διάφορες δράσεις Ενοριακές, Συνοδικές, Φιλοπτώχων κλπ. οί κατά τόπους Μητροπόλεις αρχίζουν να δημιουργούν εστίες βοήθειας προς τους πολίτες πού δοκιμάζονται από την νέα Κατοχή πού εκ των λαθών και αρπαγών των πολιτικών μας, προέκυψε…

Γιατί ασφαλώς δεν φθάσαμε ως εδώ, επειδή τα «έφαγε η Εκκλησία…».

Και δεν μας έφθαναν τα εκατοντάδες μαγαζιά, οί βιοτεχνίες, και οι βιομηχανίες πού έκλεισαν, στέλνοντας στους πέντε δρόμους ολόκληρες οικογένεις, αλλά το άκρων άωτον αυτού του στυγνού κυβερνητικού σχεδιασμού, και μάλιστα καταχείμωνο, υπήρξε ο τελευταίος εκβιασμός της ΔΕΗ επί δικαίων και αδίκων, φτωχών, ανέργων, και πενομένων, και η εμπλοκή της με το χαράτσι: « ή πληρώνεις, ή σού κόβω το ρεύμα…»

Βγάλανε καί τά " περήφανα γηρατειά..." στό σφυρί, διατηρώντας ωστόσο τίς δικές τους βουλευτικές αποζημιώσεις...

Δεν γνωρίζουμε ποιανού φαεινού φωστήρα ήταν αυτή η σκέψη, πού την είδε, πού την διάβασε, ποιοί τού την είπανε και την εφάρμοσε ο πολύς Βενιζέλος, και πόσα κυβερνητικά διαβόλια συνεργάστηκ