Άρθρο της Άννας Φραγκουδάκη κατά Χρυσής Αυγής στην εφημερίδα "TA ΝΕΑ"

Στο άρθρο της η γνωστή αριστερή, αντιρατσίστρια και όλα τα σχετικά καθηγήτρια ούτε λίγο, ούτε πολύ ζητά να διωχθεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ως “ηθικός αυτουργός” για οτιδήποτε συμβαίνει στην Αθήνα!

Το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και κάποιοι εμπαθείς

Δεν έλειψαν οι αναφορές στο δημοσίευμα των ....
ΝΕΩΝ για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ σύμφωνα με τις οποίες τα ΝΕΑ… προωθούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη… Φαίνεται δεν το διάβασαν καλά το δημοσίευμα και ούτε καν τον τίτλο του, στον οποίο τίτλο χαρακτηρίζεται η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ… “κόμμα του μίσους”! Δυσαρεστεί πολύ αρκετούς επαγγελματίες πατριώτες και αντιφασίστες βεβαίως, βεβαίως, η άνοδος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Μία άνοδος που ήρθε με αγώνα και πίστη κι όχι με την βοήθεια καναλιών και φυλλάδων… Το γεγονός ότι αναγνωρίζουν ένα πολιτικό δεδομένο σίγουρα δεν αποτελεί… προώθηση και εύνοια όπως ισχυρίζονται κάποιοι κακοήθεις.

Εξάλλου στο ίδιο φύλλο της ίδιας εφημερίδας, εάν την ξεφύλλιζαν, θα έβλεπαν ότι υπήρχε πέραν των άρθρων που δημοσιεύθηκαν στο τρισέλιδο αφιέρωμα, και άλλο άρθρο της καθηγήτριας Φραγκουδάκη, στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούσε την δίωξή μας. Κλείνουμε το θέμα παραθέτοντας το άρθρο αυτό λέγοντας σε όσους λυπούνται για την άνοδο του Κινήματός μας, περαστικά τους…

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ:

Εφημερίδα “Τα Νέα», 4.2.12, Άννα Φραγκουδάκη:

«Ομάδες νταήδων το Σάββατο 29 Γενάρη επί ώρες τρομοκρατούν και κακοποιούν περαστικές και επιβάτιδες-ες του μετρό στην Ομόνοια. Παλικαρίσια πολλοί μαζί κυκλώνουν, γρονθοκοπούν και κλωτσάνε την καθεμία μεμονωμένη άνθρωπο που μοιάζει μετανάστρια-ης, καθώς και όποιαν ιθαγενή περαστική-ό δεν βιαστεί να φύγει αλλά αντιδράσει στη βαρβαρότητα. Οι νταήδες βγήκαν να «δείρουν» στην Ομόνοια έπειτα από συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής. Γράφτηκε και σχολιάστηκε αρνητικά στον Τύπο («ΤΑ ΝΕΑ», 30 Γενάρη), μετά πέρασε η επικαιρότητα και το ξεχάσαμε μέσα στα μύρια και δύσκολα προβλήματα γύρω.

Μεγαλύτερος κοινωνικός κίνδυνος και χειρότερη παρακμή από την τυφλή βία από ομάδες νταήδων, που βγαίνουν κάθε λίγο στους δρόμους και βιαιοπραγούν πάνω σε ανθρώπους, δεν υπάρχει για μια κοινωνία. Οποτε συνέβη κάτι τέτοιο στην ιστορία, άνοιξε μια άβυσσος αιματοχυσίας και πλήρωσαν τίμημα ασήκωτα βαρύ όλοι – πέρα από τα τραγικά θύματα, όλες-οι. Η ανοχή και η αδιαφορία απέναντι σε οπαδούς των αγκυλωτών σταυρών είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την άβυσσο. Δεν εννοώ βέβαια ότι καθεμία ή ο καθένας μας να μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους ανθρώπους.

Οχι, δεν μπορεί. Κυκλοφορούν σε ομάδες, είναι οπλισμένοι με λοστούς και αλυσίδες, έχουν κουλτούρα συμμορίας, είναι νέοι και ιδίως αρκετά διαταραγμένοι για να είναι λάτρες της βίας και άρα να μην έχουν ηθικό φραγμό ούτε κανένα δισταγμό να την ασκήσουν, την επιδεικνύουν με καμάρι μεταξύ τους. Δεν μπορεί η μεμονωμένη περαστική πολίτισα-ης, ούτε έχει νόημα η «θυσία» της, να βρεθεί στα καλά καθούμενα αιμόφυρτη στο νοσοκομείο.

Μπορεί όμως η Αστυν