Διάλογοι σ' έναν τάφο

Συνεχίζω σήμερα τους θεατρικούς διαλόγους, με την ανταλλαγή απόψεων ζωντανών θαμμένων σε ομαδικό τάφο.

Η ζωή εν τάφω!
Διάλογοι σ' έναν τάφο...

Πρόλογος

Σήμερα θα ψαλλεί το "Η ζωή εν τάφω" στον Επιτάφιο.
Μου δημιουργεί συνειρμούς είναι η.....
αλήθεια.
Για τη ζωή μας, για μια ζωή εν τάφω.
Αυτός ο τάφος δεν είναι η φυσική κατάληξη κάθε ανθρώπου όταν έρθει η μαύρη ώρα.
Είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα κορακιών με πρόχειρα βαλμένες χοντρές πλάκες όπου μας χώνουν μέσα ζωντανούς.
Είναι ομαδικός τάφος.
Το μόνο που μας ζητούν είναι να τραβήξουμε από μέσα μόνοι μας την πλάκα που θα σκεπάσει αυτόν τον τάφο, πείθοντάς μας ότι εκεί μέσα θα ζήσουμε με ασφάλεια.
Η πλάκα είναι μισόκλειστη από πάνω.
Οι υπόλοιποι μας κλαίνε γιατί φαίνεται να έχουμε υποστεί νεκροφάνεια, και επομένως μοιάζουμε νεκροί.
Και δώστου μοιρολόι και δώστου αναφιλητά.

Ορισμένοι από μας τόσο πολύ πείθονται από τη νεκροφάνειά μας, ώστε -πεθάνανε που πεθάνανε- είναι έτοιμοι να τραβήξουν και την πλάκα να τους σκεπάσει να ξεμπερδεύουν.
Τελικά και νεκροζώντανοι που είναι, σε λίγο θα πάνε μια και καλή από ασφυξία...
Άλλοι πάλι είμαστε πιο.. αισιόδοξοι και απαιτούμε τουλάχιστον να μην τραβήξουμε εμείς την πλάκα και αν είναι να τη σπρώξει κανείς, καλύτερα να 'ναι κάνας άλλος.
Όποιος δεν τα καταφέρει να σκαρφαλώσει τα δυο μέτρα χώμα και να βγει έξω στον κόσμο των ζωντανών, τότε θα αποδημήσει εις... θυμαράκια!
Και το κρίμα της υπόθεσης είναι ότι δεν προβλέπεται και καμιά... ανάσταση για να χουμε να λεμε...
Όποιος πέσει κι εγκλωβιστεί εκεί στο θάμμα και δεν προλάβει να σταματήσει τα κοράκια που σπρώχουν την πλάκα... πάει, ξεμπέρδεψε!

Αν ο καθένας είχε από ένα δικό του τάφο, θα μπορούσε να λυθεί κάπως το θέμα με βάση την προσωπική επιλογή.
Αλλά έλα που είναι ομαδικός ο τάφος και αν η πλάκα σκεπάσει το θάμμα θα θαφτούν μαζί κι αυτοί που θέλουν να βγουν -και δεν πρόλαβαν- και αν πάλι η πλάκα δεν το σκεπάσει θα μείνουν... άστεγοι κι αυτοί που θέλαν να τους σκεπάσει!
Μεγάλο το δίλημμα και φαντάζομαι τις εικόνες των διαλόγων των ζωντανών θαμμένων.

Πρώτη Πράξη

Συζητούν δυο θαμμένοι:
-Τραβάτε τη να κλείσει να ξεμπερδεύουμε! Εδώ έχει σκιά!
-Ρε τι λέει ο μαλάκας; Σπρώχνε εκεί να βγούμε!
-Μα τι λες τώρα; Είναι δυνατόν να βγούμε τόσοι άνθρωποι από δυο μέτρα θάμμα; Πώς θα σκαρφαλώσουμε;
-Αν κάνουμε ο ένας "πατητή" στον άλλον, θα βοηθηθούμε μεταξύ μας να βγούμε όλοι.
-Α δε σφάξανε! Και πού ξέρω εγώ ότι δε θα βγεις εσύ πρώτος και μετά να μας πεις "αντίο" και να την κάνεις με ελαφρά;
-Μα γιατί να το κάνω αυτό; Σου λέω, θα είμαστε όλοι μαζί, θα βγουν πρώτα οι πιο ευέλικτοι και πιο δυνατοί για να τραβούν τους από κάτω και να συγκρουστούν με τα κοράκια για να προστατεύσουν τους υπόλοιπους ώσπου να βγουν κι αυτοί.
-Και πού ξέρω, ρε ψηλέ, εγώ αν εσύ δεν τα κάνεις πλακάκια με τα κοράκια και μ αφήσεις εδώ μέσα;
-Μα ρε φίλε ακόμα κι αν το κάνω αυτό,