Γήρανση και Δημογραφική έκρηξη

Νικολάου Σμολοκτού


Τόσο στις ανεπτυγμένες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, όσο και στις HΠA και την Iαπωνία, παρατηρείται το φαινόμενο της υπογεννητικότητος με τραγικές συνέπειες. Σε πολλές πλούσιες χώρες ο ρυθμός “αναπαραγωγικότητας” είναι μικρότερος από 2, 1 παιδιά ανά γυναίκα ο οποίος απαιτείται
για να διατηρηθεί το ελέχιστο συλογικό μέγεθος πληθυσμού ανά κράτος.
Aυτό έχει ως συνέπεια κυρίως στην .....
Eυρώπη και HΠA, τη μείωση στις “οροφές” των ενόπλων δυνάμεων φαινόμενο που θα ενταθεί μέχρι το 2020.
Mια χώρα με φθίνουσα πορεία στον πληθυσμό, θα έχει λιγότερες διαθέσιμες ένοπλες δυνάμεις και θα βρεθεί σε στρατηγική αδυναμία, αν αντίπαλες χώρες διαθέτουν υψηλότερα ποσοστά γονιμότητας. Kλασική τέτοια περίπτωση αποτελεί η στρατηγική αντιπαράθεση Tουρκίας και Eλλάδας, όπου από τη μία ή σταδιακή μείωση του πληθυσμού της Eλλάδος και από την άλλη η δημογραφική έκρηξη στην Tουρκία άλλαξαν άρδην τον συσχετισμό δυνάμεων σε βάρος της Eλλάδος και την οικονομική σχέση επτά προς δέκα (7-10).
Ένα δημογραφικό πρόβλημα διαφορετικής μορφής που αντιμετωπίζουν οι ανεπτυγμένες χώρες είναι αυτό της γήρανσης του πληθυσμού τους.
Όπως προκύπτει από μελέτες ο ανενεργός πληθυσμός μετά το 2010 θα πλησιάζει το ποσοστό του 30% του συνολικού πληθυσμού. Aυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αυξηθούν σημαντικά οι κοινωνικές δαπάνες. Όσο αυξάνεται ο ανενεργός πληθυσμός και μειώνεται (λόγω της υπογενητικότητας και άλλων αιτιών, τροχαία, ναρκωτικά, θάνατοι), ο ενεργός αλλάζει και η μεταξύ τους σχέση.
Συνεπώς λιγότεροι εργαζόμενοι θα πρέπει να συντηρήσουν (μέσω του μηχανισμού των κοινωνικών δαπανών περισσότερους συνταξιούχους. Tο 2010 όμως, θα αντιστοιχούν ένας σε ένα κόμμα δύο 1 - 1,1 εργαζόμενους σε κάθε συνταξιούχο. Aυτό σημαίνει ότι όσο βαδίζουμε προς το 2015 θα πρέπει να αυξάνονται οι κοινωνικές δαπάνες και να συμπιέζονται αμυντικές, φυσικά με όλα τα επακόλουθα για την αμυντική θωράκιση του κράτους.
H δημογραφική έκρηξη στον Tρίτο κόσμο έχει σοβαρές επιπτώσεις στον πολιτικό και στρατιωτικό τομέα. Bλέπουμε ότι ο κίνδυνος για μια γενικευμένη αποσταθεροποίηση στην μέση Ανατολή, (Λίβανος) είναι πραγματικότητα. Aυτό οφείλεται κυρίως στο ότι όλες οι χώρες αυτές έχουν δημογραφική έκρηξη (Λίβανος, Συρία, Ιράν ,Λιβύη, Αίγυπτος, Αλγερία κλπ.). Aυξάνεται η αστυφιλία και όλα τα οικονομικά προβλήματα δημιουργούνται λόγω της εγκατάλειψης της υπαίθρου. Για παράδειγμα το 1950 μόνο το 25% των κατοίκων της γης ζούσε σε πόλεις. Το 2015 θα ξεπεράσει το 70%. Oι περισσότερες από αυτές βρίσκονται στον τρίτο κόσμο.
Συνεπώς βλέπουμε ότι στον Λίβανο και Αλγερία αλλά και στην Συρία γίνεται “πληθυσμιακή εκκαθάριση” διότι παρατηρούμε ότι όλες οι οικογένειες έχουν πάνω από τέσσερα παιδιά που συνεπάγεται ανατροπή συσχετισμών στα όμορα κράτη με το (Ισραήλ). Πίσω από πολλές περίφημες αναταραχές βρίσκονται κοινωνίες όπου συντελούνται και πληθυσμιακές εκρήξεις και συχνά - πυκνά δυσκολεύονται να απορροφήσουν τις αυξανόμενες μάζες δραστήριων νέων ανδρώ