Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας βαθύπλουτο​ς κληρονόμος​.

Η Ελλάδα και οι Έλληνες, όταν μπήκαν στην ΕυρωπαϊκήΈνωση, είχαν μια πολύ συγκεκριμένη περιουσία.

Μια περιουσία, η οποία μπορούσενα καταμετρηθεί με πολύ απλό τρόπο. Δεν ήταν αφηρημένη.

Υπήρχε η ατομικήπεριουσία των Ελλήνων και η συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Ο λαός των Ελλήνωνφημίζονταν εκείνη την......
εποχή για τις αποταμιεύσεις του.

Φημιζόταν για τηνπαθιασμένη προσκόλλησή του στην ακίνητη περιουσία του.

Σε μια εποχή ευρωπαϊκήςακμής, κατά την οποία οι ισχυροί ευρωπαϊκοί λαοί "κατανάλωναν" τηνακμή τους, οι Έλληνες "αποταμίευαν" με πάθος. Δεν είχαν τηνπολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλητου. Αυτά, που έναν Γερμανό του τα "εγγυούταν" το κοινωνικό κράτοςτης Γερμανίας, για τον Έλληνα ήταν κρυμμένα κάτω από το "μαξιλάρι"του.

Ταυτόχρονα όμως οι Έλληνες, ως λαός, είχαν και μιατεράστια συλλογική περιουσία. Περιουσία, την οποία δεν διέθεταν άλλοι λαοί σεσυλλογικό επίπεδο. Περιουσία, η οποία προέκυψε από τις ιδιομορφίες τωνπολιτικοκοινωνικών δεδομένων που αφορούσαν την Ελλάδα.

Περιουσία, πουδημιουργήθηκε μέσα από συλλογικές θυσίες. Περιουσία, που σε άλλες χώρες —πολύισχυρότερες— ανήκε στη σφαίρα των ιδιωτικών συμφερόντων, εφόσον δενεπιτρέπονταν στα κράτη να κάνουν επενδύσεις σε χώρους οι οποίοι ενδιέφεραν τονιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα ήταν η συλλογική περιουσία του ελληνικού λαούνα είναι τεράστια και αμύθητης αξίας.

Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στουςΈλληνες πολίτες.

Εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤΗΡΑΚΛΗΣ, η Εθνική Τράπεζα, η Ολυμπιακή, οι οποίες, αν ανήκαν σε ιδιώτες, θατους καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς.

Εταιρίες πανάκριβες μεκεφάλαιο όλων των τύπων και μορφών. Με άπειρο κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία—που απαιτούσαν οι υποδομές τους— αλλά και με κεφάλαιο σε έμψυχο δυναμικό, μετο άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό τους. Τόνους χρήματος είχανξοδέψει οι Έλληνες όχι μόνον για να "χτίσουν" αυτές τις εταιρείες,αλλά και για να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους.

Κοντά σ' αυτό το κεφάλαιο υπήρχε καιένα άλλο κεφάλαιο εξίσου μυθικής αξίας.

Η Ελλάδα, ως φυσικός χώρος, ήταν πάνταένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον Πλανήτη. Ήταν ένα"οικόπεδο" στη μέση της Μεσογείου.

Στη μέση του μέσου της Γης.

Έναανεκμετάλλευτο "φιλέτο", το οποίο περίμενε ανά πάσα στιγμή νααποδώσει χρυσάφι από την ανάπτυξή του. Ένα "φιλέτο", του οποίου ηεκμετάλλευση εκείνη την εποχή ήταν μηδενική και "εκφραζόταν" από τηγριά του rooms to let και από το καμάκι, που αναζητούσε το εύκολο σεξ. Τοσυλλογικό κεφάλαιο των Ελλήνων, το οποίο αφορούσε την ακίνητη περιουσία του λαού,ήταν τερατωδών διαστάσεων.

Το "μαγαζί" ήταν "γωνία" καιανήκε εξ’ ολοκλήρου στον ελληνικό λαό. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για ιδιομορφίαπολιτικοκοινωνικών δεδομένων.

Η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από "απελευθέρωση"και δεν ήταν η τελική "μετάλλαξη" κάποιου φεουδαρχικού συστ