Η κυβέρνηση του πανικού σε πορεία... Τιτανικού Και άλλες περικοπές από την κυβέρνηση που... διαλύεται .

Μέσα σε ένα κλίμα πανικού και αποφυγής ευθυνών (έως και κατηγοριών) η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να "περάσει τον καιρό" της, μέχρις ότου η χώρα οδηγηθεί στο πλήρες αδιέξοδο. Ουσιαστικά, τα κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν πολύ καλά πως το μνημόνιο αποτελεί την πολιτική τους κηδεία, γι αυτό τον...
λόγο προσπαθούν..
(ο καθένας από το ντοβλέτι του) να διασωθούν για να υπάρξουν την επόμενη ημέρα...Μία κυβέρνηση, η οποία έχει επιδοθεί σε "κοψίματα" κρατικών επιχορηγήσεων, μειώσεις μισθών σε υπαλλήλους, αυξήσεις φόρων στους πολίτες, ενώ έχει καταστεί σαφές πως έχει από καιρού κλείσει τις "κάνουλες" για την υλοποίηση οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής, προσπαθεί να διατηρηθεί στην εξουσία γνωρίζοντας πολύ καλά πως οι πολιτικές της αποφάσεις έχουν "τινάξει στον αέρα" την χώρα. Βέβαια, ενώ το κυβερνητικό συμβούλιο συζητά και κάνει φιλοσοφικές προσεγγίσεις στα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία, την ίδια στιγμή ΟΥΤΕ ΕΝΑ κυβερνητικό στέλεχος δεν έχει ζητήσει την παύση της πληρωμής του, ούτε ένας βουλευτής δεν έθεσε θέμα παύσης πληρωμών ολόκληρου του πολιτικού κόσμου...Κι ενώ βρισκόμαστε μερικά βήματα πριν την βέβαιη ανακοίνωση κυβερνητικού ανασχηματισμού και ίσως λίγο πριν την (καθυστερημένη) προκήρυξη εκλογών, όλοι άρχισαν να στοχεύουν στον "τσάρο" επιρρίπτοντάς του ευθύνες για τα τραγικά λάθη και τις αστοχίες της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ίσως, βέβαια, αγνούν τα κυβερνητικά στελέχη πως το budget ήταν πολύ μεγάλο για τον Παπακωνσταντίνου, αφού η εμπειρία του σε ξεπούλημα (με προηγούμενη διάλυση) ήταν σχετικά μικρή (βλ. ΟΤΕ).Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο, όπως γράφει το "ΕΘΝΟΣ"Τα χρονοδιαγράμματα είναι ασφυκτικά και οι δεσμεύσεις που περιλαμβάνονται στο προς «υπογραφή» Μεσοπρόθεσμο Στρατηγικό Δημοσιονομικό Πλαίσιο (2012-2015) προαναγγέλλουν μια επίπονη διαδικασία, ειδικά για το οικονομικό επιτελείο.Σε μία από τις τελευταίες συνεδριάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου συμμετείχαν αρκετοί υπουργοί, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών να αναλύσει τα δεδομένα και να… κατανείμει τα βάρη των περικοπών ανά υπουργείο. Στην αρχή άκουγαν χωρίς να διακόπτουν τον Γ. Παπακωνσταντίνου, αλλά στη συνέχεια οι περισσότεροι προσάρμοσαν τις παρεμβάσεις τους στη λογική του… Πόντιου Πιλάτου. Η πρόταση για 10% περικοπές οριζόντια σε όλα τα υπουργεία (14,5 από δαπάνες και 9 δισ. από έσοδα) ήταν αυτή που προκάλεσε «επανάσταση» και στην πραγματικότητα απομάκρυνε τη δυνατότητα αποφάσεων.Οι επόμενες ημέρες σε κάθε υπουργικό γραφείο -με ελάχιστες εξαιρέσεις- ήταν το ίδιο δύσκολες. «Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για περικοπές» υποστήριζαν υπουργοί, εξαπολύοντας μύδρους κατά του οικονομικού επιτελείου.«Ας κόψουν οι άλλοι»«Εγώ δεν μπορώ να κόψω άλλα κονδύλια, γιατί δεν κόβει ο …» έλεγε υπουργός, ενώ συνάδελφός του «έδειχνε» τον Θ. Πάγκαλο, κατηγορώντας τον (παρότι δεν χειρίζεται ως αντιπρόεδρος προϋπολογισμό) ότι έχει αναλάβει αλλά δεν έχει προχωρήσει ακόμη τις συγχωνεύσεις ή καταργήσεις δημόσιων οργανισμών και ζημιογόνων φορέων. «Μέχρι σ