Κύριε Πρόεδρε

Κύριε Πρόεδρε,
Ο Πρωθυπουργός της χώρας, που φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι εσείς βαθύτατα εκτιμάτε και που δηλώνει κατ’ επανάληψη μέσα και έξω από τη χώρα ότι κυβερνά ένα λαό διεφθαρμένο που κατασπατάλησε χωρίς περίσκεψη όλο τον πλούτο και τα χρήματα των δανείων της «Αλληλέγγυας ΕΕ» και ζούσε και.....
ζει παρασιτικά εις βάρος των ευρωπαίων φορολογούμενων. Επίσης, ότι ο Ελληνικός λαός ψεύδεται με το να μη συμφωνεί με τίποτα να παραδεχθεί τα λάθη του και τις σπατάλες του, με τίποτα να δεχθεί το «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Γιατί, αν το παραδεχθεί κύριε Πρόεδρε, πρέπει να πληρώσει τον λογαριασμό. Είδατε λοιπόν πόση σημασία είχε αυτό που είπε ο Πάγκαλος, και πόσο σημαντική είναι μία άρνηση ή μία αποδοχή, κύριε Πρόεδρε.
Στα σημαντικά και στα σπουδαία, κύριε Πρόεδρε, φαίνεται ότι ο λαός έχει σοφία και ορθώς δεν απεδέχθη το όλοι μαζί τα φάγαμε. Επίσης, ο πρωθυπουργός φέρεται να έχει πείσει τον ελληνικό λαό ότι και «λόγο» έχει και «μπέσα», δεν έχει πει ποτέ ψέματα ούτε παλιά ούτε προεκλογικά, αλλά κυρίως κανένα ψέμα στη διετή διακυβέρνησή του: «ο λόγος του είναι συμβόλαιο». Το έχουμε όλοι αντιληφθεί, το έχουμε όλοι εμπεδώσει. Είναι ένας κύριος ο Πρωθυπουργός, δε συμφωνείτε;
Τον λένε ψεύτη και δωσίλογο όσοι δεν καταλαβαίνουνε την αξία του και τα οράματά του, δηλαδή κάτι Συριζαίοι και κάποιοι περιθωριακοί, ο υπόλοιπος λαός τον λατρεύει, τον δοξάζει καθημερινά και λαχταράει να τον αγκαλιάσει και να του φιλήσει τα χέρια. Τον νοιώθει δικό του άνθρωπο, είναι ο σωτήρας του - πώς να το κάνουμε.
Πιστεύω ότι κι εσείς το έχετε αντιληφθεί και συμφωνείτε, φαντάζομαι. Άλλωστε, στην οικογένεια Παπανδρέου χρωστάτε τη μεγάλη πολιτική σας σταδιοδρομία και τώρα εσείς, φυσικά, ανταποδίδετε την ευγνωμοσύνη σας με το να ’στε ο προστάτης και ο τροφός της κυβέρνησης του Γ.Α.Π. Επειδή όμως, είμαστε σίγουροι ότι σέβεται τη γνώμη σας και τις απόψεις σας, σας παρακαλούμε να τον συμβουλέψετε να αφήσει τον κόσμο να τον πλησιάσει και να δείξει την αγάπη του, να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, να εκτονωθεί, δηλαδή. Μια βόλτα στο Σύνταγμα και στο Ζάππειο μαζί σας θα ήταν ότι καλύτερο δώρο για τον λαό κύριε Πρόεδρε.
Είναι στεναχωρημένος, όμως, και γι’ αυτό στεναχωριόμαστε και εμείς. Κουράστηκε, έχει δίκιο. Γι’ αυτό ζήτησε τη βοήθεια των Γερμανών, να ‘ρθουν να μας κυβερνήσουν, ενώ ο ίδιος απλώς θα παρευρίσκεται, διότι δεν μπορεί, και έχει δίκιο, να τα βγάλει πέρα μ’ ένα ατίθασο, δύστροπο και πολλές φορές ξεροκέφαλο λαό και σε αυτό, μπράβο σας που έχετε συμφωνήσει και του συμπαραστέκεστε. Άλλωστε, δεν πρέπει να φοβόμαστε τους Γερμανούς, το ’πε ξεκάθαρα ο Πρωθυπουργός μας και σε αυτό συμφωνείτε, πιστεύω.
Οι Γερμανοί είναι έντιμοι, είναι δοκιμασμένοι και σε ανθρωπιά και σε φιλία. Τους ξέρουμε από την κατοχή του 1941 - 44, Λυγιάδες, Δίστομο, Καλάβρυτα, Κάνδανος, Έλληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, τόσες ζωντανές μαρτυρίες αποδεικνύουν τον ανθρωπισμό τους, που τίποτε και κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει. Ξέρουμε και τους σύγχρονους Γερμανούς, τα παιδιά δηλαδή των Γ