Μεταρρυθμιστική οικονομική επανάσταση και δημιουργική επιχειρηματικότητα

Ο Νίτσε έλεγε ότι “όταν είσαι στην άκρη του γκρεμού και τον κοιτάζεις για πολύ ώρα κάποια στιγμή είναι επικίνδυνο να σε κοιτάξει και ο γκρεμός.” Ελπίζω να μη συμβεί αυτό στην ελληνική κοινωνία.

Στην παρούσα φάση και λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ακούγονται διάφορες βερμπαλιστικού Τύπου προσεγγίσεις όσον αφορά το....
ζήτημα της ανάπτυξης,, ένα ζήτημα που συνδέεται προφανώς με την παραγωγική βάση της οικονομίας. Εάν όμως ακούει κανείς τους πολιτικούς να μιλούν περί ανασύστασης της παραγωγικής βάσης της οικονομίας και ενίσχυση του παραγωγικού ιστού της ,είναι αυτονόητο ότι όλο αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο, απαιτεί τουλάχιστον πέντε χρόνια. Αυτή τη στιγμή αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι ,είναι ότι το κυρίαρχο πρόβλημα της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας είναι η ζήτηση, οτι δεν υπάρχει ζήτηση στην αγορά. Σοβαροί οικονομολόγοι επικαλούνται αυτό ακριβώς : δηλαδή πώς θα μπορέσουμε να αναθερμάνουμε την ζήτηση και να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε αυτό το κακό κλίμα που υπάρχει….

Από πέρυσι μέχρι φέτος έχουν κλείσει 68000 επιχειρήσεις στο χώρο του Εμπορίου ,που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας, ενω φέτος προβλέπεται να κλείσουν άλλες 65000 επιχειρήσεις. Οι θέσεις εργασίας από το 2003 έως το 2008 στο εμπόριο έφθαναν τις 800000, ενώ μέσα σε δύο χρόνια έχουν χαθεί πάνω από 300000 θέσεις εργασίας.

Αν διαβάσει κανείς την έρευνα του Μc Kinsey, η οποία είχε βγει για την Ελλάδα δέκα χρόνια μετά ,θα δει ποιοι είναι οι στρατηγικοί τομείς που πρέπει να εστιάσουμε ως οικονομία και ανάμεσα σε αυτούς είναι : η ενέργεια, η πράσινη ανάπτυξη, το εμπόριο, ο τουρισμός, η ναυτιλία και η αγροτική οικονομία. Η αγροτική οικονομία θέλει βέβαια το χρόνο της, το εμπόριο είναι αλήθεια ότι δημιουργεί μεγέθυνση και αυτό πρέπει να το πούμε, δεν δημιουργεί ανάπτυξη, δημιουργεί μια πρόσκαιρη ανάκαμψη και είναι γεγονός ότι και η αύξηση της κατανάλωσης σε ένα μεγάλο βαθμό στηριζόταν στο δανεισμό από το εξωτερικό ή το εύκολο χρήμα που περνάμε εσωτερικά από τις τράπεζες. Όμως αυτό έχει σταματήσει σήμερα εντελώς.

Στην οικονομία δυστυχώς τα πράγματα δεν ακολουθούν μία γραμμική πορεία όπως στα μαθηματικά.

Αξίζει όμως να αναφερθούμε στο τι συνέβη και ποιο ήταν το μεγάλο λάθος των αποφάσεων που πήραν οι πολιτικοί μας.

Το μεγάλο λάθος ήταν ότι έπρεπε να προηγηθούν οι μεταρρυθμίσεις με το πρώτο μνημόνιο δηλαδή οι απελευθερώσεις επαγγελμάτων με βάση τις κοινοτικές οδηγίες, η αποσυμφόρηση του Δημοσίου με τις τεράστιες λειτουργικές και μισθολογικές δαπάνες τις οποίες έχει, να συρρικνωθούν επίσης ακόμα και με απολύσεις οι ΔΕΚΟ. Έρευνα έδειξε ότι υπάρχουν γύρω στους χίλιους φορείς από τους οποίους οι μισοί πιστεύω πρέπει να κλείσουν διότι είναι αντιπαραγωγικοί.

Το λάθος που έγινε οφείλεται στο ότι ενώ έπρεπε να προχωρήσουμε στις διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις εμείς προχωρήσαμε σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων μέσω της εσωτερικής υποτίμησης με α