Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ.

Πατριωτισμός είναι η αγάπη για τη πατρίδα. Ο πατριωτισμός έχει γράψει τις λαμπρές σελίδες της ιστορίας.

Εθνικισμός είναι το κακό αδέλφι του πατριωτισμού. Είναι η αγάπη για μια πατρίδα που είναι «ανώτερη» από τις υπόλοιπες πατρίδες. Ο εθνικισμός έχει γράψει εθνικές και παγκόσμιες τραγωδίες.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σφάλμα από το αφήνουμε να εννοηθεί πως όποιος είναι πατριώτης είναι και....
εθνικιστής και το αντίθετο. Πως όποιος δεν είναι εθνικιστής δεν είναι πατριώτης. Οπως είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει σήμερα με την αριστερά μέσα στη γενικότερη απραξία της επιμένει να βάζει προτεραιότητες τι πρέπει να ειναι πρώτα κανείς πατριώτης ή αριστερός. Εκείνοι που πολέμησαν τότε ηρωικά, όποιας ιδεολογίας και να ήταν, δεν έβαλαν ποτέ δεύτερη τη πατρίδα. Εκείνοι που την έβαλαν σε δεύτερο πλάνο ήταν και οι υπαίτιοι του εθνικού σπαραγμού.

Οι έλληνες βρεθήκαμε στο β΄παγκόσμιο πόλεμο αντιμέτωποι με την εγκληματική επέλαση του άξονα. Και ο πατριωτισμός μας ήταν αυτός που αντιστάθηκε στην σκλαβιά που μας επέβαλε η βαρβαρότητα.

Η εθνική αντίσταση δεν έγινε φυσικά από έλληνες συνεργάτες των κατακτητών, έγινε από ελεύθερους και περήφανους έλληνες πατριώτες που αρνήθηκαν να γίνουν σκλάβοι και που έδωσαν τη ζωή τους για τη τιμή της πατρίδας τους.

Το πρόβλημα είναι πως κοντά στους ήρωες πάντα υπάρχουν οι προδότες. Η εθνική προδοσία που οδήγησε στον εμφύλιο σπαραγμό άνοιξε μια σκοτεινή πόρτα στην ιστορία της Ελλάδας που δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που συνέβαινε. Ο εθνικός διχασμός έχει καταντήσει εθνικό σπορ...

Επί πλέον, εφόσον τη τύχη της μελλοντικής Ελλάδας πήραν στα χέρια τους δοσίλογοι και πρώην συνεργάτες των κατακτητών, όπως επίσης και άλλοι ψευτο πατριώτες μωρόδοξοι υποτακτικοί στις ξενόφερτες εντολές , οι οποίοι το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν οι εθνικές εκκαθαρίσεις κάθε ελεύθερης φωνής, ήταν λογικό ο έλληνας να χάσει ακόμα και τις έννοιες των λέξεων.

Γενιές ολόκληρες γαλουχήθηκαν με ασύστολα ψέματα. Μια ιστορία παραποιημένη, φτιαγμένη στα μέτρα ξεπουλημένων πολιτικών. Οι δοσίλογοι της κατοχής μετέτρεψαν τους έλληνες κατ΄εικόνα και ομοίωση.

Η πλειοψηφία των ελλήνων αποδέχτηκε πως πατριώτης είναι όποιος κυνηγάει τα κουμούνια , εκείνα που έκαναν τις πηγάδες και τα κονσερβοκούτια. Θεωρούσε δε πατριώτες τα τσιράκια του παλατιού, των άγγλων, μετά των αμερικάνων, μετά των ευρωπαίων. Και να δεχτώ γαμώτο μου πως κάποιος είναι αντικομουνιστής, γιατί αισθάνεται πως ο κουμουνισμός απειλεί τη πατρίδα του, δικαίωμά του, αλλά πως στο διάολο φτάνει στο άλλο άκρο να νομίζει πως είναι πατριώτες οι δοσίλογοι και οι ξεπουλημένοι?

Ξεχνώντας λοιπόν την αληθινή έννοια της λέξης ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, ο πολιτισμός της πνευματικής εξαθλίωσης, της μισαλλοδοξίας, του ξεπουλήματος, της αδιαφορίας για τη πρόοδο, την ανάπτυξη, ο πολιτισμός της μίζας και της ρεμούλας δεν ένοιωθε ίχνος ντροπής για τη κατάντια, και επιδείκνυε τους ανύπαρκτους στην ουσία όρχεις του σίγουρος πως τη