Ο Δημοσκόπος Είναι ο Πληροφοριοδότης Των Κομμάτων

Γράφει ο «Αναγνώστης»

Είδη τα όργανα των δημοκοπικών μετρήσεων έχουν πάρει φωτιά και τα επιτελεία των κομμάτων πληρώνουν όσο όσο για τέτοιες βαρυσήμαντες πληροφορίες. Αφού, λοιπόν, ο δημοσκόπος μας εξομολογήσει και πάρει με την θέληση μας τις πολιτικές μας εκλογές, εν συνεχεία στέλνει τα νούμερα στα γραφεία των κομμάτων. Εκεί, αφού μελετήσουν τους αριθμούς και τα πιθανά σενάρια, ακτινογραφούν την λαϊκή βούληση, και σε συνάρτηση με κάποιες σταθερές που υπάρχουν στους εκλογικούς συσχετισμούς εδώ και δεκαετίες, φτιάχνουν το ανάλογο πολιτικό προφίλ, ώστε να....
υποκλέψουν την ψήφο του λαού, υποδυόμενοι άλλοτε τον κουβαρντά με το παχύ πορτοφόλι του κράτους που μοιράζει λεφτά (τρανό παράδειγμα ο κύριος «λεφτά υπάρχουν») κι άλλοτε τον μέγα κοινωνικό μεταρρυθμιστή με την πολιτική ιδιοφυία που τάζει κράτος εφάμιλλο των ευρωπαϊκών (τρανό παράδειγμα εδώ, ο κύριος που υποσχέθηκε την επανίδρυση του κράτους αλλά άφησε καμένη γη).
Και ρωτάω εγώ ως απλός πολίτης: γιατί δεν αφήνουμε τα κόμματα να μην ξέρουν που πατάνε και που πηγαίνουνε; Γιατί να γνωρίζουν πάνω κάτω τα ποσοστά τους στην κοινωνία και την διαθέσεις του λαού; Τι είναι προτιμότερο ένα θηρίο πληγωμένο που δεν γνωρίζει τις αντιδράσεις και ψηλαφεί στα τυφλά το έρεισμα που έχει στον λαό ή ένα θηρίο που γνωρίζει τις επιλογές μας και μέσ' από την πονηριά που διαθέτει μπορεί να ανασυνταχτεί και να μας ράψει κοστούμι στα μέτρα του; Ακούσατε τι λένε οι γερμαναράδες, αν δεν κατέβουν τα ποσοστά της αριστεράς, εκλογές δεν γίνονται στην Ελλάδα! Επομένως, πρέπει να τους πλανέψουμε, όπως μας πλάνεψαν. Να τους αφήσουμε να εκτιμούν στα τυφλά το εκλογικό αποτέλεσμα, να μην μιλάμε στους δημοσκόπους, κι όταν έρθει η ώρα της κάλπης, να τους βαρέσουμε στ' αυτιά, να το φυσάνε και να μην κρυώνει! Μία τέτοια κίνηση, θα προκαλούσε πανικό σε όλα τα κόμματα, θα έσπερνε την ανασφάλεια στην ψηφοθηρική πολιτική τους και θα τους καθιστούσε τυφλούς και ανίκανους να διαγνώσουν και να καθορίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Πρέπει, λοιπόν, μαζί την μηδενική ανοχή που δείχνουμε στις πλατείες, στους δρόμους και στις παρελάσεις (πολύ σωστά ο λαός έχει κόψει κάθε επικοινωνία μαζί τους), πρέπει να κόψουμε και κάθε επικοινωνία με τους δημοσκόπους, τα μισθωμένα όργανα των κομμάτων και των κρατικοδίαιτων εκδοτών τους, ώστε η άγνοια τους για την αποδοχή που έχουν στην κοινωνία, να τους κάνει να νιώσουν στο πετσί τους ότι τα ψέματα τελείωσαν. Η γνώση είναι δύναμη, γιατί, λοιπόν, να δώσουμε γνώση στους εχθρό μας; γιατί να του δώσουμε δύναμη για να μπορεί να εκτιμήσει το εκλογικό αποτέλεσμα; Δεν είναι καλύτερα ν' αφήσουμε τα κόμματα να ψάχνουν στα τυφλά; Δεν είναι καλύτερα να μείνουν στην άγνοια και στην ανικανότητα να προλαβαίνουν τις καταστάσεις και να τις ρυθμίζουν με βάση την ψηφοθηρική πολιτική τους; Διότι ο δημοσκόπος αυτό κάνει, με την γνώση που του δίνουμε εμείς κάνοντας φανερές τις διαθέσεις μας, προλαβαίνει την κατάρρευση ενός κόμματος, υποδεικνύοντας στον κομματάρχη ν' αλλάξει πορεία και να στρίψει το τιμόνι. Ε, όχι, ως