Οι Κοσμοκράτορες κι η Πρώτη Ύλη

Όποιος ελέγχει το πετρέλαιο της γης, μεταχειρίζεται το σχήμα όλου του κόσμου. Γιατί; Διότι είναι η Πρώτη Ύλη που δίνει κίνηση σε οτιδήποτε άψυχο κινείται γύρω μας (ή και σε έμψυχο, όταν οι άνθρωποι γίνουν υλιστές και εξαρτώνται απ' τις μηχανές). Άρα, πολύ σωστά, οι κρατούντες το πετρέλαιο είναι οι κοσμοκράτορες του αιώνα τούτου. Με δεδομένο αυτό, το συμπέρασμα είναι το εξής: οι οικονομίες και τα σύνορα των κρατών αλλάζουν, κάθε φορά που αλλάζει ο παγκόσμιος πετρελαϊκός χάρτης. Όπου ανακαλύφθηκαν νέα κοιτάσματα πετρελαίου ή όπου άλλαξε χέρια η διαχείριση των ήδη υπαρκτών κοιτασμάτων, άλλαξε και η γεωπολιτική των κρατών καθώς επίσης και τα κοινωνικοοικονομικά συστήματα των....
λαών. Επίσης, όπου υπογράφηκαν διακρατικές συμφωνίες και κατασκευάστηκαν αγωγοί πετρελαίου ή φυσικού αεριού, σε βάθος χρόνου άλλαξαν και οι δομές του πολιτικού συστήματος, και τα στρώματα τις κοινωνίες δέχτηκαν μεγάλες ανακατατάξεις. Αδιάψευστος μάρτυρας γι' αυτό, είναι η ιστορία, που καθώς ανατρέχουμε σ' αυτήν, διαπιστώνουμε ότι κάθε φορά που η ανθρωπότητα βρίσκεται σε φάση γεωπολιτικών ζυμώσεων, τα τελικά σύνορα ενός κράτους μαζί με τα οικονομικά του συμφέροντα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την τελική μορφή και το μήκος των αγωγών ενέργειας. Όσα περισσότερα κράτη εξαρτώνται από έναν ενεργειακό αγωγό που κατασκευάζεται σε μια ευρύτερη περιοχή, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι αλλαγές που επιδέχονται τα κράτη, σε οικονομικό, πολιτικό, και κοινωνικό επίπεδο.
Τι, θα πούμε, λοιπόν, ότι τα κράτη ακολουθούν απλά τους δρόμους που ακολουθούν οι αγωγοί ενέργειας; Όχι! Αλλά είναι τέτοιες οι επιθυμίες των μεγιστάνων της γης και τόσο μεγάλες οι ανάγκες των κρατών για ενεργειακή αυτάρκεια, που είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν, όσοι εμπλέκονται στην γεωπολιτική σκακιέρα αυτού του κόσμου, στο τέλος θα βρεθούν να πολεμούν για τους αγωγούς και τα κοιτάσματα του πετρελαίου ή του φυσικού αερίου. Απλά και μόνο, η κατασκευή μίας διώρυγας η οποία ανοίγει νέο θαλάσσιο δρόμο για την μεταφορά του πετρελαίου, είναι αρκετή για να αλλάξει και εν τέλει να διαμορφώσει την οικονομία και το στρατηγικό βάθος ολόκληρων ηπείρων. Παλιά οι άνθρωποι σφάζονταν για τον δρόμο του μεταξιού, σήμερα σφάζονται για τον δρόμο του πετρελαίου. Έτσι, λοιπόν, όταν αλλάζουν χέρια τα κέρδη από τις διώρυγες ή επιβάλλονται υψηλή φόροι σε θαλάσσια στενά μεγάλης στρατηγικής σημασίας, αλλάζει και η ευρύτερη περιοχή μαζί με την σύνθεση των κοινωνικών στρωμάτων. Η ελληνική οικονομική παρουσία στην Αίγυπτο τέλειωσε με την κρατικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ από τον Νάσερ, η οποία πέταξε έξω τα Άγγλογαλλικά κεφάλαια. Σε απάντηση αυτής της κίνησης του Νάσερ, το Ισραήλ εισέβαλε στην Αίγυπτο κι ο Άγγλογαλλικός στόλος βομβάρδισε τις πόλεις τις Αιγύπτου, με αποτέλεσμα ο Νάσερ να κρατικοποίηση τις περιουσίες των Ευρωπαίων και να διώξει έξω απ' την πατρίδα του πολλούς απ' αυτούς. Αυτό ήταν το τέλος της Ελληνικής οικονομίας στην Αίγυπτο. Τόσο μεγάλα είναι τα στρατηγικά συμφέροντα των κρατών για τους δρόμους που ακολουθεί η μεταφο