Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία: Hμερίδα στην Αθήνα για την σωτηρία του Αμβρακικού

H Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία διοργανώνει κεντρική ημερίδα στην Αθήνα για την σωτηρία του Αμβρακικού. Ξεκινά με τέσσερεις προημερίδες σε Πρέβεζα, Άρτα, Αμφιλοχία και Βόνιτσα.
Σημαία της Πανηπειρωτικής η προστασία του Αμβρακικού.

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα-Αρτινού.

Σε μπροστάρισσα για τη σωτηρία, απορρύπανση, θωράκιση και ήπια ανάπτυξη του Αμβρακικού Κόλπου αναδεικνύεται η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας (ΠΣΕ) με την .....
πρωτοβουλία διοργάνωσης τεσσάρων προημερίδων , που θα πραγματοποιηθούν σε Πρέβεζα, Άρτα , Βόνιτσα και Αμφιλοχία και κεντρικής ημερίδας που θα λάβει χώρα στην Αθήνα.

Στον Αμβρακικό Κόλπο, έναν από τους σημαντικότερους της Ελλάδας και της Ευρώπης, διαβιούν και φιλοξενούνται δεκάδες ειδών ενδημικής και αποδημητικής πανίδας και απαντώνται σπάνια είδη χλωρίδας. Αυτός ο πανέμορφος τόπος, πηγή ζωής, κοινωνικής, γεωργικής, κτηνοτροφικής, αλιευτικής και οικονομικής ανάπτυξης, απειλείται με αφανισμό.

Το καταμαρτυρούν δεκάδες επιστημονικών ερευνών, βάσει των οποίων αναδεικνύεται η σε μεγάλο βαθμό ρύπανση και μόλυνση που πηγάζουν από την αλόγιστη και ανεξέλεγκτη κατάληξη σ΄ αυτόν αστικών και βιομηχανικών λυμάτων, λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, πετρελαιοειδών που προέρχονται από τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις αποθηκών καυσίμων και τα ιχθυοτροφεία που επιβαρύνουν ύδατα και βυθό. Εξαιτίας όλων αυτών ο πυθμένας του Κόλπου έχει πληρωθεί από τόνους λάσπης, η οποία έχει νεκρώσει κάθε είδους ζωή κάτω από τα 30 μέτρα.

Στην επιδείνωση της κατάστασης ευθύνονται ακόμη η υπεράντληση υπόγειων υδάτων, η λαθροθηρία, η παράνομη αλιεία και βεβαίως οι ιχθυοτροφικοί σταθμοί οι οποίοι και το θαλάσσιο περιβάλλον επιβαρύνουν και τη διατροφική αλυσίδα διαταράσσουν, αφού πολλά από τα αλιευόμενα είδη «ελεύθερης βοσκής» τρέφονται από τα διαφεύγοντα υπολείμματα τροφής των «εγκλωβισμένων» αλιευμάτων. Τροφές οι οποίες «ελέγχονται» για την υγιεινή προέλευσή τους.
Όλα τα περιγραφόμενα, αρνητικά και επιβαρυντικά για το σύνολο του Αμβρακικού Κόλπου -θαλάσσιου, παράκτιου, ιβαριών, ελών και υγροβιότοπων- θέτουν σε άμεσο κίνδυνο αφανισμού του σημαντικού αυτού υγρού «παραδείσου» όχι μόνο για τους παροικούντες των όμορων προς αυτόν νομών και όλων των Ελλήνων, αλλά και όλων των Ευρωπαίων, τους οποίους σε μια δύσκολη διατροφική εποχή, όπως η σημερινή, θα μπορούσε να θρέψει κατόπιν επιστημονικής, συστηματικής και υγιεινής ιχθυοκαλλιέργειας.

Τον κίνδυνο αυτό αποδεικνύει από το 2007, εκτός των οικολόγων και περιβαλλοντολόγων, και η κατάταξή του στη «μαύρη λίστα» του καταλόγου του Μοντρέ της σύμβασης RAMSAR και αυτή της NATURA στην οποία περιλαμβάνεται από το 2000.

Τα τελευταία χρόνια για το τεράστιο αυτό πρόβλημα, που μέρα με τη μέρα διογκούται, έγιναν πολλές ενέργειες επίλυσής του, με ελάχιστα θετικά αποτελέσματα. Η κατάσταση πλέον έχει φτάσει στο μη παρέκει, αφού κυρίαρχο συμπέρασμα που επικρατεί σήμερα είναι πως ο Αμβρακικός Κόλπος αργοπεθαίνει.

Μπροστά σ΄ αυτήν την