Το τραγικό τέλος του επισκόπου Νύσσης Ελευθερίου

Επειδή θα…ακουσθούν πολλά και θα γραφούν ελάχιστα, για τον Γέροντα Επίσκοπο Ελευθέριο,που η ανθρώπινη μοίρα κι ο επουράνιος Θεός,του επιφύλαξαν αυτό το τόσο τραγικό τέλος,τολμώ να χαράξω τις παρακάτω γραμμές,φτωχές εκφράσεις,φτωχά ψελλίσματα, στη μνήμη του!

Επειδή ζούμε στην εποχή που πλεονάζει ο ψόγος και περισσεύει η κακία και το κουτσομπολιό,αισθάνομαι την ανάγκη να πω τα εξής….
Τον Γέροντα Επίσκοπο Ελευθέριο, δεν τον γνώριζα καλά.Ελάχιστες φορές μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του ,επι των ημερών του Μακαριστού,μεγάλου Αρχιεπισκόπου μας Χριστοδούλου,τότε που ευρισκόμουν συχνά στο μάτι του κυκλώνα και εβαλλόμουν από φίλους και εχθρούς του.

Ο Γέροντας Ελευθέριος,χωρίς να είχε κάποιο ιδιαίτερο συμφέρον από μένα,είχε πάντοτε έναν καλό λόγο να μου πεί και να με παρηγορήσει, για να αποσπάσει την προσοχή μου και το μυαλό μου, από την πηγή των γεγονότων της εποχής εκείνης,Τις δύο ‘η τρείς φορές που τον είδα, σε διάφορες εκδηλώσεις της Εκκλησίας στην Αρχιεπισκοπή και στο μέγαρο Μουσικής,ήθελε πάντα να με κάνει να χαμογελάσω με το μοναδικό,συχνά αυτοσαρκαστικό, χιούμορ του και με την ιδιάζουσα,σπαστή-κυματιστή προφορά του.Μέσα από αυτό το χιούμορ και τον αυτοσαρκαστικό χαρακτήρα,ανακάλυπτε ο συνομιλητής του, μία μοναδική σοφία,στο επίπεδο της θυμοσοφίας που διαθέτουν πολλοί γέροντες και κυρίως οι πατέρες της Εκκλησίας μας, εξαιτίας του βάρους των χρόνων που σηκώνουν,αλλά και της εμπειρίας που διαθέτουν!

Οι άνθρωποι παιδάκι μου,μου είχε πει τότε,μεταξύ των άλλων, ο σοφός Γέρων Επίσκοπος,,είμαστε ανθρωποφάγοι…και ιδιαίτερα μέσα στο χώρο της Εκκλησίας,το είδος αυτό ευδοκιμεί!Μην στενοχωρείσαι με την κακία των άλλων…Αυτοί θα πρέπει να στενοχωρούνται, που όντας μέσα στην Εκκλησία κι ενώ ευαγγελίζονται τον Χριστό μας και καταγγέλουν την αγάπη του, οι ίδιοι,δυστυχώς, δεν τον έχουν ανακαλύψει ακόμη,κι ούτε θα τον ανακαλύψουν ποτέ! Εχουν αφήσει την καρδιά τους να την κουμαντάρει η κακία, και τη ζωή τους,ακυβέρνητο καράβι, έρμαιο της εμπάθειας που τους καθοδηγεί!Ξέρεις τι έχω τραβήξει εγώ, που είμαι και κληρικός??Με εσταύρωσαν, όχι μία και δύο φορές, αλλά πάμπολες…Την υγεία μου την έχασα με όλα αυτά, αλλά εξακολουθώ να στέκομαι όρθιος και να αυτοεξυπηρετούμαι…Την πίστη μου,όμως δεν την έχασα ποτέ!Δε βλέπεις τι τραβάει κι ο Αρχιεπίσκοπος,ο καλός μου Χριστόδουλος??Λίγα είναι??Κι όχι μόνο από τους συνήθεις υπόπτους εχθρούς, αλλά κι από τους φίλους του και τους πνευματικούς αδελφούς του…Και να ξέρεις οτι ο στόχος όλων αυτών των επιθέσεων είναι ένας…Να τον αρρωστήσουν…!Γιαυτό να μην πτοείσαι από τις εναντίον σου επιθέσεις!Αλλος είναι ο στόχος τους παιδάκι μου…ο Αρχιεπίσκοπος…Εσύ είσαι το σαμάρι…τι να σε κάνουν εσένα?Γιαυτό εσύ πρέπει να αντέχεις και να δέχεσαι τους κραδασμούς αυτούς αδιαμαρτύρητα,για να δίνεις κουράγιο και στον Αρχιεπίσκοπο!

Τα σοφά αυτά λόγια του Γέροντα Ελευθερίου,που υπέκρυπταν πολλές αλήθειες,τα είπα τότε εξομολογητικά στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο,παρουσία του τότε Αρχιδιακόνου του Διο