ΣΥΡΙΖΑ: Ριστάρτ σε τεντωμένο σκοινί

Νέες προκλήσεις αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. στη μετά τη διάσπαση εποχή όπου τα «βαρίδια» έχουν φύγει αλλά τα προβλήματα συνεχίζονται.

Οι αρνητικές δημοσκοπήσεις και η ανάδυση νέων «καπετανάτων» – σε αντίθεση με ό,τι ισχυρίστηκε ο βουλευτής Κιλκίς Πέτρος Παππάς – αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία εξακολουθούν να ανθίζουν εσωκομματικές «ίντριγκες», μάχες για κατοχύρωση ρόλων, τριβές κ.λπ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ

από τη μία δείχνει να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στην κομματική πραγματικότητα και να «κανονικοποιεί» την πολιτική του συμπεριφορά. Ο ίδιος πλέον παραδέχεται σε συνεντεύξεις του ότι μπήκε στην πολιτική «ανορθόδοξα» και ως «ταύρος εν υαλοπωλείο».

Ωστόσο, παρά την τάση να ηρεμήσει το κλίμα στην επιφάνεια έστω, κάποιες πινελιές έντονης επιθετικότητας κατά των αποχωρησάντων παραμένουν στον λόγο του, επαναφέροντας το τραύμα της διάσπασης, που πολλοί από όσους έμειναν με αμφιβολίες και προβληματισμούς προσπαθούν να ξεπεράσουν και εστιάζουν την προσοχή τους στο από εδώ και πέρα – τελευταίο κρούσμα η αναφορά περί «αυλικών» στην Κ.Ε. κατά της Νέας Αριστεράς. Θεωρείται δε ότι οι εμπρηστικές αναφορές οφείλονται στην επιρροή των σκληρών στελεχών που συνθέτων τη νέα ηγετική ομάδα (Πολάκης, Τζάκρη, Γ. Τσίπρας, κ.ά.) και που δεν βλέπουν με καλό μάτι απόψεις μετριοπαθείς για ανοιχτές γέφυρες με τους αποχωρήσαντες.

Γενικότερα, ο Στέφανος Κασσελάκης καλείται να ισορροπεί μεταξύ όσων ο ίδιος θέλει να προωθήσει – το κόμμα των μελών, με τις «αδιαμεσολάβητες» επαφές προέδρου – βάσης, όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος – και όσων του εισηγούνται οι διάφοροι συνομιλητές του, από διάφορες πλευρές, στους οποίους είναι υποχρεωμένος να βασίζεται διότι ο ίδιος δεν γνωρίζει σε βάθος την κομματική και την πολιτική πραγματικότητα.

Όσοι προώθησαν την υποψηφιότητά του ή συντάχθηκαν μαζί του με το σκεπτικό ότι ως «φρέσκο» πρόσωπο θα δώσει αυτομάτως ώθηση στα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ διαψεύστηκαν και βλέπουν με ανησυχία την πορεία του κόμματος. Η «φαστ τρακ» εκτόξευση που προσδοκούσαν δεν ήρθε, αντιθέτως μεσολάβησε μια τεραστίων διαστάσεων κρίση που πήγε το κόμμα πιο πίσω και από εκεί που το άφησε ο Αλέξης Τσίπρας. Τα «ταχύρρυθμα» του προέδρου είναι σαφές ότι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν πολιτική διαδρομή και εμπειρία χρόνων όσων μπαίνουν στην πολιτική μέσα από πιο «κανονικές» οδούς, και δεν αρκούν ώστε όποιος ασκεί τα καθήκοντα του προέδρου να μπορεί να παραγάγει πολιτική.

Πολλοί σημειώνουν ότι ο πρόεδρος «μαθαίνει», αλλά γνωρίζουν ότι οι ρυθμοί εκμάθησης είναι πιο αργοί σε σχέση με τις τεράστιες πολιτικές ανάγκες που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή, εν όψει ευρωεκλογών που μοιραία θα αποτελέσουν δείκτη για την παραπέρα πορεία του κόμματος.

Τώρα επιχειρούν στο παρασκήνιο να ανακτήσουν τον έλεγχο προκειμένου όσο είναι δυνατόν να έχουν τουλάχιστον οπτική επαφή με το «τιμόνι», ώστε όσο το δυνατόν να αποτρέψουν την πρόσκρουση με το παγόβουνο για το οποίο μίλησε ο Γιάννης Ραγκούσης στην Κεντρική Επιτροπή.

Δημοσκοπικός πονοκέφαλος διαρκείας

Σε διάστημα δυόμισι μηνών μόνο δύο δημοσκοπήσεις (Real Polls και Interview) έχουν καταγράψει τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση. Η ανησυχία των περισσότερων στελεχών είναι δεδομένη και δημόσια έχουν χτυπήσει καμπανάκια (και πάλι) ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Διονύσης Τεμπονέρας για το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να χάσει τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές, με κάτω όριο βεβαίως το ποσοστό των εθνικών εκλογών. Στο ηγετικό στρατόπεδο φαίνεται να υπάρχει μια δυσκολία για το πού μπορεί να μπει ο πήχης (τουλάχιστον ως προς τις δημόσιες εκφωνήσεις) ώστε και ρεαλιστικός να είναι αυτή τη στιγμή, και να μην εκπέμπει ηττοπάθεια σε σχέση με την κυβερνητική προοπτική. Έτσι το τελευταίο διάστημα ο πήχης πηγαινοέρχεται ή αλλιώς ανεβοκατεβαίνει μεταξύ 17-18% και «πρωτιάς» στις τοποθετήσεις του Στέφανου Κασσελάκη.

Η τελευταία έρευνα των τάσεων της MRB δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ και πάλι τρίτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου με ποσοστό 10,9%, με τη Νέα Δημοκρατία στο 32,5%, και το ΠΑΣΟΚ στο 12,2%. Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο Σάββατο δημοσκόπηση της GPO για τα «Παραπολιτικά» έδειξε για πρώτη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ με οριακά μονοψήφιο ποσοστό, 9,8%.

Σαν να μην έφταναν οι δημοσκοπήσεις που κάνουν το κλίμα ούτως ή άλλως βαρύ και περίεργο, υπάρχουν εσωτερικές γκρίνιες για τη διανομή των ρόλων. Με αφορμή τη σύνθεση της Επιτροπής Συνεδρίου και της Επιτροπής Θέσεων, με τον Νίκο Παππά να γίνεται αποδέκτης παραπόνων για υποεκπροσώπηση των «νεοπροεδρικών» και ειδικότερα όσων το καλοκαίρι ήταν μεταξύ των 30 υπογραφών για την υποψηφιότητα Κασσελάκη προς το Διαρκές Συνέδριο.

Η αίσθηση που υπήρχε πως ο Νίκος Παππάς ουσιαστικά είναι διακριτή δύναμη από τους σκληρούς «νεοπροεδρικούς» δείχνει να επιβεβαιώνεται. Είχε φανεί και στο πλαίσιο της πρότασης για το δημοψήφισμα πριν από μερικές εβδομάδες, όταν σε πρώτη φάση είχε συνταχθεί με τους «τσιπρικούς» ή «παλαιοπροεδρικούς».

Μηχανισμοί και ομάδες εν δράση

Διάσταση απόψεων μεταξύ των δύο πλευρών καταγράφεται σύμφωνα με πληροφορίες και στο θέμα του πότε θα γίνει η εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής, ζήτημα που φαίνεται πως εντάσσεται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού εδραιωμένων μηχανισμών (Παππάς) και υπό διαμόρφωση (Κασσελάκης – νεοπροεδρικοί). Εν ολίγοις, αν και ο Νίκος Παππάς φέρεται να έχει αφήσει ανοιχτό το ζήτημα στην Κεντρική Επιτροπή, στελέχη δικά του δείχνουν να προκρίνουν την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής, άμεσα δηλαδή μετά το συνέδριο (στον προβλεπόμενο χρόνο του ενός μηνός, περί τα τέλη Μαρτίου) ενώ η άλλη πλευρά προκρίνει την εκλογή μετά τις ευρωεκλογές.

Σε κάθε περίπτωση το εσωκομματικό τοπίο δείχνει πλέον διάσπαρτο από νέες ομάδες ή ανασυνθέσεις τους που ενίοτε συνάπτουν συμμαχίες κατά περίσταση: νεοπροεδρικοί, Παππάς, προεδρικοί / τσιπρικοί εκ των οποίων πιο μπροστά βγαίνουν οι Ραγκούσης και Θεοχαρόπουλος και άλλοι της ΔΗΜΑΡ, Τεμπονέρας- Κοτσακάς – Τσιόκας, κάποια σκόρπια στελέχη.

Κασσελακική ομάδα κρούσης

Πλάι σε αυτούς ο Στέφανος Κασσελάκης επιχειρεί τη διαμόρφωση μιας ομάδας «κασσελακικών στελεχών» που προϋπήρχαν στο κόμμα, συντάχθηκαν με τον νέο πρόεδρο και τώρα τους δίνεται η ευκαιρία να βγουν στην πρώτη γραμμή ως δύναμη κρούσης. Πρόκειται για τους Θανάση Οικονόμου, Λίλα Σουλελέ, Τζένη Αρσένη, Αγγελική Λεβέντη, Χρύσα Καραγιάννη, Έφη Μιχελάκη, Θοδωρή Δουλεμπέκη, Κατερίνα Μπέρδου, Νατάσα Γκαρά, Κλειώ Αγγουράκη, Μυρτώ Κοροβέση.

Στο μεταξύ, η ενεργοποίηση του Χρήστου Σπίρτζη που ακούγεται στο παρασκήνιο (ο ίδιος παρέστη στην Κεντρική Επιτροπή αλλά δεν πήρε τον λόγο) αποδίδεται στον Νίκο Παππά, ο οποίος θεωρείται πως τον επιστρατεύει ώστε από κοινού να ελέγξουν οργανωτικά το συνέδριο.

Το θέμα του χρόνου εκλογής του νέου οργάνου αναμένεται να συζητηθεί στην επόμενη Κεντρική Επιτροπή που θα συνεδριάσει στις 13 – 14 Ιανουαρίου, όπου σύμφωνα με τον «οδικό χάρτη» θα παρουσιαστούν τα κείμενα των Θέσεων του συνεδρίου ώστε να ξεκινήσει ο προσυνεδριακός διάλογος. Το ίδιο ισχύει και για την πρόταση το συνέδριο να είναι και Καταστατικό, προοπτική που πάντως ο Στέφανος Κασσελάκης απέρριψε στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Γιώργο Κουβαρά. Σύμφωνα με στελέχη πάντως, ακόμη και αν το Έκτακτο Συνέδριο δεν αποφασιστεί να είναι και καταστατικό, θα μπορεί να αποφασίσει κάποιες καταστατικές αλλαγές που προωθούνται σε σχέση με την οργανωτική διάρθρωση του κόμματος, το μέγεθος της Κ.Ε. κ.λπ.

Περιφερειακά συνέδρια: … Λίγα και καλά – Στον Άγγελο Τόλκα η ευθύνη τους

Κι ενώ ο Στέφανος Κασσελάκης σχεδιάζει πλούσιο πρόγραμμα περιοδειών από τις αρχές του έτους, το θέμα των περιφερειακών αναπτυξιακών συνεδρίων αναλαμβάνει να «τρέξει» ο πρώην βουλευτής Ημαθίας Άγγελος Τόλκας (μάλιστα εκλέχτηκε στις βουλευτικές του Μαΐου, αλλά όχι του Ιουνίου) ο οποίος ήταν και εκείνος που εισηγήθηκε τη διεξαγωγή τους από νωρίς (πολύ πριν από τη διάσπαση), αν και σε πολύ πιο περιορισμένο αριθμό από τα 13 που είχε εξαγγείλει ο πρόεδρος.

Πλέον ο χρόνος μέχρι το συνέδριο είναι ουσιαστικά ελάχιστος, οπότε η εκτίμηση είναι πως εφικτό είναι το σενάριο για δύο τέτοια συνέδρια, ένα τον Ιανουάριο και ένα τον Φεβρουάριο. Σημειώνεται πως τα περιφερειακά συνέδρια είναι εφ’ όλης της ύλης, με προτεραιότητα τα τοπικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκάστοτε περιφέρεια και η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Επομένως, οι ανάγκες για την προετοιμασία τους είναι χρονοβόρες, καθώς απαιτούνται και επαφές με τοπικές οργανώσεις, τις τοπικές αρχές και φορείς κ.ο.κ.

Στις σκέψεις που υπάρχουν για το πού θα γίνουν τα συνέδρια που χρονικά είναι δυνατό να γίνουν είναι να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα σε περιφέρειες που έχουν πολλά προβλήματα, είναι πιο «μειονεκτικές» και από την άλλη περιοχές που είναι πιο δυναμικές και μπορεί να θεωρηθούν και υπόδειγμα. Τέτοιες είναι από τη μία η Κρήτη ή τα Επτάνησα και από την άλλη η Θεσσαλία (μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες) ή ο Έβρος.

Διαβάστε επίσης:

Παύλος Μαρινάκης για οπαδική βία: Όσες ομάδες συμμορφωθούν μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου θα ανοίξουν τα γήπεδά τους

Εκδήλωση για το υδρογόνο συνδιοργανώνουν η ΕΟ των Σοσιαλιστών και η Περιφέρεια Κρήτης

Οπαδική βία: «Απόλυτο επιτελικό μπάχαλο» καταλογίζει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ – «Επανέρχεται το ερώτημα ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»