Το «διαζύγιο» Κασσελάκη – Αχτσιόγλου, η εννιακομματική Βουλή, το βάψιμο του κτιρίου, οι επαφές με το ΠΑΣΟΚ και μία γαλάζια αγγαρεία

Καλημέρα σας

Έφτασε η ώρα των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το χάσμα αποδείχθηκε αξεπέραστο. Και η αποχώρηση (αποστασία κατά την ηγεσία) της πλευράς, που αποτέλεσε το μεγάλο μέρος του στρατοπέδου της Έφης Αχτσιόγλου στις εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία στο κόμμα, είναι γεγονός.

Πέρα απ’ όλα τα άλλα, αυτό που ενδιαφέρει την ομάδα είναι ο προϋπολογισμός.

Δηλαδή η πενθήμερη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής.

Όπου θα έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει τη δική της οπτική, τις προτάσεις και να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Βλέπετε, μία κοινοβουλευτική ομάδα έχει αρχηγό, ο οποίος θα αντιπαρατεθεί με τους άλλους αρχηγούς – απόντος μάλιστα του Κασσελάκη – έχει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, που θα παρεμβαίνει προνομιακά, έχει και εισηγητές.

Ενδιαφέρον πεδίο.

Δεν ξέρω βέβαια αν το έχετε καταλάβει, αλλά εάν συγκροτηθεί και νέα κοινοβουλευτική ομάδα θα έχουμε στη Βουλή εννιά κόμματα!

Σε εκλογές από το 1974 ουδέποτε προέκυψε εννιακομματική Βουλή.

Μόνο το 1977 και το 1990 εισήλθαν στη Βουλή 7 κόμματα.

Αλλά τότε δεν υπήρχε και το όριο του 3%!

Αν πω για… πείραμα, θα είναι υπερβολικό άραγε;

Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα. Έχει χιούμορ βέβαια ο πνευματώδης και ευρηματικός Ηπειρώτης, αλλά πρόκειται για ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Πρέπει να βρει χώρο στο ήδη ασφυκτικά γεμάτο κτίριο του κοινοβουλίου για να στεγάσει μία ακόμα κοινοβουλευτική ομάδα. Προβλέπω γκρίνιες.

Κατά τα άλλα το νέο εγχείρημα της ομάδας Αχτσιόγλου και της Ομπρέλας του Τσακαλώτου, μόνο εύκολο δεν θα είναι. Υπό την έννοια ότι θα πρέπει να οργανωθούν πολλά και εξ αρχής.

Κόμμα μην περιμένετε αμέσως.

Δηλαδή εντός της εβδομάδας που έρχεται.

Δεν θα υπάρξουν βιασύνες σε αυτό το θέμα. Με πληροφορούν ότι το χρονοδιάγραμμα για την ίδρυση νέου κόμματος (ούτε φόρουμ, ούτε κίνημα, ούτε φιλολογική λέσχη τύπου Παρνασσού – κανονικό κόμμα), είναι μέχρι τα Χριστούγεννα.

Άλλωστε, ακόμα κι αν έχει συμφωνηθεί ποιος θα είναι αρχηγός, απομένει να βρεθεί και φόρμουλα για τη συλλογική ηγεσία στο νέο σχήμα. Είπαμε. Αρχηγοκεντρικά κόμματα δεν θέλει αυτή η ομάδα.

Πάντως ο Κασσελάκης το περίμενε. Και γι’ αυτό συγκάλεσε για σήμερα την πολιτική γραμματεία του κόμματος. Γνώριζε ότι αυτό θα λειτουργούσε καθοριστικά.

Ή θα πήγαιναν στη συνεδρίαση οι διαφωνούντες και άρα θα επέλεγαν την παραμονή προς το παρόν στο κόμμα ή θα αναγκάζονταν να αποχωρήσουν πριν τη συνεδρίαση.

Το ενδιαφέρον της συνεδρίασης είναι πλέον εάν ο πρόεδρος θα ανακοινώσει τη συγκρότηση του περίφημου «πολιτικού κέντρου». Πολλοί το περιμένουν με αδημονία, αλλά δεν ορκίζεται κανείς για το εάν θα το κάνει σήμερα ή άμεσα.

Αν δεν ήταν χειμώνας θα σας έλεγα αμέσως ποια θα ήταν η πρώτη δουλειά του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη φυγή των διαφωνούντων: Να βάψει το κτίριο του κόμματος στην Κουμουνδούρου σε κάποιο άλλο χρώμα, αντί του βαθέως κόκκινου που έχει τώρα.

Υπολογίζω εκεί κατά το τέλος της άνοιξης, που θα ανοίξει ο καιρός και θα κάνει λιακάδα, θα γίνει κι αυτό.

Διότι τέτοιο κόκκινο δεν σκέφτηκαν να βάλουν ούτε οι του ΚΚΕ στο «Σπίτι του Λαού». Που όσο να ‘ναι θα είχαν και το δικαίωμα – και δεν είναι και σε περιοχή όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ…

Μου λένε ότι υπάρχει ένα «κέντρο» που επιδιώκει να στήσει δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στους αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Στη βάση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη είναι ο «κοινός εχθρός» από τον οποίο θέλουν να πάρουν και οι δύο πλευρές, κάνοντάς τον… σάντουιτς.

Και άρα με συντονισμένος σφυροκόπημα θα καταφέρουν την εξαέρωσή του. Και ότι κάποιες επαφές έχουν ήδη γίνει προς ανίχνευση προθέσεων και εξερεύνηση κοινών πεδίων.

Απλά αυτό το «κέντρο» δεν ξέρω πόση υπομονή και πόσα μέσα θα διαθέσει ακόμα, καθώς ήδη βρέθηκε στην πλευρά των ηττημένων του Σεπτεμβρίου στις εσωκομματικές κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ. Και επιπλέον υπάρχουν κάτι… σειρήνες από Αμερική και μπορεί να μεταναστεύσει…

Κάνοντας μερικές βόλτες χθες στη Βουλή, κατάλαβα ένα πράγμα, πέρα απ’ όλα όσα συμβαίνουν

Η απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ στο πολιτικό σκηνικό καθιστά τους γαλάζιους βουλευτές, ας το πω κομψά, «σε δυσχερή θέση έναντι της ηγεσίας» και χωρίς κανένα ουσιαστικό και ισχυρό ρόλο.

Ούτε να πιέσουν μπορούν, ούτε να ζητήσουν (ιδίως να απαιτήσουν) μπορούν από την ηγεσία.

Γι’ αυτό και οι μισοί περίπου κάνουν την κοινοβουλευτική δουλειά σαν αγγαρεία, καθότι ελάχιστοι θα καταφέρουν να προχωρήσουν προς τα πάνω (διάβασε: κυβερνητικά πόστα).

Είναι οι παράπλευρες ζημιές της γαλάζιας παντοκρατορίας αυτά…

Διαβάστε επίσης:

Οι νοικοκυραίοι του Κασσελάκη, ο «καταλύτης» Ψυχογιός, ο Λιβανός και οι γαλάζιες έρευνες για αποφυγή νέων Πάτσηδων…

Η γαλάζια ευρωλίστα με Πύρρο, Τσιόδρα και… Αυτιά, οι βουλευτές που περιμένει ο Τσακαλώτος για το νέο κόμμα και ο Τσίπρας

Ο πονοκέφαλος με την επίσκεψη Ερντογάν, η βαθμολογία των υπουργών και μία εξήγηση για την ομάδα Αχτσιόγλου, που τετραγώνισε τον κύκλο