Να φύγουμε από την ευρωζώνη...Αλλά πως;

Το γεγονός που σωρευτικά απασχολεί τον ευρωπαϊκό και διεθνή τύπο...



και ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή από την ηλεκτρονική έκδοση του Spiegel, είναι το κατά πόσον η Ελλάδα θα παραμείνει ή όχι στην ευρωζώνη μετά το 2013.
Το όλο ζήτημα σοκάρει γιατί δεν αποτελεί απλά ένα εθνικό θέμα προσανατολισμού της χώρας μας, αλλά ουσιαστικά προδικάζει το μέλλον την ίδιας της Ευρωπαϊκής ¨Ένωσης. Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα συνδέεται και με τον τρόπο δανεισμού της Ελλάδας, που από τη στιγμή που το Μνημόνιο ως μοντέλο ή ως λειτουργία απέτυχε και δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος στις αγορές θα χρειασθεί εντός του 2012, επιπλέον δανεισμό από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των ευρωπαίων εταίρων.
Το κόστος των δανείων που παίρνει η Ελλάδα από τα κρατικά ταμεία των ετέρων είναι ποιοτικά πολύ πιο υψηλός από εκείνο των αγορών. Πρώτον γιατί στην παρούσα φάση τα κρατικά ταμεία έχουν πάρει το κόστος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, των προηγούμενων δεκαετιών και οι αγορές το όφελος.
Δεύτερον γιατί ο κρατικός δανεισμός προϋποθέτει την συναίνεση των εθνικών κοινοβουλίων, κάτι που όσο περνούν οι μήνες δεν είναι καθόλου , αυτονόητη. Επίσης το όποιο κεφάλαιο είναι σπασμένο σε επιμέρους , τόσα όσα τα κράτη- μέλη. Πολλά από τα μέλη της ευρωζώνης είναι ήδη σε «βέρτικο» ελλειμμάτων και χρεών όπως και η Ελλάδα, άρα είναι πολύ δύσκολο να συμμετάσχουν, άρα τι θα γίνει;
Η ίδια η Γερμανία είναι πλέον όμηρος της λαϊκιστικής πολιτικής της Καγκελαρίας, που ήθελε να δημιουργήσει έναν «εχθρό» στην προτεσταντική ηθική της, την Ελλάδα και το πέτυχε. Τώρα ο υπουργός των Οικονομικών της κ. Σόιμπλε και η κυβέρνηση Μέρκελ, θα ήθελαν να οδηγήσουν το ελληνικό χρέος σε αναδιάρθρωση, ακόμη και σε δύο φάσεις, στην πρώτη με επιμήκυνση και στη συνέχεια με «διαγραφή χρεών».
Απέναντι στην πολύ ρεαλιστική στρατηγική αντιβαίνουν οι ΕΚΤ και το σύστημα των ευρωπαίων τραπεζιτών , που προκρίνουν νέο δανεισμό της τάξης των 50- 100δις ευρώ, με ενέχυρα την ελληνική δημόσια περιουσία ή τον ελληνικό χρυσό.
Μια τέτοια λογική δεν καταλήγει πουθενά, αφού στην Ελλάδα είναι άγνωστο ποιος θα υπέγραφε μια τέτοια σύμβαση εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και εθνικής κυριαρχίας.
Άσχετα με το πότε θα γίνουν εκλογές το ενδεχόμενο της αποχώρησης από την ευρωζώνη, δεν μπορεί να «μπει στο τραπέζι» τώρα. Απαιτεί τεράστια προετοιμασία τόσο από πλευράς Αθήνας όσο και από πλευράς Ευρώπης, για να περιορισθούν οι ζημιές.. ¨Άλλωστε και η ένταξη της Ελλάδος στην ΟΝΕ χρειάσθηκε δύο μέχρι τρία χρόνια , για να επιχειρηθεί και μάλιστα και με swap(το συκοφαντημένο εκ των υστέρων) από την Goldman Sach.

http://www.newscode.gr