Παράνομη η απαγόρευση τηλεοπτικής εκπομπής

Η a priori προσωρινή απαγόρευση στην μετάδοση τηλεοπτικού προγράμματος αντιτίθεται στο δικαίωμα ελευθερίας της έκφρασης, αποφάσισε σήμερα το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώνοντας το Γαλλόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο RTBF του Βελγίου.

Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκδικάζοντας, σήμερα, την προσφυγή του Ραδιοτηλεοπτικού Δικτύου RTBF κατά του Βελγίου --στην οποία υποστηριζόταν ότι κακώς οι δικαστικές αρχές της χώρας απαγόρευσαν την μετάδοση προγραμματισμένης τηλεοπτικής εκπομπής για τους ιατρικούς κινδύνους και τα δικαιώματα των ασθενών-- καταδίκασε το Βέλγιο για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης και το υποχρέωσε να καταβάλλει, στην προσφεύγουσα τηλεοπτική εταιρία, 42.014,40 ευρώ για δικαστικέ δαπάνες και έξοδα.

Το δημόσιο γαλλόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο του Βελγίου RTBF επρόκειτο, στα πλαίσια μηνιαίας έρευνας υπό τον τίτλο “Στο όνομα του Νόμου”, να προβάλλει, στις 24 Οκτωβρίου 2001, μία εκπομπή στην οποία περιλαμβάνονταν καταγγελίες ασθενών κατά του νευροχειρουργού D.B. και θα παρουσιαζόταν υλικό για τους ιατρικούς κινδύνους και τα δικαιώματα των ασθενών.

Παρά το γεγονός ότι ο νευροχειρουργός είχε απαντήσει παρουσία των δικηγόρων του στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων της εκπομπής, προσέφυγε στην Βελγική Δικαιοσύνη ζητώντας την απαγόρευση μετάδοσης αυτής της εκπομπής.

Ακολούθησε δικαστική εντολή για την προσωρινή απαγόρευση της εν λόγω τηλεοπτικής εκπομπής, μ' αποτέλεσμα την προγραμματισμένη ώρα που επρόκειτο να προβληθεί η επίμαχη εκπομπή να διεξαχθεί μία συζήτηση μεταξύ του δημοσιογράφου και του παραγωγού της εκπομπής, σχετική με την απαγόρευση της μετάδοσης.

Εξαντλώντας όλα τα ένδικα μέσα στο Βέλγιο και μη βρίσκοντας ικανοποίηση η εταιρία RTBF προσέφυγε, στις 30 Νοεμβρίου 2006, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο και καταδίκασε σήμερα το Βέλγιο τόσον για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης όσον και για παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη.

Στο σκεπτικό της καταδικαστικής του απόφασης, το Δικαστήριο σημειώνει ότι “χωρίς ακριβή και ειδική ρύθμιση των προληπτικών περιορισμών στην ελευθερία της έκφρασης πολλά άτομα που φοβούνται τις επιθέσεις εναντίον τους σε τηλεοπτικά προγράμματα θα μπορούσαν να απευθύνονται στον δικαστή ζητώντας την εκ των προτέρων ματαίωση της προβολής αυτών των προγραμμάτων.”