Το ερώτημα που έχουμε μπροστά μας

Θα παραθέσουμε πιο κάτω και το άρθρο του κ.Σ.Ψυχάρη (για όσους δεν το διάβασαν) γιατί εκφράζει εναν ευρύτερο ουσιαστικό προβληματισμό των ημερών σε σχέση με την σημερινή κυβέρνηση και τον χρόνο των εκλογών. Πριν θα πούμε, όπως πάντα ξεκάθαρα και σταράτα, την δική μας γνώμη και άποψη, με τα δεδομένα που έχουμε υπόψη μας (και νομίζουμε ψυχανεμίζεται και ο λαός μας). Εκλογές μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012, ανεξαρτήτως προθέσεων σημαίνουν πολύ απλά ανεξέλεγκτη χρεωκοπία, επιστροφή στη δραχμή και έξοδος της χώρας απο την ευρωζώνη. Ετσι απλά. Το τι θα σημάνει στην πράξη, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε(τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται). Ακόμη και η συζήτηση οτι μπορεί να έχουμε εκλογές, ίσως φέρει τελικά το ίδιο...αποτέλεσμα! με άλλα λόγια, σε καιρό πολέμου, εσύ δεν στήνεις κάλπες να πεις στον εχθρό "μισό λεπτό να ψηφίσω αν θέλω τον λοχία δεληκαλάβερα ή τον δεκανέα δεληκάβουρα να πάω μαζί του". Αν περασει και το καλοκαίρι και όλα πάνε καλά, τότε συζητάμε να στήσουμε και κάλπες (που όντως είναι απολύτως απαραίτητες - ουδεμία αντίρρηση περι αυτού). Αν και το σοφότερο θα ήταν αυτό να συμβεί οταν όλα θα εχουν ηρεμήσει...Αυτά προς το παρόν
Διαβάστε και το άρθρο τώρα του κ.Ψυχάρη στο ΒΗΜΑ της Κυριακής:

Πριν από 50 χρόνια ο Γεώργιος Παπανδρέου ξεκίνησε τον Ανένδοτο Αγώνα ζητώντας εκλογές. Σήµερα, µισόν αιώνα αργότερα, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν απεδέχθη την πρόκληση του κ. Αντώνη Σαµαρά για πρόωρες εκλογές. Και στη µία και στην άλλη περίπτωση οι ζητούντες τις εκλογές είχαν την πεποίθηση ότι η σύνθεση της Βουλής δεν ανταποκρινόταν στη λαϊκή θέληση. Πίστευαν ότι θα κέρδιζαν την πλειοψηφία.

Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά πράγµατα. Ταυτόχρονα παραµένει βασικός όρος του πολιτικού παιχνιδιού το ότι το δηµοκρατικό πολίτευµα δεν έχει αδιέξοδα – η προσφυγή στον Λαό δίνει τη λύση.

Το τι συνέβη τους τελευταίους µήνες στην Ελλάδα είναι επίσης γνωστό. Μια αυτοδύναµη σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία κυβέρνηση αναγκάστηκε να φύγει και να δώσει τη θέση της σε ένα σχήµα κυβερνήσεως συνεργασίας κατ’ απαίτηση των ξένων δανειστών µας. Η κατάσταση στην οποία επέστρεψε ο κ. Γ. Παπανδρέου από τις Κάννες, όπου τον είχαν καλέσει τελεσιγραφικώς η καγκελάριος της Γερµανίας και ο πρόεδρος της Γαλλίας, καλύτερα να λησµονηθεί...

Με την απειλή της χρεοκοπίας και της καταρρεύσεως της χώρας έλαβε µέρος στο εγχείρηµα της συνεργασίας ο κ. Αντ. Σαµαράς, ο οποίος συνέδεσε τη στήριξη της νέας κυβερνήσεως µε την προσφυγή στις κάλπες µόλις τελειώσουν οι ρυθµίσεις µε τους δανειστές. ∆εν έδειξαν να νοιάζονται για εκλογές αµέσως οι κκ. Παπανδρέου και Καρατζαφέρης.

Φθάνουµε έτσι στην… αρχή. Ποιοι θέλουν και ποιοι δεν θέλουν εκλογές. Είναι γνωστοί – το παιχνίδι που παίζεται στα παρασκήνια είναι γενικώς γνωστό.

Ο νέος και απρόβλεπτος παράγων είναι ο κ. Παπαδήµος. Αλλά δεν µπορεί και δεν πρέπει να διακυβεύεται το µέλλον για λίγες ηµέρες ή εβδοµάδες εµπρός ή πίσω.

Ο κ. Παπαδήµος και ο κ. Σαµαράς δεν αρκεί να συµφωνήσουν. Πρέπε