Αυτά τα ΜΜΕ μας αξίζουν…

Του δημοσιογράφου Βασίλη Τσεκούρα

Η κρίση στα ΜΜΕ ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που κόπηκε η κρατική χρηματοδότηση. Όταν έκανε την άφιξη της και η κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, η διαφημιστική πίτα συρρικνώθηκε σε σημαντικό βαθμό. Αντιστοίχως και τα ποσά των χορηγήσεων.

Πλέον, τα κανάλια (που περιμένουν τη δημοπρασία των συχνοτήτων από το κράτος στις αρχές του 2013) για να επιβιώσουν, βρήκαν τη λύση

Μιλάμε για διαφημίσεις γυρισμένες ακόμα και με κάμερες διακοπών που προωθούν προϊόντα παντός τύπου. Εικόνες που θυμίζουν κανάλια ..τρίτης διαλογής, που ήρθαν πρόσφατα και στα πανελλαδικής εμβέλειας. Ωστόσο, πληρώνουν και πληρώνουν καλά. Δεκάδες χιλιάδες ευρώ το μήνα. Αυτό ενδιαφέρει τα κανάλια που έχουν προχωρήσει σε δεκάδες απολύσεις, μειώσεις μισθών κτλ.

Για τις εφημερίδες και τα περιοδικά, δεν χρειάζεται να μιλήσει κανείς. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για το πόσες εφημερίδες και περιοδικά υπήρχαν πριν από δυο χρόνια και πόσα υπάρχουν φέτος. Και οι εκτιμήσεις δεν έχουν θετικές προοπτικές.

Τα ΜΜΕ στο διαδίκτυο περνούν το δικό τους «κάβο». Από τα «μπανεράκια» περάσαμε στην τεράστια διαφήμιση με το που εισέρχεται κάποιος στη σελίδα και πρέπει να περιμένει είτε 10-20 δευτερόλεπτα για να αποσυρθεί «οικειοθελώς» είτε να ψάξει ο αναγνώστης το «Χ» στο πάνω μέρος δεξιά για να το κλείσει, μήπως και καταφέρει να διαβάσει καμία είδηση.

Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα έχουν καταρρεύσει και ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο τέλος. Η είδηση θα πρέπει να βγει “όπως όπως” γιατί ο χρόνος και ο εργοδότης πιέζει, το προσωπικό ελάχιστο, συνθήκες που δεν απέχουν από καμία άλλη επιχείρηση στην Ελλάδα της κρίσης.

Πάνε οι εποχές που οι δημοσιογράφοι έβγαζαν την είδηση, είχαν χρόνο για αναλυτικό ρεπορτάζ και πάνω απ΄όλα «πένα». Πλέον, ο χώρος περιέχει κάθε καρυδιάς καρύδι, άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει δημοσιογραφική δεοντολογία, ένας όρος ο οποίος ίσως ποτέ να μην τηρήθηκε και από το το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιογράφων.

Αυτή η δημοσιογραφία μας άξιζε. Το σημαντικότερο όμως, πλήγμα είναι άλλο. Ο κόσμος, οι τηλεθεατές, αναγνώστες, τους γύρισαν την πλάτη… Χωρίς τη δύναμη της παρέμβασης οι οποίες διαφημίσεις πάνε ..περίπατο. Μόνη ελπίδα τους (που σβήνει) η διαφημιστική δαπάνη κρατικών οργανισμών και των τραπεζών.