Abarth 500

Με το 500 σε όλες τους τις εκδόσεις, περνάς καλά. Με τούτο εδώ το «τούμπανο» που έχει πολλά τατουάζ το σήμα του Σκορπιού όμως, περνάς καλύτερα καθώς συνεχώς χαμογελάς. Είτε το κοιτάς, είτε το οδηγείς.

Το 500 αρκεί να το κοιτάξεις για να σου φτιάξει τη μέρα. Είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις αυτοκινήτων που σε φτιάχνουν πριν καλά- καλά μπεις μέσα για να πας στη δουλειά σου. Είναι αυτό το pet-effect που έχει το αυτοκίνητο αυτό, που θέλεις να του βάλεις ένα λουρί και να το πάρεις στο σπίτι- ως κατοικίδιο. Με την έκδοση Abarth,

όλα τα παραπάνω παραμένουν – μην πω, ενισχύονται - με τη διαφορά πως ο οδηγός τουλάχιστον, έχει έναν επιπλέον πολύ καλό λόγο για να χαίρεται. Το turbo μοτέρ του Abarth.

Ακόμα και αν ξεπεράσεις τις αισθητικές διαφορές του αμαξώματος και τα διάσπαρτα σήματα της Abarth και στις τέσσερις πλευρές του αυτοκινήτου. Ακόμα και αν δε σου κάνουν καμία εντύπωση τα καθίσματα με την τονισμένη πλευρική στήριξη και το μονοκόμματο πλάτη - προσκέφαλο. Μόλις γυρίσεις το κλειδί, αντιλαμβάνεσαι άμεσα πως ετούτο εδώ το μικρό, είναι διαφορετικό. Μπάσος ήχος και ένα χαρακτηριστικό διχάλωμα που σε κάνει να ψαχτείς. Τον πίνακα των οργάνων, με τα ομόκεντρα τοποθετημένα στροφόμετρο και ταχύμετρο, κοσμεί στα αριστερά το όργανο της πίεσης του turbo, που στο κέντρο του λειτουργεί ως shiftlight.

Από τα πρώτα μέτρα καταλαβαίνεις πως η πεμπτουσία του Abarth 500, προφανώς και δεν είναι οι περιορισμένοι ρύποι και η χαμηλή κατανάλωση (αν και αυτό το τελευταίο, χωράει συζήτηση αφού μπορείς να κρατάς τη μέση κατανάλωση χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, πολύ κοντά στα 6,0 λίτρα/ 100 χλμ.). Το Abarth είναι κατασκευασμένο για να συναρπάσει. Είναι κατασκευασμένο για να δώσει λύση στον κάτοχο των μικρών βομβών των περασμένων δεκαετιών, που θα αναρωτηθεί για να αλλάξει αυτοκίνητο «και τώρα, τι;». Έχει σκληρό setup στην ανάρτηση και σε όποιον παρασυρθεί από το μοδάτο υπόβαθρο του μοντέλου της Fiatκαι έχοντας την οικονομική δυνατότητα να πάρει το ακριβότερο 500 το επιλέξει (ίσως και για τους 7 αερόσακους), θα τον ξενίσει. Το Abarth πρέπει να το δει κανείς με «άλλο» μάτι.

Δεν είναι ένα τυπικό μικρό για να εξυπηρετήσει τυπικές ανάγκες. Είναι για αυτούς που δε θα τους πειράζει (ή θα την ανέχονται) η σκληρή ανάρτηση στην κίνηση της καθημερινότητας, προκειμένου να την απολαύσει εκεί που έχει σημασία: σε δρόμους με στροφές και –γιατί όχι;- στο trackday που θα πάει με την παρέα του. Γιατί κάπως έτσι βλέπεις τα χαρίσματα του Abarth. Πατάς το κουμπί Sport στο ταμπλό, δεξιά από το τιμόνι και έχεις λίγο πιο βαρύ σύστημα διεύθυνσης αλλά και πιο άμεση απόκριση από το γκάζι, αυξάνοντας παράλληλα και το όριο στην πίεση λειτουργίας του turbo από 0,8 σε 1,2bar- κάτι που αυξάνει τη ροπή από τα 18,3kgm της «νορμάλ» λειτουργίας, στα 20,8 kgm. Τότε το Abarth 500 με τους 135 ίππους του αρχίζει και «ξεδιπλώνει» τις πτυχές του χαρακτήρα του.

Τότε έρχεται και «δένει το γλυκό» και η σκληρή ανάρτηση δικαιολογείται, αφού συντελεί στην εξαιρετική ακρίβεια του τιμονιο