Δύο νίκες ήθελε, δύο νίκες θέλει...

Αν σκεφτεί κανείς τι ακριβώς χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να δώσει το «παρών» στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα, ΠΡΙΝ τον αγώνα της Τρίτης με τη Μακάμπι στο «Νόκια Αρένα» και τι ακριβώς χρειάζεται τώρα, ΜΕΤΑ από το χαμένο παιχνίδι κόντρα στην ισραηλινή ομάδα, δεν θα… ανησυχήσει και πολύ.

Δύο νίκες ήθελαν οι «πράσινοι» πριν από το χθεσινό παιχνίδι για να πάρουν το εισιτήριο για την Πόλη, δύο νίκες χρειάζονται και τώρα μετά

Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς παράλληλα ότι ο Παναθηναϊκός διεκδίκησε και παραλίγο να «κλέψει» στο τέλος (αυτή ευτυχώς ή δυστυχώς είναι η σωστή λέξη, βάσει της χθεσινής του εικόνας…) ένα παιχνίδι στο οποίο παρουσιάστηκε με παντελή έλλειψη συγκέντρωσης και ήταν κάκιστος επιθετικά, δεν χρειάζεται και μεγάλη… φαντασία για να σκεφτεί ότι σε ένα ματς που νομοτελειακά δεν θα είναι ούτε τόσο κακός ούτε τόσο… αφηρημένος, όλα θα είναι ευκολότερα.

Πόσω μάλλον που η εμπειρία του τού επιτρέπει να δείχνει χαρακτήρα στα παιχνίδια που παίζει «με την πλάτη στον τοίχο» και έχει αποδείξει άπειρες φορές ότι μπορεί σ’ αυτά να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να τα φέρει εις πέρας με επιτυχία.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ γνωρίζοντας ακριβώς αυτή την παράμετρο, έσπευσε μετά το τέλος του αγώνα, να τονίσει πως το άγχος πλέον θα το έχει ο Παναθηναϊκός και θεωρητικά τουλάχιστον είναι έτσι, αφού οι Ισραηλινοί έχοντας πλέον δύο νίκες διαθέτουν την πολυτέλεια μιας ήττας που δεν θα φέρει την καταστροφή - αφού θα υπάρχει πάντα το πέμπτο παιχνίδι, έστω κι αν αυτό θα είναι στο ΟΑΚΑ… - ενώ αντίθετα μια ήττα για τους «πράσινους» θα επιφέρει τον οριστικό και αμετάκλητο αποκλεισμό.

Όμως, «οι σκληροί στα δύσκολα φαίνονται» και αυτά ταιριάζουν στον Παναθηναϊκό που έχει ως ατού του για το ματς της Πέμπτης το γεγονός ότι δεν προλαβαίνει να μείνει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στην χθεσινή ήττα αλλά και ως ντεζαβαντάζ το γεγονός ότι ελλείψει εναλλακτικών λύσεων (όπως τουλάχιστον φάνηκε με μικρές εξαιρέσεις στο χθεσινό ματς) θα πρέπει να στηριχθεί και πάλι στους δυο - τρεις πρωτοκλασάτους παίκτες του με το «φόβο» να παρουσιαστούν «στραγγισμένοι» από ενέργεια, μετά την χθεσινή υπερπροσπάθεια των τελευταίων λεπτών και την έλλειψη δυνατότητας επαρκούς ξεκούρασης, πριν από το ματς - «τελικό».

Aν, ωστόσο, το καθοριστικό τέταρτο παιχνίδι δεν τρομάζει τον Παναθηναϊκό, δεδομένου ότι όπως είπε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς η ομάδα του «έχει τον τρόπο» - και το έχει αποδείξει στο παρελθόν… - δεν μπορεί κανείς παρά να μιλά για μια μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε στο χθεσινό ματς.
Μια ευκαιρία που ουσιαστικά χάθηκε στο πρώτο ημίχρονο, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός ασυνήθιστα για τα δικά του δεδομένα σε μεγάλο παιχνίδι, παρουσιάστηκε εκτός τόπου και χρόνου.

Στατικός, επιθετικά δυσλειτουργικός, με σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια της επαφής με την αίσθηση του χρόνου, με αποτέλεσμα να τον εξαντλεί και να αναλώνεται σε σουτ… απελπισίας, με μηδαμινή απειλή από τη γραμμή των τριών πόντων, άστοχος στις βολές , με τραγικά μεγάλα ποσοστά λαθών, χωρίς αιφνιδιασμούς