Ψηλά τα χέρια! (part II)

«Μ' εμάς είσαι ή με τους άλλους;». Σας θυμίζει κάτι; Στο δικό μου το μυαλό έρχεται αυθόρμητα ως μία από τις κλασσικές ατάκες για να ξεκινήσει καζούρα και να πέσει γέλιο όταν ήμουν πιτσιρικάς.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν έχει καθόλου πλάκα.

Αφενός διότι δεν είμαστε πια μικρά παιδιά. Και αφετέρου διότι ο παραλογισμός «όποιος δεν μπαίνει στη σειρά και δεν μας ακολουθεί πιστά σε ό,τι κι αν λέμε, θα έχει τις... επιπτώσεις που του πρέπουν», δεν πρέπει να συνάδει με καμία έκφανση της ζωής μας.

Πόσο μάλλον στον αθλητισμό, στο ποδόσφαιρο και εν προκειμένω τον Παναθηναϊκό.

Οσοι

επιθυμούν «πιστά σκυλιά» είναι γιατί θέλουν να τα ελέγχουν, να λειτουργούν ως άλλοι «βοσκοί» και να μην επιτρέπουν να σκέφτεται ο καθένας με το μυαλουδάκι του.

Το φτωχό, πλην τίμιο, θέλω να πιστεύω. Το (όσο το δυνατόν είναι εφικτό) καθαρό μυαλό. Δίχως «φαντάσματα» και «θεωρίες συνωμοσίας».
Σκέφτομαι πολλές φορές αν έχει αναρωτηθεί κανείς το προφανές. Εάν δηλαδή, από τη μία πλευρά κάνοντας τον απολογισμό του Τζίγγερ, συμφωνεί με την άποψη του ίδιου του Τζίγγερ ότι «έκανα 2-3 λάθη, τα δύο θα τα ξανάκανα. Το λάθος που δεν θα έκανα ξανά είναι με το γήπεδο που το ανακοίνωσα στο Δ.Σ. Τότε τυχαία και συμπτωματικά, πάνω που έληγε και η τελευταία προθεσμία για να γίνει προσφυγή κατά του έργου, έγινε. Δεν την θεωρώ τυχαία. Ισως να διέρρευσε αυτή η προθεσμία την λάθος στιγμή. Αυτό το λάθος δεν θα το ξανάκανα».

Δηλαδή αν ήταν μόνο... ένα το λάθος του Βαρδινογιάννη όλα αυτά τα χρόνια. Ή έστω αν ήταν 2-3 τα λάθη του. Είμαστε σοβαροί;

Και από την άλλη πλευρά εάν, κάνοντας τον ως τώρα απολογισμό του Βγενόπουλου, το μοναδικό λάθος του ήταν το ότι έβαλε τη Marfin στην ονοματοδοσία του γηπέδου, ή ότι ... «αντί να απορροφήσει η Εγνατία τη Λαϊκή, έγινε το αντίθετο», που έχει δηλώσει ο ίδιος ως λάθος του στα επιχειρηματικά. Δηλαδή ο Βγενόπουλος δεν κάνει λάθη; Εχει το αλάθητο ή μήπως είναι υπεράνω κριτικής;

Αν η κριτική και η σκέψη δίχως ρεβανσισμούς και «δογματισμούς» χαλάει τη μανέστρα το πρόβλημα είναι στη μανέστρα.

Και στην τελική ανάλυση κανένας σύλλογος δεν πρέπει να θυσιάζεται στη... μανέστρα κανενός.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να είναι υπεράνω προσώπων. Οι «προσωπολατρίες» άλλωστε δεν βοήθησαν ποτέ, κανέναν.

Αυτή είναι η άποψή μου. Μπορεί να κάνω και λάθος. Είπαμε δεν είμαι δογματικός... αλλά την καταθέτω ως οφείλω.

Υ.Γ. Ο sir_13 έστειλε στο προηγούμενο blog μου ένα μήνυμα που ανέφερε μεταξύ άλλων: «Θα εκπλαγείτε από το πόσοι Παναθηναϊκοί δεν είναι υπέρ ή κατά κανενός Τζίγκερ, Βγενό, κλπ, αλλά μόνο υπέρ της ομάδας. Βαρεθήκαμε τη διχόνοια, βαρεθήκαμε να βλέπουμε τσακωμούς για το ποιος φταίει και ποιος όχι. Βαρεθήκαμε να έχουμε γίνει νομικοί (ΓΗΠΕΛ, Δ.Σ. Συνελεύσεις), οικονομολόγοι (ΑΜΚ, ποσοστά, MoU), βαρεθήκαμε να είμαστε σύμβουλοι επιχειρήσεων (Motor Oil, MIG και δε συμμαζεύεται) και βαρεθήκαμε τέλος πάντως να είμαστε τα πάντα εκτός από φίλαθλοι». Μπορώ να το αποδεχτώ ως πραγματικότητα. Όμως δυστυχώς στη χώρα μας οι