Και τώρα… αποθέωση

Είναι μερικές στιγμές στη ζωή, που θα σου μείνουν πάντα χαραγμένες και ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα των στιγμών, κακά τα ψέματα.

Το κατόρθωμα του ΠΑΟΚ δεν είναι πως κέρδισε την Τότεναμ μέσα στο Λονδίνο και μία αγωνιστική πριν λήξουν οι όμιλοι πέρασε στους 32 του Γιουρόπα. Το κατόρθωμα είναι πως όσοι ήμασταν εκεί, πιστεύαμε πως μπορεί να τα καταφέρει ακόμη κι αν η ομάδα ήταν σε τραγικό μομέντουμ.

Πολλοί θα μπούνε σε μία διαδικασία διθυράμβων, αλλά εγώ θα το πάω ποδοσφαιρικά

Ο ΠΑΟΚ απέναντι σε μία κανονική ενδεκάδα της Τότεναμ και σίγουρα όχι δεύτερη, χωρίς να έχει την αριστερή του πλευρά – Βιεϊρίνια, Λίνο – κατάφερε στο πρώτο ημίχρονο να έχει 57% – 43% κατοχή μπάλας υπέρ του, με το τελευταίο 9λεπτο να παίζει με παίκτη λιγότερο λόγω της άδικης θεωρώ εγώ αποβολής του Κώστα Σταφυλίδη. Ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν άψογος απέναντι στον Λένον για 36 λεπτά που αγωνίστηκε.

Κατάφερε ουσιαστικά να δώσει μία μόλις καθαρή φάση στη Τότεναμ σε αυτό το διάστημα και πλην των δύο γκολ που πέτυχε, δημιούργησε άλλες δύο με τρεις καθαρές ευκαιρίες.
Η νίκη αυτή δεν ήρθε απέναντι σε μία ομάδα που αδιαφορούσε, αλλά απέναντι σε μία ομάδα που έδινε ένα must win παιχνίδι όπως εύστοχα επισήμανε ο Χάρι Ρέντναπ μία μέρα πριν στη συνέντευξη Τύπου.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ πιέστηκε, αλλά σε εκείνο το διάστημα και με παίκτη λιγότερο έδειξε γιατί είναι μία ομάδα με ψυχή.
Για 59 αγωνιστικά λεπτά, ο ΠΑΟΚ κράτησε ανέπαφη την εστία του απέναντι σε παίκτες όπως ο Ντεφόε, ο Λένον, ο Πιέναρ, ο Μόντριτς και από κάποια φάση και μετά ο μεγάλος Γκάρεθ Μπέιλ. Ούτε αυτό είναι μικρό κατόρθωμα όπως αντιλαμβάνεστε όλοι.

Αν πιάσουμε τους παίκτες ξεχωριστά έναν έναν, θα μπορούσαμε κάλλιστα να τους αποθεώσουμε. Νομίζω πως θα σας κούραζε κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερη μνεία νομίζω πως πρέπει να γίνει σε τρεις. Τον Πάμπλο Γκαρσία, τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη και τον Γιώργο Γεωργιάδη.

Ο πρώτος, όταν παίζει μεγάλα παιχνίδια, ο εγωισμός του – και η ποιότητά του – είναι τέτοιος που παίκτες παγκόσμιας εμβέλειας δείχνουν μικροί μπροστά του. Έκανε απίστευτα ώριμο παιχνίδι, κράτησε τον χώρου του πάρα πολύ έξυπνα, ήταν αλάνθαστος και γενικά εμφάνισε τόσο καθαρή σκέψη που σε έκανε να αναρωτιέσαι αν είναι άνθρωπος ή ρομπότ.

Ο Σάλπι, πέτυχε το γκολ που έδωσε το στίγμα της ομάδας με το καλημέρα, πήρε απίστευτες ενέργειες πάνω του και αμυντικά ήταν να του βγάζεις το καπέλο, αφού ξόδεψε ότι δυνάμεις είχε για να κρατήσει η ομάδα του το αποτέλεσμα. Ο… δίδυμος αδερφός του που εμφανιζόταν τελευταία στο γήπεδο, μάλλον έμεινε σπίτι και εμφανίστηκε μπροστά μας ο κανονικός Σάλπι. Ο οποίος με το γκολ που πέτυχε αρχίζει και ξεφεύγει στη πρώτη θέση των σκόρερ της ιστορίας μας.

Για τον Γιώργο Γεωργιάδη θα πω απλά πως με την απίστευτα ώριμη εμφάνιση που έκανε, μπήκε στη λίστα ενδιαφέροντος αρκετών ομάδων στο εξωτερικό. Θα τον κοιτάξουν από εδώ και πέρα, αλλά επί της ουσίας δεν έχει καταφέρει ακόμη τίποτα στον ΠΑΟΚ.

Ο Γεωργιάδης έκανε αυτό που ο Βιεϊρ