Κάρολ: «Θα τα δώσουμε όλα για το πρωτάθλημα»

Ως τον πιο σημαντικό μήνα για τον Ολυμπιακό χαρακτήρισε τον Μάρτιο ο Ρόι Κάρολ, τονίζοντας πως οι «ερυθρόλευκοι» θα δώσουν το 100% για να πάρουν και πάλι το πρωτάθλημα.

Ο Βορειοϊρλανδός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΦΩΣ» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην αποθέωση που γνωρίζει από τον κόσμο της ομάδας, αλλά και για τη συνέχεια των Πειραιωτών σε Ελλάδα

Τα κυριότερα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Κάρολ:

-Σε τι κατάσταση θα είσαι στο Χάρκοβο;

«Ποτέ δεν ξαναείχα τέτοιο πρόβλημα στην καριέρα μου. Κάθε μέρα όμως είμαι καλύτερα και οι φυσιοθεραπευτές και οι γιατροί δουλεύουν μαζί μου. Εύχομαι την Πέμπτη να είμαι έτοιμος».

-Έτοιμος να πιάσεις άλλο ένα πέναλτι;

«Ελπίζω να μην χρειαστεί. Όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία το ματς με τη Μέταλιστ, αλλά έχουμε και ένα σημαντικό παιχνίδι για το πρωτάθλημα την Κυριακή. Πριν μιλήσουμε για το Europa League λοιπόν, θεωρώ ότι πρέπει να συγκεντρωθούμε στο πολύ μεγάλο παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Είναι δύσκολοι οι παίκτες του, έχω παίξει εκεί τέσσερις μήνες και για να κερδίσουμε το πρωτάθλημα, πρέπει να πάρουμε και αυτούς τους τρεις πόντους την Κυριακή. Να συνεχίσουμε να ασκούμε πίεση στον Παναθηναϊκό. Μετά το κυριακάτικο ματς θα σκεφτούμε την Μέταλιστ. Για μένα είναι μεγάλη ευχαρίστηση κάθε παιχνίδι της σεζόν. Είναι μεγάλη τιμή να παίζω εδώ».

-Μιας και πήγαμε. απότομα στον ΟΦΗ λοιπόν. Έναν «γύρο» πριν αγωνίστηκες στο μάλλον σοκαριστικό 2-2 για τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Μπορούσες να φανταστείς ότι την επόμενη. φορά, θα ήσουν στην άλλη πλευρά.

«Όχι. Εκείνη την περίοδο δεν το είχα σκεφτεί καθόλου. Ξέρω πολύ καλά πώς είναι το ποδόσφαιρο. Εχω παίξει 17 χρόνια επαγγελματικά. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σου επιφυλάσσει η επόμενη μέρα. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι κάθε μέρα προπόνηση. Όταν με πήρε τηλέφωνο ο μάνατζέρ μου, Στέλιος Βραδέλης και μου είπε ότι πρέπει να έρθω στην Αθήνα, πήρα το πρώτο αεροπλάνο και ήρθα».

-Και έπειτα ήρθε και το πέναλτι στη Μόσχα.

«Όλοι φαντάζονται ότι θα μπουν στον αγωνιστικό χώρο και θα σκοράρουν. Για έναν τερματοφύλακα είναι το αντίθετο. Να μπεις στον αγωνιστικό χώρο και να "σταματήσεις" ένα πέναλτι».

-Έχεις ξαναζήσει αυτό το πράγμα; Να φωνάζει τόσος κόσμος το όνομά σου;

«Πριν πολλά χρόνια. Δεν θα σας πω ποια χρονιά».

-Θα μας πεις έστω την ομάδα.

«Ήταν στην Χαλ. Εκεί με λάτρευαν. Τραγουδούσαν κάθε φορά το όνομά μου. Έπαιζες σε 30 χιλιάδες θεατές και νόμιζες ότι ήταν 100 χιλιάδες! Ήταν ένα φανταστικό συναίσθημα. Αισθανόμουν ότι δεν ήθελα να βγω από τον αγωνιστικό χώρο».

-Πως ξύπνησες μετά το ματς με την Ρούμπιν; Πως ήταν η επόμενη μέρα;

«Πονούσα πολύ. Δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου. Έβλεπα τηλεόραση μέχρι τις οκτώ το πρωί. Και όταν με πήρε λίγο ο ύπνος, είχα εφιάλτες!. Ξέρεις, δεν μπορώ να κοιμηθώ μετά από παιχνίδια που ξεκινούν αργά, γιατί είμαι σε υπερένταση. Τελικά κοιμήθηκα συνολικά μισή ώρα και με ξύπνησε η γυναίκα μου, γιατί έπρεπε να πάω για προπόνηση. Ο μυς