Ο «κόκκινος - ταχυδρόμος»

Στο σινεμά ο ταχυδρόμος κτυπά πάντα δύο φορές! Στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο λεγάμενος έχει αρχίσει και το πηγαίνει το γράμμα κάθε αγωνιστική! Ο Αι – Βασίλης του Ολυμπιακού κάνει υπερωρίες και ο Μάρκο Πάντελιτς σημαδεύει διάνα και εξελίσσεται στον πιο δυνατό πολιορκητικό κριό της στρατιάς του Ερνέστο Βαλβέρδε!

Παρεμπιπτόντως, ο Σέρβος επιθετικός μας φέρνει στο μυαλό την αλήστου μνήμης ατάκα του Γκάρι Λίνεκερ. «Το ποδόσφαιρο είναι ένα ωραίο σπορ, στο οποίο παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα και στο τέλος νικούν

Εσχάτως, το ποδόσφαιρο και στα μονοπάτια της Super League, είναι ένα ωραίο σπορ στο οποίο παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα και στο τέλος τινάζει τα δίχτυα ο Πάντελιτς! Είναι αυτό που λένε στο ελληνικό… χωριό, καλόμαθε η γριά (ο γέρος στην προκειμένη περίπτωση) στα σύκα και δεν τρώει άλλο φρούτο!

Αντε τώρα που «καλωδιώθηκε» με τα δίχτυα να αποσυνδεθεί ο Πάντελιτς! Καλά… κρασά! 9 γκολ σε 8 παιχνίδια και η καταμέτρηση συνεχίζεται! Μετά την «τεσσάρα» στην Κέρκυρα, πήγε και στη Λιβαδειά και απέδειξε για μία ακόμη φορά πως το… killer instinct κυλάει στις φλέβες του. Η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου είναι «παντρεμένη» με την αφεντιά του και δεν λεει να τον εγκαταλείψει, παρά τα 33χρονάκια που κουβαλά στην πλάτη του.

Και ας είναι θιασώτης της άποψης πως το «εμείς» υπερέχει του «εγώ» όπως εξήγησε στους συμπατριώτες του αμέσως μετά τον... σεισμό τεσσάρων ρίχτερ στο νησί των Φαιάκων. «Έχει πάψει προ πολλού να με απασχολεί η προσωπική μου απόδοση. Είναι πολύ πιο σημαντική η επιτυχία της ομάδας. Δεν θα πρέπει να παίρνουν τα μυαλά μου αέρα. Απλώς έκανα τη δουλειά μου και τίποτα περισσότερο …»

Η... σύνταξη, το απωθημένο και τα παιδιά του Πειραιά!

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως πριν από ένα χρόνιο είχε αρχίσει να στριφογυρίζει στο μυαλό του η ιδέα της αποχώρησης του από τα γήπεδα. Πάνω στην ώρα όμως, ήρθε στο γραμματοκιβώτιο του η πρόταση του Ολυμπιακού και αντί για τα.... συνταξιοδοτικά προγράμματα, άρχισε να τραγουδάει τα παιδιά του Πειραιά!

Όχι τίποτε άλλο, αλλά μέσω της μεταγραφής του στον Ολυμπιακό, ικανοποίησε και ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό απωθημένο του. Λες και ο Ντιόγο κούνησε άσπρο μαντήλι στο Λιμάνι το καλοκαίρι του 2010, για να ζεστάνει ο ίδιος την θέση που «χήρεψε» στο ρόστερ των «ερυθρολεύκων»

Τώρα, πλέον, όχι μόνο δεν σκέφτεται τους τίτλους τέλους, αλλά σκοπεύει να στέλνει... συστημένα δέματα στους αντίπαλους τερματοφύλακες για αρκετά χρονάκια ακόμη και τουλάχιστον μέχρι το 2015. Όχι μόνο σε συλλογικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο, αφού πάνω απ΄όλους και όλα, μπαίνει η «μαμά- πατρίδα»…

Εμπιστοσύνη στον Πάντελιτς

«Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα με λατρεύουν και άλλοι που δεν θα αντέχουν να με βλέπουν. Εγώ όμως ξέρω ποιος είμαι και τι κάνω στη ζωή μου και δεν ασχολούμαι με ασήμαντα πράγματα…» είναι το… απόσταγμα των όσων έχει δηλώσει κατά καιρούς, σχετικά με την παρουσία του στον Πειραιά και κυρίως το γεγονός ότι μέχρι πρότινος έβλεπε την πλάτη των Κέβιν Μιραλάς και Ράφικ Τζιμπο