«Θρύλε των γηπέδων...»

Όπως κάθε ποδοσφαιρικός σύλλογος, έτσι και ο Ολυμπιακός, έχει το δικό του ύμνο. Ένα τραγούδι που ενώνει τα εκατομμύρια των οπαδών του, αλλά και προκαλεί παράλληλα δέος στους αντιπάλους του, λόγω της χρυσής ιστορίας του συλλόγου.

Η αγάπη για την ομάδα του Πειραιά ώθησε πολλούς φίλους της, στη μελοποίηση των κατορθωμάτων του Ολυμπιακού, εκφράζοντας

Ο πρώτος ύμνος της ομάδας (δεν εννοούμε αυτόν που γνωρίζουν οι περισσότεροι σήμερα), γράφτηκε το 1931 από τον γνωστό θεατρικό συγγραφέα, Μίμη Βασιλείου, ενώ μελοποιήθηκε από τον Γιάγκο Λαουτάρη. Το τέμπο του θυμίζει αρκετά τους ύμνους των ισπανικών ομάδων και οι στίχοι του… προειδοποιούσαν τους αντιπάλους των Πειραιωτών να φύγουν μπροστά από εκείνη την ομάδα που σάρωνε, στο ποδηλατοδρόμιο, όποιον αντίπαλο έβρισκε στο διάβα του.

Οι στίχοι του πρώτου ύμνου του Ολυμπιακού:

Φευγατ' από μπρος, φευγάτε από μπρος
Στο Γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια, καρδιά μεσ' στα στήθια
Πού δωσαν θριάμβους σαν παραμύθια
Παίζουν με τέχνη, ατρόμητοι λύκοι
Και τα φτερά της ξανοίγει η Νίκη

Πασάρει ο ένας, ο άλλος σουτάρει,
ο εχθρός τα χάνει, σωστός πανικός,
Αυτός προσέχει, εκείνος μαρκάρει,
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός

Ολυμπιακός, Ολυμπιακός

Παλληκάρια διαλεχτά, της νίκης παιδιά,
Δύναμη, τέχνη, ατσάλι, καρδιά
Ένα, δύο, τρία γκολ παντού πανικός
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός

Κόκκινο-Άσπρο, παντιέρα γνωστή
από τις νίκες παντού ξακουστή
Πρωτάθλημα, Αγώνας Φιλικός
Πειραιάς, θρίαμβος, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»

Πάντοτε νίκη το σύνθημά τους
Η υπερηφάνεια στα μέτωπά τους
Μπαίνουν στο γήπεδο, αλαλαγμός
Κόκκινο, Άσπρο, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»

Η αστραπή με τ' άσπρο το χρώμα
κόκκινη λάμψη ο κεραυνός
όλοι ενωμένοι στου Πειραιά το χώμα
ανθίζουν λουλούδι «Ολυμπιακός»

Ο δεύτερος ύμνος των πειραιωτών, τον οποίο γνωρίζουν άπαντες σήμερα, γράφτηκε το 1980 από τους Σπύρο Βαλσαμάκη, Κωνσταντίνο Κιλιμάντζο και τον τραγούδησε ο Χρήστος Βολιώτης. Το χαρακτηριστικό σάλπισμα, το οποίο «ανοίγει» το τραγούδι, πήρε την τελική του μορφή το 1995, με την προσθήκη κάποιων μικρών ηχητικών εφε.

Οι στίχοι:

Θρύλε των γηπέδων Ολυμπιακέ
δαφνοστεφανωμένε μεγάλε και τρανέ
έχεις δύναμή σου Ολυμπιακέ,
τον πύρινό σου κόσμο που δε λυγά ποτέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ
ομάδα ομαδάρα μου,
μεγάλη μου αγάπη,
Ολυμπιακάρα μου. (2)
Δόξα στα παιδιά σου Ολυμπιακέ
χιλιοτραγουδισμένε, στον κόσμο ξακουστέ.
Τρέμουν στ' άκουσμά σου Ολυμπιακέ
κι ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ
ομάδα ομαδάρα μου,
μεγάλη μου αγάπη,
Ολυμπιακάρα μου.

Τέλος, υπάρχει και ένας τρίτος ύμνος που γράφτηκε το 1965 από τον Βαγγέλη Περπινιάδη, ο οποίος και αυτός εξυμνούσε, όπως και ο πρώτος, τα κατορθώματα του Ολυμπιακού. Ο μεγάλος μουσουργός δεν έγραψε όμως ύμνο μόνο για την πειραϊκή ομάδα, καθώς το ίδιο έκανε και για την ΑΕΚ , αλλά και για τον Παναθηναϊ