Το έκανε εύκολο...

Η αίσθηση που δίνεται μετά τα δύο ματς του Παναθηναϊκού με τη Φενέρμπαχτσε είναι ότι οι Τούρκοι ακόμα κι αν ζητούσαν να ξαναπαίξουν άλλους δύο ή τρεις αγώνες κόντρα στους «πράσινους», δεν θα άλλαζε το παραμικρό.

Αυτό δε σημαίνει ότι οι αγώνες είτε της Πόλης είτε του ΟΑΚΑ ήταν εύκολοι. Το αντίθετο... Απλώς οι «πράσινοι» τους αντιμετώπισαν σωστά, είχαν συγκέντρωση,

κίνητρο, ακολούθησαν πιστά το πλάνο τους, ειδικά στην άμυνα.

Κόπηκε η δημιουργία των περιφερειακών της Φενέρμπαχτσε με την πίεση «ψηλά» στην άμυνα, απομονώθηκαν οι γκαρντ των Τούρκων, διακόπηκε κάθε επαφή με τους ψηλούς, εγκλωβίστηκε ο πολύ καλός σουτέρ, Μπογκντάνοβιτς. Οι περιστροφές στην άμυνα λειτούργησαν ιδανικά, κάθε εκατοστό του παρκέ... καλύφθηκε από τους παίκτες του Ομπράντοβιτς κι απ' εκεί και πέρα το να εκμεταλλευτείς τις αργές (ως απαράδεκτες) επιστροφές των Τούρκων, ήταν κάτι απλό.

Δεν ήταν λίγες οι φορές άλλωστε που ο Ομπράντοβιτς ζήτησε από τους παίκτες του να τρέξουν, να πιάσουν απροετοίμαστη την άμυνα της Φενέρμπαχτσε. Απ' εκεί και πέρα οι Τούρκοι άρχιζαν να σκέφτονται- μπροστά στην εκπληκτική άμυνα του Παναθηναϊκού- το τι θα έκαναν όταν απέμεναν 5-6 δευτερόλεπτα για το τέλος επίθεσής τους. Λογικό να επακολουθήσει «πλημμύρα» κι ατομική πρωτοβουλία...

Τον Παναθηναϊκό που παίζει συγκεντρωμένα και σκληρά στην άμυνα δεν μπορεί να τον κερδίσει καμμία ομάδα μ' αυτόν τον τρόπο. Κακά τα ψέμματα.

Επαναλαμβάνουμε όμως ότι όλ' αυτά φαίνονται απλά, αλλά δεν είναι. Οι «πράσινοι» δούλεψαν σκληρά για να φτάσουν στις δύο αυτές νίκες ώστε να τσεκάρουν την πρόκριση στα πλέι οφ. Μαθηματικά θα κλείσει αυτή η υπόθεση σε δύο εβδομάδες με νίκη επί της Αρμάνι στο ΟΑΚΑ.

Και στη συνέχεια...Καζάν για τη νίκη που θα φέρει την πρωτιά και το πλεονέκτημα έδρας. Για απλή νίκη, με μισό καλάθι- έστω- κι όχι με διαφορά 7 πόντων (οι Ρώσοι έχουν νικήσει με 6 στο ΟΑΚΑ). Κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό.