H «κανονική» ΑΕΚ, η δική μας ΑΕΚ...

Με την ΑΕΚ «κανονική», πρέπει να... βρέχει γκολ

Γράφει ο ΜΑΡΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ

Σε ένα βροχερό (και κρύο) απόγευμα, ο κόσμος κράτησε το ΟΑΚΑ θερμό με την παρουσία του και η ΑΕΚ αποδείχθηκε πιο «καυτή» από ποτέ. Για την ακρίβεια, όσο καυτή μπορεί πραγματικά να είναι. Γιατί σήμερα δεν έγινε κάτι... συγκυριακό. Δεν μπήκαν ένα δυο γκολ

γρήγορα για να θεωρηθεί ότι την ΑΕΚ την... πήγε το ματς. Αντιμετώπισε μια ομάδα που έπαιζε με 11 παίκτες... μέσα στην περιοχή και το μεγάλο της στοίχημα ήταν... μη φάει το πρώτο.

Όμως, η ΑΕΚ είχε συγκεκριμένο σχέδιο (να απλώσει το παιχνίδι σε όλο το πλάτος του γηπέδου για να «δημιουργήσει» κενά εκεί που δεν υπήρχαν) και ποδοσφαιριστές που ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτό και δεν... βραχυκύκλωσαν σε μια δυο χαμένες ευκαιρίες, ώστε να εγκαταλείψουν το πλάνο και να αρχίσουν να ψάχνουν το γκολ με... αυτοσχεδιασμό. Το πρώτο γκολ ήρθε και από εκεί και πέρα η πορεία ήταν... προδιαγεγραμμένη.

Όταν η ΑΕΚ έχει τα... μίνιμουμ, δηλαδή ένα κέντρο που ξέρει να κρατήσει τη μπάλα και τους δύο επιθετικούς, μαζί με τους δύο ακραίους της στα φυσιολογικά στάνταρ απόδοσής τους η «κανονική» εξέλιξη είναι να... βρέξει γκολ. Γιατί η ποιότητα των ποδοσφαιριστών της είναι πολλές σκάλες ανώτερη από αυτή των αντιπάλων της. Τόσο απλά.

Και το μεγαλύτερο κέρδος του σημερινού αγώνα ήταν το γεγονός πως αποδείχθηκε ότι ο Δέλλας έχει καταφέρει να περάσει στους ποδοσφαιριστές του το σωστό πνεύμα: αυτό που με το σκορ στο 5-0 στο 60'(!), τους οδήγησε στο να ψάξουν όσα περισσότερα γκολ μπορούσαν. Αυτή πρέπει να είναι η ΑΕΚ, ειδικά σε αυτή την περίεργη φετινή σεζόν.

Ο τίτλος του aek365 για το παιχνίδι («Έτσι πρέπει να είναι όλα τα ματς της ΑΕΚ...») δεν είναι υπερβολικός. Όπως δεν είναι... εμμονή, υπεροψία ή παράλογη ψύχωση η απαίτηση από την αρχή της χρονιάς για... όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ. Η ΑΕΚ σε αυτήν την κατηγορία είναι... «φιλοξενούμενη κατά λάθος». Αυτό που βιώνουμε είναι μια φάρσα της ιστορίας. Και επιβάλλεται να μην αλλοιώσει το DNAαυτής της ομάδας. Είναι πραγματική ανάγκη σε κάθε παιχνίδι να «φωνάζει» με την απόδοσή της (και το αποτέλεσμα) πως είναι ένα ...ανέκδοτο πως βρέθηκε να παίζει με τέτοιους αντιπάλους.

Διότι αν δεν συμβαίνει αυτό, αν αρχίσουν οι εκπτώσεις (κάθε είδους), θα αρχίσουμε να συζητάμε ότι σε δέκα μέρες παίζει... ντέρμπι κορυφής με τον Ηρόδοτο και θα ξεκινήσουμε να κοιτάμε τι έκανε ο... Ηλυσιακός στη Μάνδρα.

Υ.Γ.: Η τιμή της επίσημης ΑΕΚ και των ποδοσφαιριστών της στον Θέμη, πριν από την έναρξη του αγώνα, ήταν ακόμη μια απόδειξη πως αυτή η «κιτρινόμαυρη» οικογένεια είναι πολύ ξεχωριστή...

Αυτή είναι ΑΕΚ, η δική μας ΑΕΚ...

Γράφει ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ

Είναι κάποιες φορές, ρε παιδιά, που είμαι σίγουρος πως έχετε σκεφτεί πριν από κάποια παιχνίδια της ΑΕΚ με ίδιο χάλια καιρό όπως σήμερα να πάτε ή να μην πάτε γήπεδο. Όσοι λίγοι (αν και μόνο λίγους δεν θεωρώ τους 6.000 που πήγαν ειδικά σήμερα στο ΟΑΚΑ) πηγαίνετε όμως γυρίζεται τελικά σπίτι με ικανοποίηση και λέτε... χαλάλι η ταλαιπωρία, η βροχή και το κρύο. Ε, κάπως έτσι ήταν και σήμερα. Όσοι ήταν στο ΟΑΚΑ πιστεύω 100% δεν το μετάνιωσαν. Δεν ήταν μόνο τα 7 γκολ, αλλά και το όλο κλίμα... Τον κόσμο στο πέταλο να τραγουδά και να χορεύει στη βροχή 90 λεπτά και το υπόλοιπο γήπεδο να ακολουθεί μαζικά πολλές φορές, βγάζοντας φωνή και κάνοντας να φαίνεται πως το γήπεδο έχει... 30.000.

Ήταν όμορφα λοιπόν (και) σήμερα. Στη μνήμη και του Θέμη φυσικά, οικογενειακά, όμορφα, ΑΕΚτζήδικα. Δικά μας μεσημέρια, μόνο και... καθαρά ΑΕΚ. Μακριά απ' όλους, δυναμώνουμε σε ΟΛΑ τα επίπεδα και η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει, για να γυρίσουμε και να τα... πούμε με όλους στα γήπεδα.

Πάμε στα του αγώνα: Το πρώτο ημίχρονο αν και υπήρχε ένα σχεδόν «νεκρό» πρώτο 20λεπτο (εκτός των δύο φάσεων στα τρία πρώτα λεπτά) ήρθε ένα σούπερ τέταρτο (20-35) που η ΑΕΚ πέτυχε ένα γκολ και θα μπορούσε να είχε άλλα δύο, τρία τουλάχιστον. Μετά πάλι... καθίζηση μέχρι το τέλος του ημιχρόνου. Και στην επανάληψη πάρτι... Πολλά σκαλιά πάνω η ομάδα, με τα χαφ και τους φορ να παίζουν εξαιρετικά και το ένα γκολ να διαδέχεται το άλλο. Με ανησυχεί κάπως το γεγονός πως ούτε σήμερα ο Ανάκογλου φάνηκε στο ματς, όμως θέλω να πιστεύω πως παίρνοντας παιχνίδια θα φορτσάρει σύντομα. Έχει πάρει ήδη τρία σερί βασικός, στο επόμενο (που θα λείπει και ο Κορδέρο) επιβάλλεται να εμφανιστεί καλύτερος... Επιβάλλεται.

Αυτό που μ'αρέσει ως τώρα στη δουλειά του Δέλλα είναι το γεγονός ότι η ομάδα δείχνει όχι μόνο να προσπαθεί, αλλά και να παίζει ποδόσφαιρο. Επειδή, όμως, ακριβώς, παίζουμε ποδόσφαιρο και η ΑΕΚ δεν παίζει... μόνη της στο γήπεδο, μπορούν κάποια ματς να εμφανίσουν δυσκολίες. Όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα, για παράδειγμα. Αποδείχθηκε όμως ότι ήταν μία κακή παρένθεση. Η ΑΕΚ εδώ και περίπου 1,5 μήνα παίζει καλό και ορθολογικό ποδόσφαιρο. Παρουσιάζει βελτίωση, παρουσιάζει άνοδο, μία συνοχή στο παιχνίδι της.

Η μπάλα φεύγει το πολύ με τις δύο επαφές, όταν χάνεται γίνεται προσπάθεια να κερδιθεί ξανά αμέσως, κυκλοφορεί σχετικά γρήγορα, παίκτες πατούν περιοχή, αρκετοί βρίσκονται μπροστά από τη μπάλα όταν γίνεται οργανωμένη επίθεση, άρα ο παίκτης που την έχει στα πόδια του έχει επιλογές να ανοίξει την άμυνα του αντιπάλου και να παίξει σωστά, γίνονται κινήσεις στο χώρο, τα μπακ συμμετέχουν αρκετά στο παιχνίδι, δεν βλέπουμε πολλές μακρινές γιόμες από άμυνα στην επίθεση, δηλαδή παιχνίδι στην... τύχη.

Ο Δέλλας δουλεύει και η δουλειά αρχίζει και φαίνεται. Μία ομάδα οργανωμένη με ταυτότητα. Εννοείται, δεν θα είναι όλα ρόδινα. Θα έρθουν και οι... περίεργες στιγμές, αλλά κρατάω τη δουλειά που γίνεται κι εδώ και καιρό αρχίζει και φαίνεται. Έρχονται τώρα και τα γκολ... Προσωπικά δεν αλλάζω φιλοσοφία: Η ΑΕΚ να ανέβει σε 1,5 χρόνο στην Σούπερ Λίγκα, ως τότε να βγάλει κάποιους παίκτες (ως τώρα για μένα και δεν το αλλάζω ότι κι αν συμβεί οι Αργυρίου και ο Γροντής με συνεχή δουλειά μπορούν να σταθούν και στην ΑΕΚ της Σούπερ Λιγκας (που θα έρθουν και παικταράδες) αν και νομίζω θα... ξεπεταχτούν κι άλλοι από κάτω...), να ξεκινήσει η γηπεδάρα να χτίζεται και με Δέλλα προπονητή να μπούμε στο Ναό έτοιμοι για πρωτάθλημα. Αυτά, ο χρόνος τώρα είναι σύμμαχός μας... Ας τον εκμεταλλευτούμε!

ΥΓ: Η στήλη είναι αφιερωμένη στον ΑΔΕΡΦΟ που μου έστειλε πριν λίγο το μήνυμα: «Φάγαμε τρελό κούνημα στο πλοίο, φάγαμε τρελή βροχή, αλλά είδαμε 7 γκολ. Τώρα τρέχω από Βριλήσσια στο γυναικείο να προλάβω το πλοίο. Ραντεβού στο Μενίδι σε μια εβδομάδα»! Αυτή είναι η δική μας ΑΕΚ... Γι' αυτό είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου: γιατί υπάρχουν τέτοια ΑΔΕΡΦΙΑ! Καλή επιστροφή...