Λάκης Γαβαλάς: Να πάω στον ΟΑΕΔ να πάρω κάρτα ανεργίας

Λίγες μέρες μετά την αποφυλάκιση του ο Λάκης Γαβαλάς παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ όπου μίλησε για όλους και για όλα.

Αναλυτικά η συνέντευξη του γνωστού σχεδιαστή μόδας

- Κύριε Γαβαλά, η υπόθεση του ακινήτου της Κάντζας, που έγινε τελικώς ο «δούρειος ίππος» της αποφυλάκισής σας, προχώρησε καθόλου, αυτό το δεκαήμερο;
«Εσείς θεωρείτε ότι ο κ. Στουρνάρας

είχε χρόνο να κοιτάξει την Κάντζα; Δυστυχώς, προς το παρόν το κτίριο λεηλατείται. Είναι έρμαιο ληστών και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν βοηθάει καθόλου. Φοβάμαι ότι εάν δεν γίνει κάτι σύντομα, θα εγκαταλειφθεί κι αυτό, όπως πολλά ακόμη κτίρια που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα στο Δημόσιο».
- Θα ξαναχτιστεί η αυτοκρατορία;
«Εγώ δεν πίστεψα ποτέ ότι είχα αυτοκρατορία. Ημουν ένας πληβείος κι επειδή είχα κάνει χορό στη ζωή μου, ήθελα να έχω μια μεγάλη ομάδα κι όλοι μαζί να χορεύουμε. Θα ήθελα να έχω μια σχέση με το ΠΑΜΕ, να έρθει να με βρει και να του πω ότι προστατεύουν και το άδικο, πολλές φορές. Υπήρξαν τέρατα στην εταιρεία μου, όπως υπήρξαν και άγγελοι. Είχα 240 εργαζόμενους. Τους είχα από 15-20 χρόνια. Κάποιοι εργαζόμενοι είχαν λάθος θέσεις. Δεν τα βάζω με τους εργαζόμενους γιατί κι εγώ τέτοιος είμαι, και με κάποια έννοια, είμαι άνεργος. Πολύ θα ήθελα όμως να μπορώ κι εγώ να πάω αύριο στον ΟΑΕΔ και να πω «δώστε μου μία κάρτα ανεργίας»! Ξέρω πέντε γλώσσες και μπορώ να κάνω πολύ καλά τον Λάκη Γαβαλά».
- Η Μύκονος θα συνεχίσει να είναι σημείο αναφοράς για εσάς;
«Στη Μύκονο έχω επενδύσει τη ζωή μου και τα νιάτα μου. Δεν υπήρχε μόνο το σπίτι εκεί, για το οποίο ακουγόταν μονίμως ότι έκανα ένα πάρτι και οι άλλες 364 μέρες δεν αναφέρονταν. Είχα επιχείρηση με δύο καταστήματα επί 17 ολόκληρα χρόνια. Δεν ήμουν στη Μύκονο για να βρέχω τον κόσμο με σαμπάνιες σε μια παραλία, όπως με παρουσίαζαν... Τώρα λοιπόν σας λέω ότι τη Μύκονο δεν τη σκέφτομαι καθόλου. Δεν είναι το στυλ πια της διασκέδασης που θέλω. Στο σπίτι δεν θα πήγαινα τώρα πια. Το σπίτι ήταν και κομμάτι της δουλειάς μου. Απαξ και δεν έχω δουλειά που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο, δεν το χρειάζομαι. Δεν έχω κανένα συναισθηματικό δέσιμο πλέον με τη Μύκονο».
- Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες;
«Βέβαια! Εκανα μυς παντού κι άλλαξα size στα ρούχα. Νομίζω ότι υπήρξα λεβέντης στην επαγγελματική μου ιδιότητα, για αυτό βρέθηκα πολύ εκτεθειμένος. Ημουν πάντα λεβέντης και η φυλακή με έκανε ακόμη περισσότερο να το επισημοποιήσω».
- «Στο κελί 33... ήμουν στον Κορυδαλλό, είχα μάτια 13, μα παιδί χωρίς μυαλό», λέει το τραγούδι του Γιώργου Μαργαρίτη. Ισχύει για σας;
«Ημουν παιδί χωρίς μυαλό στα προσωπικά μου, αλλά παιδί με πολύ μυαλό στα επαγγελματικά μου. Πιλοτάρισα το δικό μου κομμάτι τέλεια. Εγώ ήμουν art director κι αυτό το έκανα πολύ καλά, αλλιώς οι τεράστιοι οίκοι μόδας του εξωτερικού δεν θα μου έδιναν τα συμβόλαιά τους».
- Το καράβι όμως έπεσε σε ξέρα. Τι έφταιξε;
«Αυτό που περνάω είναι εξαιτίας της κρίσης και λιγότερο χάριν της δικής μου κακής διαχείρισης. Μην παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι φταίνε οι επιχειρήσεις. Εγώ πήρα πολλές χαρές από την εταιρεία μου, αλλά σε ένα καράβι δεν είναι μόνο ο καπετάνιος, αλλά και πολλοί άλλοι που καθορίζουν ακόμη και τη ρότα του καραβιού».
- Ποιος σας στάθηκε στη φυλακή;
«Είχα μόνο τρεις συνεργάτες που με επισκέπτονταν. Μου στάθηκαν πολύ και, πίστεψέ με, ήταν αρκετό. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν άλλο. Μέσα εκεί γνώρισα ανθρώπους που συγκλόνισαν την ψυχή μου με το πόσο αγνοί ήταν, αν και κλέφτες ή ναρκομανείς. Είχαν ένα κομμάτι καλό. Αυτοί με άγγιξαν... Απλά αυτό που θα ήθελα να κάνω, είναι να πάω σε μια σχολή κοινωνικών λειτουργών, και μέσω της ειδικής άδειας που στη συνέχεια θα αποκτήσω, να πηγαίνω να βοηθάω κάποιες ώρες μέσα στη φυλακή όσους το έχουν ανάγκη. Αισθάνομαι την ανάγκη επειδή οι άνθρωποι εκεί είναι παρατημένοι. Η φυλακή σε κάνει χειρότερο και ποτέ καλύτερο άνθρωπο».
- Δεν υπάρχει έρωτας που να σας κρατάει ζωντανό στα δύσκολα;
«Υπάρχει έρωτας στη ζωή μου, αλλά δεν είναι αυτός που με κρατάει όρθιο. Δεν έχω απογειωθεί ποτέ από έρωτα. Δεν έχω βρει ακόμη σε όλη τη ζωή μου έρωτα που να με κάνει να κυλιέμαι στα πατώματα. Αυτό θέλω να ζήσω πριν φύγω. Τώρα είπα όμως ότι θα αφοσιωθώ πιο πολύ στον εαυτό μου και μπορεί να τον βρω. Στερήθηκα τις χαρές του, λόγω της ακατάπαυστης δουλειάς. Τρεις-τέσσερις σχέσεις έχω κάνει όλες κι όλες. Θέλω να κλείσω τη ζωή μου με έναν μεγάλο έρωτα. Από εδώ και πέρα θέλω να ερωτευθώ και να πέσω στα πατώματα. Στη φυλακή, είχα δύο άτομα τα οποία ήταν ερωτευμένα μαζί μου, έτσι δήλωναν από γράμματα που μου έστελναν. Πίστεψέ με όμως, οτιδήποτε τέτοιο είναι πολύ γλυκό όταν είσαι στη φυλακή. Το έχεις και ανάγκη».
- Η φυλακή μόνο κακό έκανε τελικά;
«Ναι. Πόνεσα πολύ. Η φυλακή είναι μια ανώφελη τιμωρία. Εχεις δει εσύ αυτούς τους μήνες ότι μπήκε κάποιος άλλος φυλακή για ΦΠΑ; Είναι τραγικό. Κρατάς μέσα 14 μήνες έναν άνθρωπο ειδικά όταν σου δίνει όλη του την περιουσία; Αξιζε αυτή η τιμωρία; Πώς θα συμπληρώσω τώρα τα κενά; Δεν βγάζει πουθενά η φυλακή. Εμένα με τιμώρησαν για τις Bentley που είχα... Μα Bentley έχει και η Πάολα η τραγουδίστρια».
- Θεωρείτε ότι τιμωρηθήκατε και για τον τρόπο ζωής σας;
«Δεν θεώρησα ποτέ ότι δεν έπρεπε να τιμωρηθώ. Είπα ότι ο τρόπος ήταν λάθος. Τους πείραζε η αισθητική μου, και παραγνώριζαν ότι εγώ πουλούσα μόδα και όχι ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Η μόδα από μόνη της είναι λαμπερή. Οι δικαστές και το σκηνικό των δικαστηρίων είναι πολύ πιο... σταρ από οτιδήποτε άλλο. Και το παίζουν και σταρ στις έδρες τους. Εχουν κίτρινα νύχια βαμμένα, έχουν μαλλιά περίεργα βαμμένα και καλά κάνουν. Είναι δυνατόν η δικαστίνα να έχει δωδεκάποντο παπούτσι και να μην το θαυμάσω; Βεβαίως και το θαυμάζω. Εγώ ποτέ δεν είπα ότι επειδή είναι σε αυτή τη θέση δεν πρέπει να ντύνεται έτσι. Αντιθέτως πιστεύω πως και η δικαστίνα ή η ανακρίτρια... Ντάνα πρέπει να είναι».
- Για να αλλάξουμε θέμα, Σαμαράς ή Τσίπρας;
«Θες να μου πεις να συγκρίνω Καρέζη ή Βουγιουκλάκη... Αυτές και οι δυο είναι πεθαμένες. Εγώ με τα πολιτικά δεν τα πάω καλά. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ το ίδιο κόμμα, γιατί θεωρώ ότι πρέπει να δίδονται ευκαιρίες και σε άλλους, κάθε φορά, ανθρώπους».
- Ψηφίζατε όμως στο παρελθόν;
«Ναι έχω ψηφίσει διαφόρους. Ενα ωραίο ντύσιμο πρέπει να είναι και μπρος και πίσω και αριστερά και δεξιά, ομοιόμορφο. Εγώ είμαι με το ομοιόμορφο. Αλλες φορές μου αρέσει πιο πολύ το αριστερό μου, άλλες φορές το δεξί μου μέρος και έτσι πορεύομαι πολιτικά. Δεν ήμουν πιστός σε ένα κόμμα ποτέ, αλλά δηλώνω άνθρωπος του λαού».
- Είστε ΚΚΕ;
«Οχι προς Θεού, δεν είμαι ΚΚΕ».
- Θα μπορούσατε όμως να βοηθήσετε στην πολιτική;
«Θα ήθελα να με καλέσει η Ολγα Κεφαλογιάννη να τη βοηθήσω στον τουρισμό. Γνωρίζω τους πάντες. Χρόνια τώρα εξαιτίας μου, επιφανείς ξένοι επισκέπτονταν τα νησιά μας, κι όχι μόνο τη Μύκονο, αλλά και τις άλλες Κυκλάδες, τη Μήλο, την Κρήτη και το Ιόνιο. Ασχολούμουν με όλους τους μεγάλους οίκους μόδας του εξωτερικού, και στους επικεφαλής τους έλεγα πάντα «αφήστε την Ιμπιζα και ελάτε στις Κυκλάδες». Η Ελλάδα σήμερα είναι πολύ της μόδας και θα γίνει περισσότερο. Θέλω να εξάγω τη μόδα της Ελλάδας και σε αυτό μπορώ να βοηθήσω πολύ την υπουργό Τουρισμού».