Όταν λείπει το αφεντικό, χορεύουν… όλοι

Σε ακόμη μια γενική συνέλευση της ΠΑΕ ΑΕΚ, είδαμε σκηνές... απείρου κάλους και η εικόνα που βγήκε προς τα έξω ήταν τουλάχιστον προσβλητική για την ομάδα. Σε μια συνέλευση που κράτησε περισσότερες από τρεις ώρες(!) για να παρθούν δυο αναμενόμενες αποφάσεις, κυριάρχησαν και πάλι οι εντάσεις, οι αντεγκλήσεις και η διάθεση κάποιων να κάνουν το... κομμάτι τους. Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι στην ΑΕΚ υπάρχει μια κατηγορία μικρομετόχων, που βλέπουν τις ΓΣ

της ΠΑΕ ως μια ευκαιρία να δώσουν... ρεσιτάλ, κερδίζοντας κάποια λεπτά δημοσιότητας, με τίμημα τον εξευτελισμό της ομάδας.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι... πύρινες τοποθετήσεις τους έχουν το νόημα του «ελέγχου» της διοίκησης, όπως είναι υπό φυσιολογικές συνθήκες ο ρόλος των μικρομετόχων. Ωστόσο, αυτό το... επιχείρημα καταρρίπτεται από τα γεγονότα. Στην πιο μαύρη περίοδο της διοικητικής ιστορίας της ΑΕΚ, την εποχή Μάκη Ψωμιάδη, οι εν λόγω κύριοι ήταν εξαφανισμένοι και οι ΓΣ της ΠΑΕ γίνονταν με την παρουσία 5-10 ανθρώπων (και οι μισοί ήταν της... οικογενείας). Από την άλλη, στην πιο πρόσφατη ήρεμη διοικητικά περίοδο της ΑΕΚ, αυτή της προεδρίας του Ντέμη Νικολαϊδη, οι περισσότεροι από τους μικρομετόχους που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία (γιατί δεν είναι όλοι έτσι) δεν εμφανίζονταν στις ΓΣ, ενώ όσοι πήγαιναν ήταν... Παναγίες, αν και είχαν ανοιχτή κόντρα με την τότε διοίκηση.
Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα... ιερής υποχρέωσης να ελέγχουν την όποια διοίκηση και τα πεπραγμένα της. Απλώς, ελλείψει αφεντικού στην ΠΑΕ, βρίσκουν την ευκαιρία κάποιοι άνθρωποι να κάνουν το... σόου τους και να κερδίσουν για λίγο την προσοχή, αδιαφορώντας αν διαδικασίες ρουτίνας μετατρέπονται σε... ξεκατίνιασμα που εκθέτει την ΑΕΚ. Καλό θα ήταν όλο αυτό κάποια στιγμή να σταματήσει...