Τέσσερις γνώμες για τον Κατίδη

Να τιμωρηθεί, να μην κατασπαραχτεί...

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για το sport-fm.gr

Το πιο εύκολο τώρα είναι να πέσουμε όλοι πάνω στον Κατίδη και να τον κατασπαράξουμε. Να το κάνουμε θέμα της ημέρας, ξεχνώντας όλα τα άλλα. Να γίνουμε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στα αλεύρια, όπως η ΔΗΜΑΡ που έσπευσε να καταδικάσει τον νεαρό. Την ενόχλησε ο φασιστικός χαιρετισμός. Ότι κάθεται στα ίδια κυβερνητικά έδρανα με τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που ζητούν να μπαίνουν στις στρατιωτικές σχολές μόνο «Έλληνες

Ο Κατίδης είναι ένας φαντασμένος και επιπόλαιος νεαρός. Πολύ πιθανό να είναι βλάκας με την τρέχουσα έννοια του όρου. Η πρώτη εξήγηση που έδωσε είναι ότι με τον χαιρετισμό ζητούσε από τους οπαδούς της ομάδας του να σηκωθούν όρθιοι μπροστά του (σ.σ σεβασμός στον σκόρερ). Κίνηση... εμπνευσμένη από τον νυν βουλευτή της «Χρυσής Αυγής», Γερμενή που είχε πει το περίφημο «εγέρθητι» στους δημοσιογράφους την ώρα που έμπαινε στην αίθουσα ο... αρχηγός Μιχαλολιάκος. Άρα ο νεαρός παίκτης κάτι είχε δει και το κόπιαρε. Δυστυχώς για τον ίδιο προσπαθεί να του κατεβάσει το χέρι ο φροντιστής, κύριος Κορομηλάς και αυτός δεν το κατεβάζει. Στη συνέχεια προσπάθησε να ανασκευάσει με αλλεπάλληλες δηλώσεις χωρίς να το καταφέρει παρά τις προσπάθειες που έκαναν όσοι βρίσκονται δίπλα του, με πρώτο τον μάνατζέρ, Θεόφιλο Καρασσαβίδη. Φιλότιμη η προσπάθεια του Κατίδη να δικαιολογηθεί στην παρέμβασή του στον NovaΣΠΟΡ FM.

Προσωπικά δεν πείθομαι ό,τι ο 20χρονος Κατίδης είχε άγνοια του τι σημαίνει ο χαιρετισμός. Να χαρίσω όμως έναν επιπόλαιο νεαρό στους φασίστες δεν το κάνω. Προφανώς όσο περνούν οι ώρες, ο Κατίδης καταλαβαίνει το μέγεθος της ανοησίας του και συνειδητοποιεί τι συνεπάγεται. Το παιδί δεν είναι τελειωμένος φασίστας. Το θέμα είναι πως ένας επιπόλαιος νεαρός, με τα φώτα πάνω του, μπορεί εύκολα να γίνει φασίστας. Πανικοβλημένος ζητεί συγνώμη γιατί όταν έκανε την κουταμάρα του δεν γνώρισε τις συνέπειες. Ένας καθαρόαιμος φασίστας θα το τράβαγε μέχρι πέρα.

Από κει και πέρα το θέμα αφορά την ΑΕΚ και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Να συνεκτιμηθεί η μεταμέλεια για να καθοριστεί το ύψος της ποινής. Τιμωρία ναι, εξόντωση όχι. Γιατί τότε ο νεαρός θα γίνει ορκισμένος φασίστας, ικανός για τα χειρότερα. Όσοι τον βρίσκουν εύκολο στόχο για να κάνουν μια ανώδυνη επίδειξη του αντιφασισμού τους δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον του Κατίδη, αλλά για να κερδίσουν εντυπώσεις.

Βρε ουστ δήθεν δημοκράτες!

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για το gazzetta.gr

Η ΑΕΚ πέτυχε μία τεράστια νίκη επί της Βέροιας αλλά επειδή η σεζόν που διανύουμε είναι τέτοια δεν θα μπορούσε να μην υπάρξει γεγονός που θα μας ανάγκαζε να τη ξεχάσουμε γρήγορα και να ασχοληθούμε με κάτι άλλο...

Ετσι κι έγινε με αφορμή τον πανηγυρισμό του Γιώργου Κατίδη που ΔΕΝ είναι φασίστας αλλά προφανώς με τον τρόπο που θέλησε να γιορτάσει το σημαντικό γκολ που σημείωσε για την ΑΕΚ κατάφερε να βάλει τέλος στην παρουσία του στην ομάδα και στις εθνικές ομάδες της χώρας.

Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα ο Κατίδης έκανε εγκληματικό λάθος και θα το πληρώσει ανάλογα αφού ουσιαστικά τέλειωσε από την Ενωση. Ο κάθε Κατίδης είναι ελάχιστος για να συγκριθεί με το μεγαλείο της ΑΕΚ και όσων πρεσβεύει αυτός ο σύλλογος. Και ευτυχώς όταν έκανε ότι έκανε δεν φορούσε την φανέλα της ομαδας.

Από κει και πέρα ξέσπασε... θύελλα αντιδράσεων. Δεν αρκούσε στο σύστημα ο τρόπος που έσπευσαν οι ίδιοι οι οπαδοί της ΑΕΚ να τελειώσουν το θέμα και τον Κατίδη ταυτόχρονα, έπρεπε να θυμίσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους πόσο δήθεν δημοκράτες είναι!

Ρε ουστ... Και λίγα γράφω. Βγήκαν τα ΜΜΕ να το παίξουν δημοκράτες αφού πρώτα με τις ενέργειές τους έβαλαν επί της ουσίας την Χ.Α. στο κοινοβούλιο. Ολοι οι δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι έσπευσαν να γράψουν για το γεγονός αλλά όταν στη δουλειά τους ακούνε τα αφεντικά τους να απολύουν αδίστακτα και αντιδημοκρατικά συναδέλφους κάνουν ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ. Όταν ακούνε χρόνια τώρα να κλείνουν εφημερίδες και να χάνονται μισθοί για οικογένειες και ενώ γνωρίζουν πως σε αρκετές εφημερίδες εργάζονται δίχως να πληρώνονται για μήνες, σε ραδιόφωνα απλά από χόμπι(!!!!) κάνουν πάλι ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ...

Όταν δημοσιογράφοι τρώνε ξύλο σε γήπεδα οι δημοκράτες δημοσιογραφάρες απλά καταδικάζουν (ούτε καν με πρωτοσέλιδα, αλλά με 50 λέξεις άρθρα για να μη στραβώσουν κάποιοι) είναι ωραία. Βρήκαν όμως αφορμή να γράψουν τα δημοκρατικά τους μανιφέστα...Ποιοι; Οι ίδιοι οι άνθρωποι που φιμώνουν και δρουν πάντα επιλεκτικά. Βρε ουστ... Και δεν αναφέρομαι καν στα κανάλια που τα ρεπορτάζ τους είναι copy paste επιλεκτικά φαίνεται να αναδεικνύουν τη θεματολογία που τους επιβάλλουν.

Νωρίτερα υπήρξαν οι αντιδράσεις των κομμάτων (κυρίως της αριστεράς)... Η ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνά και αποφάσισε να αποδεχθεί το αντιδημοκρατκό χαράτσι που φασιστικά μία δημοκρατική κυβέρνηση επέβαλλε στον ελληνικό λαό. Εβγαλε όμως ανακοίνωση. Όπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα κόμματα που με τις ενέργειές τους κατάφεραν να βάλουν στην βουλή των Ελλήνων την Χ.Α. με απίθανο ποσοστό το οποίο οι ίδιοι λειτουργώντας αντιδημοκρατικά το αυξάνουν κάθε μέρα που περνάει. Σε λίγο λόγω των ΜΜΕ και των κομμάτων η Χ.Α. θα έχει πάνω από 10 με 12% ποσοστό, αλλά αυτό δεν τους λέει τίποτα.

Ο Κατίδης έκανε κάτι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ με αποτέλεσμα να μοιάζει να τελειώνει γενικά (γιατί από την ΑΕΚ τέλειωσε χθες) την ποδοσφαιρική του καριέρα μόλις στα 20 του χρόνια επειδή είναι μάλλον χαζό παιδάκι και φυσικά επειδή όλοι γνωρίζουμε την ελληνική παιδεία από το Δημοτικό έως το τέλος του Λυκείου...

Οι παραπάνω που αναφέρω θα πληρώσουν ποτέ; Αυτοί που ανάγκασαν περισσότερους από 3.000 Ελληνες να αυτοκτονήσουν, ή μήπως δεν είναι φασισμός αυτό; Βρε ουστ λοιπόν δήθεν δημοκράτες...

Υγ: Σημειώνω ξανά για τον Κατίδη πως αυτό που έκανε ήταν (απαράδεκτο) με αποτέλεσμα απλά το τέλος του από την ΑΕΚ και πιθανότατα στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Και μπράβο στον κόσμο της Ενωσης που επί της ουσίας αντέδρασε άμεσα και ουσιαστικά αποδεικνύοντας την αληθινή ευαισθησία τους... Όπως είπε ο Χατζηχρήστος και συμφωνώ απόλυτα: Ο Κατίδης τέλος, πάμε παρακάτω.

Στου Κατίδη το κεφάλι

Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για το sport24.gr

Αν ο Κατίδης δεν ήξερε τι σημαίνει να χαιρετάς φασιστικά μετά την επίτευξη ενός γκολ τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα απ΄ό,τι τα φανταζόμασταν. Για όσους, τουλάχιστον, έχουν δυο δράμια μυαλό παραπάνω από τον σίγουρα άμυαλο νεαρό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, που τα λόγια και οι πράξεις του μέχρι τώρα συγκλίνουν στην άποψη ότι πρόκειται τουλάχιστον για αυτό που λένε οι Αμερικανοί "κοτόπουλο χωρίς κεφάλι".

Ο Λίνεν, που ξέρει λίγα πράγματα παραπάνω για τον φασισμό, στη ζωή του έδωσε μάχες εναντίον του, είπε ότι ο παίκτης του "δεν έχει ιδέα" του τι έκανε. Κι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, αμέσως μετά τον σάλο που προκλήθηκε, προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Αν είναι έτσι, τότε ανακαλύπτουμε εμβρόντητοι ότι ένας νεαρός 20 ετών, που χτυπάει τατουάζ με στίχους ράπερ, δεν γνωρίζει τι σημαίνει να χαιρετάς σαν τους ναζί, μέσα σε ένα γήπεδο. Αλλά γιατί να μας κάνει έκπληξη; Σάμπως ξέρουν όσοι τον μιμούνται; Γνωρίζουν ότι πριν από 70 χρόνια, με τον ίδιο τρόπο χαιρετούσαν οι κατακτητές στην Ελλάδα; Οι μελανοχίτωνες του Μουσολίνι και τα ες-ες του Χίτλερ;

Μα αν ρωτήσετε πότε απελευθερώθηκε η Ελλάδα, από τους ναζί, ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα απαντήσουν "στις 12 Οκτωβρίου του 1944". Η Αθήνα, που μαρτύρησε στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, με χιλιάδες νεκρούς από την πείνα, αλλά και εκτελεσμένους από τους Γερμανούς (και τους συνεργάτες τους) στο Χαϊδάρι, στην Καισαριανή, η Ελλάδα που είδε χωριά όπως το Δίστομο να εξαφανίζονται, αγνοεί την ίδια της την ιστορία.

Αγνοεί, τον αφανισμό των Εβραίων στην Θεσσαλονίκη, αγνοεί ότι η μεγάλη απεργία στην Αθήνα αναίρεσε την απόφαση για αναγκαστική εργασία στην Γερμανία, όταν οι ναζί έψαχναν απεγνωσμένα για εργατικά χέρια από τις κατεχόμενες χώρες, αγνοεί το ίδιο το αντιστασιακό κίνημα, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Αγνοεί τις μάχες στα βουνά, τα σαμποτάζ στις πόλεις και νομίζει ότι την αντίσταση την έκανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο "υπολοχαγός Νατάσα".

Αυτή η σιωπή, αυτός ο φόβος (αντί της περηφάνιας για την αντίσταση) σκέπασε για πολλά χρόνια την ελληνική κοινωνία. Μεσολάβησε, άλλωστε, ένας αιματηρός εμφύλιος που χώρισε την Ελλάδα στα δύο και οι "κρατούντες" αποφάσισαν ότι δεν έπρεπε κανείς να "κοιτάξει πίσω".

Κάπως έτσι φτάσαμε, εβδομήντα χρόνια μετά, ένας Κατίδης να μη ξέρει (ή να λέει ότι δεν ξέρει) τί συμβολίζει ο συγκεκριμένος χαιρετισμός; Πόσο προσβάλλει τους Έλληνες που θυσιάστηκαν, πόσο αντίθετος είναι ακόμη και με την ίδια την ιστορία της ΑΕΚ, ένας σύλλογος που διαχρονικά εκφράζει τον κατατρεγμό.

Είναι πολύ εύκολο να καταδικάσει κανείς τον Κατίδη, να τον εξοβελίσει από το ποδόσφαιρο, αλλά έτσι ενδεχομένως να βάλει ένα τραυμαπλάστ στην πληγή, που από κάτω θα σαπίζει. Το απόστημα, άλλωστε, είναι ήδη μεγάλο. Θα πρέπει, ωστόσο, να κοιτάξουμε εμείς οι λίγο μεγαλύτεροι πως νέα παιδιά σαν τον Κατίδη φτάνουν σε αυτό το σημείο, πως πολλοί Κατίδηδες σηκώνουν το χέρι ψηλα χωρίς αιδώ, ψελίζοντας διάφορες αρλούμπες για "αρχαιοελληνικούς χαιρετισμούς" και κουραφέξαλα.

Δικό μας είναι το χρέος είναι να βρούμε τι βρίσκεται στο κεφάλι του Κατίδη. Δική μας και η ευθύνη για το φαινόμενο...

Η καλή και η... κακή έμπνευση του Κατίδη

Ο Ευάγγελος Μίχος γράφει για το sentragoal.gr

Δεν ξέρω αν η ΑΕΚ είναι πολύ... σκληρή για να πεθάνει ή είναι της μοίρας της γραφτό να σωθεί (βαθμολογικά, τουλάχιστον). Και το ένα και το άλλο, πάντως, μου ήρθαν στο μυαλό με το γκραντ φινάλε που επιφύλαξε η -κατά τα άλλα χαμηλής ποδοσφαιρικής αισθητικής- χθεσινοβραδινή αναμέτρησή της με τη Βέροια στο ΟΑΚΑ.

Εκεί που νόμιζες πως κάτι η ατυχία με τις αναγκαστικές αλλαγες των Φούντα (σκόρερ χθες και γενικά υπερπολύτιμος στο παιχνίδι του Λίνεν) και Τσουμάγκα (ο μοναδικός αριστερός μπακ που υπάρχει στην ομάδα) και κάτι το... ηλεκτροσόκ απο την ισοφάριση (από το πουθενά, εδώ που τα λέμε) του Ολαϊτάν στο 74'- κι ενώ μέχρι τότε στο β΄ημίχρονο ήταν σαφής η στρατηγική πρόθεση του προπονητή της να «προστατέψει» το υπέρ της 1-0- θα την... γκρεμοτσάκιζαν, κατάφερε να μείνει όρθια και να αποχωρήσει νικήτρια, με γκολ μάλιστα του (πλέον «αμφιλεγόμενου» παίκτη της) Κατίδη στο 84'!

Ενδεχομένως το τέρμα αυτό του νεαρού μεσοεπιθετικού να φτάσει από μόνο του για να αποσβέσει την καλοκαιρινή μεταγραφή του. Σίγουρα ήταν αρκετά τυχερό, το οποίο επιβράβευσε, όμως, το ένστικτο και την έμπνευση του Κατίδη (δύσκολη και συγχρόνως αριστοτεχνική προβολή με το αριστερό πόδι). Λες και ο... θεός της μπάλας του το χρώσταγε, για να «καθαρίσει» από πάνω του την ετικέτα του «μοιραίου» (για τις απιστευτες ευκαιρίες που έχασε σε προηγούμενους αγώνες), η οποία και εμμονή του είχε γίνει και τον «στοχοποίησε» για μια μερίδα «γκρινιάρηδων» οπαδών.

Το 2-1 ξεσήκωσε το ΟΑΚΑ και... τρέλανε τον Γιώργο Κατίδη, πανηγυρίζοντας σαν Ελληνας Ντι Κάνιο, δηλαδή με προτεταμένο το δεξί του χέρι (παραπέμπει σε φασιστικό χαιρετισμό). Ηταν κι αυτό ένα από τα highlights της βραδιάς που στα... χασομέρια του αγώνα είχε κρατήσει μερικά ακόμη «χτυποκάρδια» για τους Ενωσίτες (στη μεγάλη ευκαιρία του Κόστλι).

Η ΑΕΚ, βέβαια, έστω και μετά από μεγάλη περιπέτεια (κάτι που δεν προμήνυε το... γκολ από τα αποδυτήρια) πήρε τη νίκη που ήθελε, οπότε όλα καλά. Για την ακρίβεια, όλα... πολύ καλά, αφού τελικά -σε συνδυασμό με τα άλλα δύο αποτελέσματα- μπορεί και να αποδειχθεί «εξάποντο». Ανέβασε στο +4 τη διαφορά από τον προτελευταίο Αρη, ενώ έβαλε τουλάχιστον δύο ακόμη ομάδες από κάτω της, τη Βέροια και τον ΟΦΗ (μπορούν να γίνουν περισσότερες, αν δεν κερδίσουν Πανθρακικός και Πλατανιάς).

ΥΓ.: Η συγγνώμη και ο φόβος του Κατίδη για τον τρόπο που πανηγύρισε το γκολ του δείχνουν πως όντως δεν ήξερε την ακριβή σημασία της συγκεκριμένης χειρονομίας. Μου θύμισε παιδί που έχει κάνει βλακεία, τον μαλώνουν οι μεγαλύτεροί του κι αυτό μετά εμφανίζεται μετανιωμένο. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να δοθεί μεγαλύτερη διάσταση στο θέμα ούτε να αποτελέσει αφορμή περαιτέρω εκμετάλλευσης ακόμη και από κόμματα που θέλουν να δείξουν την «ευαισθησία» τους.