Ανάλυση Reuters: Αυτές είναι οι δυνάμεις Ισραήλ-Ιράν σε πιθανό αεροπορικό πόλεμο με οπλισμό μακρού βεληνεκούς

Η πρώτη άμεση επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ στις 13 Απριλίου έδωσε νέα έμφαση στις δυνατότητες αεράμυνάς του, καθώς οι Ισραηλινοί ηγέτες αποφασίζουν πώς θα απαντήσουν καλύτερα.

Ακολουθεί μια παρουσίαση από το πρακτορείο Reuters των αεροπορικών δυνάμεων και των συστημάτων αεροπορικής άμυνας των δύο χωρών:

Ιράν

Η ιρανικήΠολεμική Αεροπορία αριθμεί 37.000 μέληπροσωπικού, όμως δεκαετίες διεθνώνκυρώσεων έχουν σε μεγάλο βαθμό αποκόψειτη χώρα από τον πιο πρόσφατο

υψηλήςτεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό,σύμφωνα με το International Institute for StrategicStudies (IISS) στο Λονδίνο. Η ΠΑ έχει μόνομερικές δεκάδες επιχειρησιακά επιθετικάαεροσκάφη, περιλαμβανομένων ρωσικώντζετ και παλαιών αμερικανικών μοντέλωνπου αποκτήθηκαν πριν από την ΙρανικήΕπανάσταση του 1979.

Η Τεχεράνηδιαθέτει μια μοίρα εννέα μαχητικών F-4και F-5, μια μοίρα ρωσικής κατασκευήςαεριωθούμενων Sukhoi-24 και ορισμένααεροσκάφη MiG-29, F7 και F14, ανέφερε το IISS.

Ιράν: «Τα Sukhoi-24 είναι στην «καλύτερη κατάσταση ετοιμότητας»

Οι Ιρανοί έχουν επίσης αεροσκάφη χωρίς πιλότο που έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να πέφτουν πάνω στον στόχο και να εκρήγνυνται. Αναλυτές πιστεύουν το οπλοστάσιο αυτών των drones μπορεί να αριθμεί λίγες χιλιάδες.

Επιπρόσθετα, λένε, το Ιράν έχει πάνω από 3.500 πυραύλους εδάφους-εδάφους, μερικοί από τους οποίους μπορούν να φέρουν εκρηκτικές κεφαλές μισού τόνου. Ο αριθμός εκείνων που μπορούν να φθάσουν το Ισραήλ μπορεί να είναι μικρότερος, ωστόσο. Ο διοικητής της ΠΑ του Ιράν Αμίρ Βαχέντι δήλωσε χθες, Τετάρτη, πως τα Sukhoi-24 είναι στην «καλύτερη κατάσταση ετοιμότητάς» τους προκειμένου να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη ισραηλινή επίθεση.

Όμως, η εξάρτηση του Ιράν από Sukhoi-24, που κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά τα χρόνια του 1960, καταδεικνύει τη σχετική αδυναμία της πολεμικής αεροπορίας του.

Για την άμυνα, το Ιράν εξαρτάται από ένα μείγμα ρωσικών και εγχωρίως παραγομένων συστημάτων πυραύλων εδάφους-αέρος και αεροπορικής άμυνας. Η Τεχεράνη παρέλαβε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 από τη Ρωσία το 2016, τα οποία είναι μακρού βεληνεκούς συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος που μπορούν να δεσμεύσουν πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα, περιλαμβανομένων πυραύλων αεροσκαφών και βαλλιστικών πυραύλων.

Το Ιράνδιαθέτει επίσης την εγχωρίως παραγόμενηπλατφόρμα πυραύλων εδάφους-αέροςBavar-373, καθώς και τα αμυντικά συστήματαSayyad και Raad.

Ο Φάμπιαν Χινζ, ερευνητής στο IISS, είπε: «Αν υπάρξει μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, το Ιράν θα επικεντρωθεί πιθανόν σε σποραδικές επιτυχίες. Δεν έχει την ολοκληρωμένη αεροπορική άμυνα που έχει το Ισραήλ».

Ισραήλ

Το Ισραήλδιαθέτει μια προηγμένη αεροπορικήδύναμη την οποία προμηθεύεται από τιςΗΠΑ, με εκατοντάδες μαχητικά πολλαπλώνχρήσεων F-15, F-16 και F-35. Αυτά έπαιξαν κάποιορόλο στην κατάρριψη ιρανικών drones τοβράδυ του Σαββάτου.

Η ΠολεμικήΑεροπορία δεν διαθέτει μεγάλου βεληνεκούςβομβαρδιστικά, αν και ένας μικρότεροςστόλος Boeing 707 που χρησιμοποιούνται γιαάλλο σκοπό χρησιμεύουν για τον ανεφοδιασμόδεξαμενόπλοιων που θα έδιναν τη δυνατότηταστα μαχητικά του να φθάσουν το Ιράν γιαεξόδους εντοπισμού.

Τα αεροσκάφη χωρίς πιλότο που διαθέτει το Ισραήλ

Πρωτοπόροστην τεχνολογία drone, το Ισραήλ διαθέτειαεροσκάφη χωρίς πιλότο Heron, που μπορούννα πετούν για πάνω από 30 ώρες, αρκετέςγια μακρινές επιχειρήσεις. Οι πύραυλοιDelilah έχουν εκτιμώμενο βεληνεκές 250 χλμ.-- πολύ μακριά από τον Κόλπο, αν και η ΠΑμπορεί να κλείσει το κενό παραδίδονταςέναν πύραυλο πιο κοντά στα σύνορα τουΙράν.

Θεωρείται ευρέως πως το Ισραήλ έχει αναπτύξει μακρού βεληνεκούς πυραύλους εδάφους-εδάφους, αλλά ούτε το επιβεβαιώνει ούτε το διαψεύδει αυτό. Το 2018, ο τότε υπουργός Άμυνας Αβίγκντορ Λίμπερμαν ανακοίνωσε πως ο ισραηλινός στρατός θα αποκτούσε μια νέα «πυραυλική δύναμη». Ο στρατός δεν έχει πει πού βρίσκονται τώρα τα σχέδια αυτά.

Ένα πολλαπλώνστρωμάτων σύστημα αεροπορικής άμυναςπου αναπτύχθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑμετά τον πόλεμο στον Κόλπο το 1991 παρέχειστο Ισραήλ αρκετές επιπλέον επιλογέςγια την κατάρριψη μακρού βεληνεκούςιρανικών drones και πυραύλων.

Τα σύστημαμεγαλύτερου ύψους είναι το Arrow-3, το οποίοαναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλουςστο διάστημα. Ένα παλαιότερο μοντέλο,το Arrow-2, λειτουργεί σε χαμηλότερο ύψος.Το μέσου βεληνεκούς Σφενδόνη του Δαβίδαντιμετωπίζει βαλλιστικούς πυραύλουςκαι πυραύλους κρουζ, ενώ ο μικρούβεληνεκούς Σιδηρούς Θόλος αντιμετωπίζειτο είδος των ρουκετών και των όλμων πουχρησιμοποιούν υποστηριζόμενοι από τοΙράν παραστρατιωτικοί στη Γάζα και στονΛίβανο -- αλλά μπορεί επίσης, θεωρητικά,να χρησιμοποιηθεί εναντίον οιωνδήποτεπιο ισχυρών πυραύλων που ξεφεύγουν απότο Arrow ή τη Σφενδόνη του Δαβίδ.

Τα ισραηλινάσυστήματα έχουν σχεδιαστεί ώστε νασυνδέονται με αντίστοιχα αναχαιτιστικάτων ΗΠΑ στην περιοχή για την άμυνα τουσυνασπισμού.

«Η αεροπορική άμυνα του Ισραήλ απέδωσε καλά κατά την επίθεση (της 13ης Απριλίου)», δήλωσε ο Σιντάρτ Κάουσα, ερευνητής στο Royal United Strategic Institute στο Λονδίνο.

Σημείωσε πως ορισμένοι από τους εισερχόμενους στόχους, ιδιαίτερα drones, καταρρίφθηκαν από συμμαχικά αεροσκάφη προτού φθάσουν στο Ισραήλ, «το οποίο περιόρισε τον βαθμό έκθεσής του σε ορισμένους τύπους απειλών, και φαίνεται να υπήρξε επαρκής έγκαιρη προειδοποίηση που επέτρεψε την προετοιμασία μιας απάντησης του συνασπισμού το οποίο σημαίνει πως το σύστημα ήταν καλύτερα προετοιμασμένο απ΄ό,τι θα ήταν αν είχε εκτεθεί σε μια παρόμοια επίθεση με μικρότερη έγκαιρη προειδοποίηση».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr