Τι θα ήθελα να κάνω το Σαββατοκύριακο

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν πάει Παρασκευή και μάλιστα απόγευμα, αρχίζουν να σκέφτονται την ηρεμία του Σαββατοκύριακου και να προγραμματίζουν τι θα κάνουν. Εγώ πάλι όχι. Βλέπεις είναι έτσι η δουλειά μας, που δεν σταματάει ποτέ. Όμως χθες είπα να κάνω μια αλλαγή και σκέφτηκα τι θα ήθελα να κάνω αυτό το διήμερο.

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

1. Το πρώτο και καλύτερο από όλα που θα έκανα θα ήταν να πάρω τη μηχανή, να ανεβάσω τη γυναίκα μου πίσω και να πάμε παραλία. Θα έχει ωραίο καιρό και η θάλασσα θα είναι τζάμι. Είναι υπέροχο να βλέπεις τη θάλασσα το χειμώνα ήρεμη. Και είναι ακόμα πιο

ωραίο που πάνω στην μηχανή μυρίζεις τον καθαρό αέρα, όταν βγαίνεις από την πόλη. Αυτό με τη μηχανή και τις μυρωδιές είναι περίεργο φαινόμενο: όσο κι αν ανοίξεις τα παράθυρα του αυτοκινήτου ποτέ δεν πρόκειται να νιώσεις το ίδιο. Με τη μηχανή περνάς κοντά από πεύκο και μυρίζεις πεύκο, περνάς κοντά από ελιά και μυρίζεις ελιά, περνάς κοντά από νεκροταφείο και μυρίζεις… λουλούδια.
Θα πήγαινα μακριά, μέχρι το Σούνιο ή τη Ραφήνα, παραλιακά όμως, για να βλέπω θάλασσα. Τι να κάνουμε; Αυτή η διαδρομή είναι η Κυανή Ακτή των φτωχών Ευρωπαίων. Στο γυρισμό θα έψαχνα να βρω ένα ταβερνάκι πάνω στη θάλασσα, ακόμα κι αν έφτανα στην Πειραϊκή. Και θα έτρωγα γαύρο, κουτσομούρες, χωριάτικη, χταπόδι και θα έπινα κανένα ούζο. Λίγο όμως, για να μην παίξω τα συγκρουόμενα στο γυρισμό.

2. Και μηχανή να μην είχα θα πήγαινα με το αυτοκίνητο σε ένα ωραίο εμπορικό κέντρο ή σε μια γειτονιά με πολλά μαγαζιά. Οι άνθρωποι κουτσά στραβά τα στολίσανε, άλλοι καλύτερα, άλλοι χειρότερα και όπως και να το κάνουμε σου δίνουν την ατμόσφαιρα της προ Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Για να περάσει η ώρα θα δοκίμαζα κανένα ρουχαλάκι, και ή θα το έβαζα στο μάτι να το πάρω αργότερα ή αν είχα κανένα φράγκο πάνω μου θα το ψώνιζα αμέσως. Έτσι και αλλιώς το να ψωνίζεις είναι ψυχοθεραπεία. Αλλά δυστυχώς τέτοια εποχή η ψυχασθένειά μας έχει ως βάση την έλλειψη χρήματος. Αλλά κάτι μικρό, μια μαλακιούλα που να το φοράς συχνά, αξίζει να το ψωνίσεις. Και μην ξεχνάς ότι όσο ψωνίζεις εσύ από τους άλλους, τόσο θα ψωνίζουν κι αυτοί από σένα.

3. Θα πήγαινα βόλτα σε έναν ψαρά ή έναν κρεοπώλη και σε ένα ωραίο μανάβικο, αν δεν έβρισκα λαϊκή. Θα είχα στο μυαλό μου δύο ωραίες συνταγές, μία για Σάββατο βράδυ και μία για Κυριακή μεσημέρι και θα ψώνιζα τα υλικά για το φαγητό. Θα άνοιγα ένα μπουκαλάκι κρασί (υπάρχουν υπέροχα κρασιά με 10κάτι euro, αρκεί να ξέρεις ή να ρωτήσεις σε κάβα) και θα μαγείρευα παρέα με τη γυναίκα μου, για να λέμε και καμιά μαλακία. Είναι ωραία να μιλάς και να πίνεις λίγο κρασί την ώρα που μαγειρεύεις με τον άνθρωπο που σου αρέσει.

4. Θα έπαιρνα τα παιδιά μου (ποια παιδιά μου δηλαδή; Οι κόρες μου 12 και 14 χρονών έχουν δικό τους πρόγραμμα πλέον) και θα πήγαινα να δω τον “Τεν Τεν“. Λαχείο θα την έκανα με τον Σπίλμπεργκ. Το Σάββατο το απόγευμα, κατά τις 7.30, θα ρούχλιαζα μόνος μου και θα έβλεπα το ματς Ολυμπιακός- Παναιτωλικός. Ξέρω ότι θα με παίρνει ο ύπνος στιγμές-στιγμές αλλά εύχομαι