Η Ειρήνη Λάσπα περιγράφει τις τελευταίες στιγμές με τον Νίκο Γιγουρτάκη!

Ήταν η τελευταία σχέση του αδικοχαμένου Νίκου Γιγουρτάκη. H Ειρήνη Λάσπα άνοιξε την καρδιά της και μοιράστηκε τον πόνο της με δημοσιογράφο του περιοδικού «Εγώ Weekly».

Πάει σχεδόν ένας χρόνος από τον αιφνίδιο θάνατο του συντρόφου της. Στις 12 Οκτωβρίου του 2011 η Ειρήνη είδε τον «άνθρωπό» της να σβήνει μέσα στην αγκαλιά της και από τότε η ζωή δεν είναι πια η ίδια.

Η 23χρονη κοπέλα μίλησε για το τελευταίο βράδυ του Νίκου:

 «Τα πάντα.

Το ζω κάθε μέρα. Στο μπάνιο μου, την ώρα που τρώω, την ώρα που οδηγώ. Είχαμε τσακωθεί θυμάμαι, όπως άλλωστε συνέβαινε συχνά. Είχαμε μια σχέση παθιασμένη. Στα άκρα. Αρρωστημένη. Με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν αισθανόταν καλά. Με κάλεσε ξανά και μου είπε ότι έχει αρρυθμίες, πόνο στην πλάτη και τσιμπήματα στο στήθος. Πήρα το αυτοκίνητο και σε πέντε λεπτά ήμουν εκεί. Όταν άνοιξε  την πόρτα και τον είδα ήταν χλωμός και φαινόταν ταλαιπωρημένος. Του ζήτησα να πάμε σε γιατρό αλλά δεν δέχτηκε. Θεώρησε ότι ήταν άλλη μια κρίση. Πέσαμε για ύπνο στις 06:00 το πρωί».

«Άκουσα μέσα στον ύπνο μου ήχους. Ξύπνησα και τον είδα στην άκρη του κρεβατιού, διπλωμένο,  να βγάζει αφρούς από το στόμα. Έβαλα το χέρι μου και προσπάθησα να του επαναφέρω τη γλώσσα που είχε γυρίσει. Του μιλούσα».

«Κάλεσα παράλληλα το 166. Το ασθενοφόρο, ενώ υπήρχε στη Βούλα διαθέσιμο, έφτασε σε 20 λεπτά. Λίγο πριν φτάσουν οι διασώστες, ο Νίκος είχε ηρεμήσει. Τοποθέτησαν στο σώμα του το μηχάνημα ανάνηψης. Η φωνή του ενός “δεν ανταποκρίνεται” έχει μείνει καρφωμένη στο μυαλό μου».

Όμως πώς ήταν η ζωή της μετά τον θάνατό του:

«Κλείστηκα στον εαυτό μου. Για περίπου έξι μήνες δεν έβγαινα από το σπίτι. Δεν ήθελα να δω κανέναν. Όλο αυτό το διάστημα βγήκα μόνο τρεις φορές για να πάω σε ένα μέρος που πηγαίναμε μαζί. Εκεί μιλούσα μόνη μου και αισθανόμουν ότι επικοινωνούσαμε».

Ενώ δεν δίστασε να ζητήσει την βοήθεια ψυχολόγου:

 «Ξεκίνησα και θεραπεία με αντικαταθλιπτικά. Όμως στο τέλος κατάλαβα ότι έχω άμυνες, έχω ψυχή, και σταμάτησα. Και το έκανα διότι αυτά τα χάπια μπορεί να σε οδηγήσουν στην αυτοκτονία. Αν δεν είχα δίπλα μου την οικογένεια μου σε αυτή την περιπέτεια, δεν ξέρω τι θα μπορούσα να είχα κάνει».

Πλέον δεν έχει κάποια επικοινωνία με το γονείς του Νίκου:

«Αποφασίσαμε από κοινού να το σταματήσουμε, γιατί ήταν επίπονο. Τόσο για εμένα, όσο και για εκείνους».

Όμως δεν μπορεί να ξεχάσει την ζωή της μαζί του:

«Έχω ρούχα του, αντικείμενα που χρησιμοποιούσε, και έχω χτυπήσει στο κορμί μου το όνομα του. θα τον κουβαλάω πάντα μέσα μου. Κάποιες φορές, όταν αισθάνομαι την ανάγκη να τον έχω δίπλα μου, αγκαλιάζω τα ρούχα του και κοιμάμαι αγκαλιά μαζί τους. Είναι λυτρωτικό».

Η Ειρήνη Λάσπα εκμυστηρεύτηκε ότι δεν έχει προχωρήσει στην ζωή της ενώ το μόνο θετικό είναι ότι έχει αποφασίσει να τελειώσει με τις σπουδές της και να κάνει πρακτική  πάνω στη δουλειά της.