Ιοί από την εποχή των δεινόσαυρων κρύβονται στο ανθρώπινο DNA

Μια νέα διεθνής μελέτη παρουσιάζει στοιχεία, που αποδεικνύουν, ότι στο σημερινό DNA του ανθρώπου, αλλά και γενικότερα των θηλαστικών, έχουν μεταφερθεί προϊστορικοί ιοί μέσω της γενετικής πληροφορίας, η οποία μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και από είδος σε είδος.

Ένας από τους ιούς, που εξετάστηκαν, φαίνεται ότι προσέβαλε κάποιον πρόγονο των σημερινών θηλαστικών πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, όταν ακόμα «βασίλευαν» στον πλανήτη οι δεινόσαυροι.

Ως αποτέλεσμα, το γενετικό υλικό του ιού ανιχνεύεται και στα 38 είδη θηλαστικών που εξετάστηκαν, από τους ανθρώπους και τα ποντίκια μέχρι τους ελέφαντες και τα δελφίνια.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι ιοί δε μεταδίδονται από άτομο σε άτομο-όπως συνήθως-υπάρχουν μόνο υπό τη μορφή γενετικών αλληλουχιών που πολλαπλασιάζονται μέσα στο γονιδίωμα. Όπως απέδειξαν οι επιστήμονες, οι ιοί αυτοί έχασαν στην πορεία της εξέλιξης το γονίδιο env, το οποίο τους επέτρεπε να εισβάλουν μέσα στα κύτταρα και να μεταδίδονται έτσι από άτομο σε άτομο.

Η απώλεια του γονιδίου τους επέτρεψε τελικά να πολλαπλασιάζονται απλά με το να εισάγουν αντίγραφα του εαυτού τους σε νέες θέσεις του γονιδιώματος, στο οποίο καταλαμβάνουν πλέον μεγάλη έκταση.

Στην περίπτωση των αρχαίων ενδογενών ρετροϊών, το ιικό γενετικό υλικό κληροδοτείται από γενιά σε γενιά παραμένοντας σε λανθάνουσα κατάσταση. Στην πορεία του εξελικτικού χρόνου όμως, οι γενετικές αλληλουχίες του ιού ενεργοποιούνται εκ νέου και πολλαπλασιάζονται εισάγοντας αντίγραφα των εαυτών τους σε άλλα σημεία του γονιδιώματος.

Μοιάζουν έτσι θα λέγαμε με τα λεγόμενα «μεταθετά στοιχεία», αλληλουχίες που μπορούν να πηδούν από ένα σημείο του γονιδιώματος σε ένα άλλο.

Σε κάθε περίπτωση, ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των ρετροϊών μέσα στο DNA μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος επιδημίας.