O μαθητής – αθλητής στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νικήτας Παπαντελής

 

ΠAΠΑΠΑΝΤΕΛΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

                   Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

                     1o EΠΑΛ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗΣ

                  e- mail: [email protected]

(ΑΡΘΡΟ)

«O  μαθητής – αθλητής  στο σημερινό  εκπαιδευτικό σύστημα»

Με βάση τις κύριες λειτουργίες που επιτελεί

το σύγχρονο σχολείο (τεχνική, ιδεολογική, επιλεκτική, κουστωδιακή) παρέχεται στους μαθητές καθορισμένη διδακτική ύλη, με τυπικούς και ποιοτικούς μηχανισμούς αποτιμάται ο βαθμός που την έχουν εμπεδώσει και προωθείται η παγίωση συνθηκών που διασφαλίζουν την αδιατάρακτη ανάπτυξη της διδακτικής πράξης. Τέλος, η κανονιστική λειτουργία του σχολείου επιβάλλει στους μαθητές να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σύμφωνα με τις σχολικές απαιτήσεις.

Ωστόσο, δε θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι στο γυμνάσιο σε σύγκριση με το δημοτικό ακολουθούνται πιο εντατικοί ρυθμοί μάθησης και η αξιολόγηση της επίδοσης των μαθητών «…αποτελεί σημαντικό στοιχείο στη μαθητική ζωή». Το πέρασμα στη νέα σχολική βαθμίδα μαζί με την απαρχή ενός νέου βιολογικού σταδίου, της προεφηβικής ηλικίας, επηρεάζεται και από τις συνθήκες του νέου σχολικού περιβάλλοντος. Ο μαθητής αλλάζει σχολικό συγκρότημα και γνωρίζει καινούργιους εκπαιδευτικούς και συμμαθητές. Έχει λιγότερες ευκαιρίες επαφής με τον καθηγητή.

Ακόμη, στη βαθμίδα του γυμνασίου μαθητές και γονείς επενδύουν φιλοδοξίες και προσανατολίζονται στην ανίχνευση επαγγελματικών επιλογών. Το αποτέλεσμα της φοίτησης καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την επιλογή της σχολικής μονάδας που θα ακολουθήσει ο μαθητής μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, δηλαδή Γενικού Ενιαίου Λυκείου ή Τεχνολογικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου.

Ωστόσο, αν εστιάσουμε στα χαρακτηριστικά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, θα διαπιστώσουμε ότι τα τρωτά και οι δυσλειτουργίες που χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα το σχολείο της μέσης εκπαίδευσης  (γυμνάσιο και λύκειο) είναι πολλά.  Ο θεσμός του σχολείου στην Ελλάδα είναι γραφειοκρατικά οργανωμένος και με καθετοποιημένη δομή λειτουργίας, που καθορίζει δυναστικά το πλαίσιο καθηκόντων, συμπεριφορών και ρόλων για όλους τους εμπλεκόμενους (εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές). Χαρακτηρίζεται ως «σχολείο επιδόσεων» με αυστηρά γνωστικό προσανατολισμό, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ο ανελέητος καταιγισμός μηχανιστικής και στείρας γνώσης. Πανσπερμία γνωστικών αντικειμένων που διδάσκονται για επτά ώρες την ημέρα με ξεπερασμένες διδακτικές μεθόδους, με μόνο εργαλείο τον καθηλωτικό βερμπαλισμό του εκπαιδευτικού  και χωρίς ενεργό συμμετοχή του μαθητή.

Ένα άλλο ιδιότυπο στοιχείο που συρρικνώνει το ενδιαφέρον των μαθητών για τα διδασκόμενα μαθήματα και περιορίζει τη συμμετοχή τους σε ορισμένες δράσεις είναι το γεγονός ότι