5000 Λίβυοι στην Ελλάδα. Μίζα και ρεμούλα στη μετά Καντάφι εποχή!

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία σκανδάλου που εξελίσσεται σε τρεις  5 χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής  από την αρχή του χρόνου. Η μεγαλύτερη ρεμούλα, βεβαίως, διαπιστώθηκε στη χώρα μας. Τη θυμήθηκα , αντικρίζοντας τις  φρικιαστικές εικόνες της  σύλησης  του πτώματος του αμερικανού  πρέσβη στη Λιβύη.  Λίγους μήνες μετά  το αποτρόπαιο λιντσάρισμα του δικτάτορα που παρακολούθησε καρέ –καρέ όλη η υφήλιος.

Στη χώρα επικρατεί χάος και κανείς δεν αισιοδοξεί

για την αποκατάσταση της ομαλότητας. Η Δύση που στήριζε τις ομάδες ανταρτών, τώρα δεν ασχολείται και πολύ αφού η  πετρελαϊκή παραγωγή της Λιβύης έχει ανακάμψει και οι πετρελαϊκές  εταιρίες διατήρησαν τα κεκτημένα τους.  Ο πεινασμένος και οργισμένος λαός  μπορεί το ίδιο εύκολα να μετατραπεί σε φανατισμένο όχλο για ένα άσημο ντοκιμαντέρ ενός χριστιανού κόπτη όσο και να βυθιστεί  στη μικροκομπίνα και τη λαμογιά, ιδίως σήμερα που δεν κινδυνεύει να σαπίσει στις φυλακές η να αποκεφαλιστεί από το ξίφος του αυταρχικού καθεστώτος.

Καθοδηγητές πλείστοι όσοι, από εξτρεμιστές  μουσουλμάνους μέχρι αετονύχηδες της Δύσης. Όλοι  για κάποιον δουλεύουν. Και δεν υπάρχει πιο εύκολος στόχος εκμαυλισμού από τον πεινασμένο που παραπαίει την ώρα που οι πολιτικοί του υπόσχονται  εκλογές και δημοκρατία. Μια δημοκρατία, κακή αντιγραφή της Δύσης, όπου οι πολιτικοί παίρνουν μίζες, με την αμέριστη συμπαράσταση του δυτικού κόσμου που κατέχει το know how.

Ας διηγηθούμε, λοιπόν, μια ιστορία κλεμμένη από τις χίλιες και μια  νύχτες όπου ανοίγουν τα σεντούκια και αποκαλύπτονται οι πολύτιμοι λίθοι από τον κρυμμένο θησαυρό του σουλτάνου.

Το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο της Λιβύης που  συγκροτήθηκε  για να οδηγήσει τη χώρα έως τις πρόσφατες εκλογές, προκειμένου  να πείσει  καθεστωτικούς και αντικαθεστωτικούς να παραδώσουν τα όπλα,  τους έταξε πληρωμένα ταξίδια χλιδής για αποκατάσταση των τραυμάτων της ψυχής και του σώματος μετά τα δεινά του εμφυλίου πολέμου. Όποιος παρέδιδε το όπλο έφευγε για Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Ιορδανία και Τουρκία. Η μεταβατική κυβέρνηση άνοιξε τους θησαυρούς του  Μουαμάρ Καντάφι   και  χορήγησε αφειδώς  κονδύλια  για τη νοσηλεία και την αποκατάσταση των τραυματιών σε ιδιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Για πρώτη φορά οι καταθέσεις και τα πλούτη που είχε συγκεντρώσει εις βάρος του λαού του ο ανεκδιήγητος δικτάτορας θα πήγαιναν για καλό σκοπό. Παράλληλα, το Κατάρ, που ενίσχυε οικονομικά τους αντάρτες  για να ρίξουν τον Καντάφι, έστειλε στην αρχή του χρόνου, καραβιές πετροδόλλαρα, κατευθείαν στις πρεσβείες, στα νοσοκομεία και στα ξενοδοχεία για την αποθεραπεία των Λίβυων μαχητών.

Όλα πληρωμένα και  χίλια ευρώ  χαρτζιλίκι για μικροέξοδα είχε καθένας από τους 5000 Λίβυους  που ταξίδεψαν  στην Ελλάδα. Τη φροντίδα των τραυματιών  ανέλαβαν, κυρίως, δύο  μεγάλες ιδιωτικές νοσηλευτικές μονάδες στην Αθήνα. Οι κλινικάρχες έτριβαν τα χέρια τους. Και όχι μόνο αυτοί. Ήταν και οι ξενοδόχοι που δεν πίστευαν στην καλή τους τύχη, αφού εξασφάλισαν αναπάντεχη πληρότητα  μέσα στην κ