Παρέλαση πένθους, εν στενότατω οικογενειακώ κύκλω…

Εν στενοτάτω οικογενειακώ κύκλω

Επανέρχομαι στο θέμα της παρέλασης μετά.. την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2012, μια παρέλαση διάχυτου πένθους.

Τα ο πένθος για τους βαθιά γηρασμένους, όπως είναι σήμερα το πολιτικό μας σύστημα, εκφράζεται συνήθως εν στενώ οικογενειακώ κύκλω.

Το πένθος, όμως, της περιρρέουσας και καταρρέουσας ελληνικής ατμόσφαιρας, αλλά και η αναγκαστική αστυνόμευση της χώρας από το φόβο «έκρηξης», απαγόρευσαν την απλή ανθρώπινη

χαρά του γονιού να απολαύσει το παιδί του στην παρέλαση- που έγινε και αυτή εν στενοτάτω οικογενειακώ κύκλω.

Και δεν είναι υπερβολή, γιατί είθισται στις παρελάσεις, γιορτές χαράς και περηφάνιας, να επιβραβεύεται και η αριστεία των μαθητών.

Το μόνο μήνυμα επισήμων, που θα μπορούσε να αφυπνίσει χωρίς να εκνευρίσει τον εξαθλιωμένο Έλληνα την ημέρα του εορτασμού της εθνικής μας γιορτής, ήταν τα λόγια του υπουργού της Παιδείας μετά τη μαθητική παρέλαση. Ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης υπενθύμισε ως «δάσκαλος» το ρόλο της Παιδείας στην Επανάσταση του 1821, που ξεκίνησε ως πνευματική αφύπνιση με τους λογίους του έθνους, απλούς δασκάλους λαϊκούς και ιερωμένους, και επεσήμανε ότι «οποιαδήποτε υπέρβαση της σημερινής κρίσης πρέπει να περάσει και μέσα από την Παιδεία.  Μια Παιδεία ουσίας και ποιότητας, επικεντρωμένη στα παιδιά και με αναβαθμισμένο τον Έλληνα εκπαιδευτικό».

Ας αφυπνισθούμε, λοιπόν, ως Έλληνες, το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις γενιές που μας ακολουθούν!

*Η Καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου είναι πρόεδρος στο Τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών