Τα παιδιά δεν μας μιλάνε πια και έχουν τους λόγους τους! Οι 5 πιο συνηθισμένες αιτίες που παγώνει η επικοινωνία

Γιατί δεν μου μιλάει το παιδί μου; Πότε φτάσαμε εδώ; Πριν λίγα χρόνια ήμουν ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής του. Είχα έναν μικρό άνθρωπο να με ακολουθεί παντού, να με ρωτάει για τα πάντα, να μην μπορώ να κάνω ούτε μπάνιο μόνη μου ή να κοιμηθώ και σήμερα το παιδί μου μοιάζει με έναν ξένο. Πόσο γρήγορα αλλάζουν οι καταστάσεις μέσα στη φάση της γονεϊκότητας και πότε από φάρος γίνεσαι αυτός που δεν ξέρει, αυτός που είναι πίσω από τις κλειστές πόρτες, αυτός που : «Δεν θα μεγαλώσω, έφυγα και μην με ξαναείδες»; Αυτήν την ταινία την βλέπουμε δεύτερη φορά αλλά από άλλον ρόλο αυτή τη φορά. Πώς γίνεται

όλα αυτά να τα λένε όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας και γενιάς;

Πώς γίναμε έτσι;

«Μου απαντά μονολεκτικά», «Δεν μου λέει ποτέ τι γίνεται στο σχολείο του», βρίσκομαι συνεχώς πίσω από την κλειστή πόρτα του δωματίου του και το μόνο που υπάρχει πια στο σπίτι είναι μια εκκωφαντική σιωπή. Θυμάσαι που όταν ήταν μικρά η σιωπή ήταν ανησυχητική και πάντα τρέχαμε να ελέγξουμε τι μπορεί να σκαρφίστηκαν πάλι; Τώρα που μεγαλώνουν η σιωπή είναι το φυσιολογικό.

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα παιδιά μας, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μαζί τους.

Η επικοινωνία και το πώς να επικοινωνείς σωστά και το μήνυμά σου και να λαμβάνεται από τον αποδέκτη, οποιασδήποτε ηλικίας και υπόβαθρου, είναι μια τέχνη και ένα skill που εξασκείται καθώς μεγαλώνουμε. Όταν μιλάμε μάλιστα για το παιδί μας, τον σημαντικότερο άνθρωπο της ζωής μας.

Γιατί δεν μου μιλάει το παιδί μου;

Λύνεις τα προβλήματά του: Δεν το ακούμε. Έρχεται συχνά θυμωμένο, απογοητευμένο, λυπημένο, μπουχτισμένο με κάποιο επεισόδιο που έγινε στο σχολείο και τρέχουμε να προσφέρουμε έτοιμη τη λύση και τη συμβουλή προς εκείνο. Ξεχνάμε ότι είμαστε εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες που με διαφορετικό τρόπο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Το μήνυμα που λαμβάνει κάθε φορά που τρέχεις να συμβουλέψεις και να δώσεις μια συμβουλή που δεν σου ζητήθηκε είναι ότι τελικά δεν του έχεις εμπιστοσύνη και πιστεύεις ότι εσύ ξέρεις καλύτερα. Από μια ηλικία και μετά αυτό είναι κάτι που θα σου στοιχίσει. Οι γονείς συχνά υποθέτουμε ότι το παιδί χρειάζεται συμβουλές ή λύσεις στα προβλήματά του. Αντί να ακούμε το παιδί και να ακούμε την άποψή του, πηδάμε με τις δικές μας απόψεις και σκέψεις.

Μιλάς πολύ: Αν το παιδί είναι πιο εσωστρεφές, μπορεί να χρειάζεται προσωπικό χρόνο, να θέλει την ησυχία του, χώρο και χρόνο μόνο του. Δεν φαντάζεσαι τι μαρτύριο είναι για έναν εσωστρεφή να βρίσκεται πλάι σε ένα άνθρωπο που δεν βάζει τελεία και δεν του επιτρέπει να αφιερώσει χρόνο στις σκέψεις του. Ακόμα και τα εξωστρεφή παιδιά θέλουν χρόνο κάποιες φορές για να μιλήσουν. Αφήστε τα να αναπτύξουν τη σκέψη τους.

Είσαι επικριτικός: Το παιδί μπορεί να μην σου μιλάει επειδή φοβάται την απάντησή σου. Μπορεί να αισθάνεται ότι θα επικρίνεις τις αποφάσεις του, θα πεις κάτι αρνητικό για έναν φίλο ή θα το «τιμωρήσεις*».

Pexels/Karolina Grabowska

Είσαι απορροφημένος αλλού: Το παιδί μπορεί να θέλει να μιλήσει, αλλά δεν το καταλαβαίνεις γιατί είσαι απορροφημένος σε κάτι άλλο. Το παιδί μια μέρα θα βαρεθεί να ανταγωνίζεται με το τηλέφωνο ή τον υπολογιστή σας για την προσοχή και απλώς θα σωπάσει.

Το πιέζεις να μιλήσει: Όταν σαν γονιός ανησυχείς για το παιδί σου, συχνά μπορεί να πιέσεις για να βρεις τι φταίει. Είναι πραγματικά απογοητευτικό και εξοντωτικό το να κάνεις ερωτήσεις χωρίς να πάρεις μια απάντηση . Ακόμα χειρότερο όμως είναι το γεγονός ότι τα παιδιά μπορεί να έχουν ένα θέμα και μην ξέρουν ακριβώς τι τα ενοχλεί. Ας μην ξεχνάμε ότι ο εγκέφαλός τους δεν είναι ακόμα ώριμος ώστε να αντιμετωπίσει κάποια πράγματα που προκύπτουν.

Πάμε να το φτιάξουμεΡώτησε, «χρειάζεσαι βοήθεια για την επίλυση αυτού του προβλήματος», Ενθάρρυνε το brainstorming ως μέσο επίλυσης προβλημάτων. Άφησε το παιδί να δοκιμάσει τις δικές του ιδέες, ακόμα κι αν μπορεί να μην είναι η τέλεια λύσηΚάνε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου (που δεν απαντώνται με ναι ή όχι) και μετά περίμενε την απάντησή τους. Άκουσε χωρίς να διακόψεις. Άκουσε το.Πρόσεξε την απάντησή σου, μείνε ουδέτερος. Κάνε ερωτήσεις για να πάρεις περισσότερες λεπτομέρειες αντί να βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Έλεγξε πώς αισθάνεται το παιδί ή τι σκέφτεται, «Πώς σε έκανε αυτό να νιώσεις» ή «Τι πιστεύετε γι’ αυτήν την απόφαση»;Παρακολούθησε το επίπεδο απόσπασής σου κατά τη διάρκεια της ημέρας, τι πρέπει να αλλάξει; Άφησε το τηλέφωνο μακριά κατά τη διάρκεια που συναντιέστε με το παιδί όταν επιστρέφει από το σχολείο ή όταν επιστρέφεις από τη δουλειά. Αν είσαι πραγματικά απασχολημένος, εξήγησέ του ότι: «Θέλω να σου δώσω την αμέριστη προσοχή μου, θα στείλω αυτό το email, ώστε μετά να μπορέσω πραγματικά να εστιάσω σε σένα».Βρες εναλλακτικές λύσεις για να ρωτήσεις το «γιατί». Κράτησε την επικοινωνία ανοιχτή. Πάντα πιάνει κάτι του τύπου: «Είμαι εδώ όταν είσαι έτοιμος να μιλήσεις».Χρησιμοποίησε ένα ημερολόγιο ή μια καλλιτεχνική δραστηριότητα για να το βοηθήσεις να εκφράσει τις σκέψεις ή τα συναισθήματά του. Μερικές φορές, οι οικογένειες κολλάνε σε αρνητικά πρότυπα επικοινωνίας.

Αλλάζοντας τον τρόπο που μιλάς με τα παιδιά σου, αλλάζεις το μοτίβο.Ίσως χρειαστεί να δοκιμάσεις μερικά πράγματα προτού βρεις αυτό που λειτουργεί καλύτερα για το δικό σου παιδί. Με τον καιρό, θα παρατηρήσει την προσπάθεια και την αλλαγή σου και (ίσως σιγά-σιγά) θα αρχίσουν να ανοίγονται. Άλλωστε οι διαφορετικές δράσεις μας φέρνουν άλλα αποτελέσματα και αυτό πιάνει σε όλους ακόμα και στη σχέση με τα παιδιά μας.

*Εύχομαι αυτό το απαρχαιωμένο μέσο να έχει βγει από το στυλ γονεϊκότητας σου, το ότι γινόταν το 1980 δεν σημαίνει ότι είναι σωστό και το ξέρουμε όλοι αυτό.

3 φράσεις που δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να πεις ποτέ στα παιδιά σου

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τα παιδιά δεν μας μιλάνε πια και έχουν τους λόγους τους! Οι 5 πιο συνηθισμένες αιτίες που παγώνει η επικοινωνία εμφανίζεται στο iPop.