Πως μια εταιρική συνάντηση υψηλόβαθμων στελεχών κατέληξε σε… φυγή από τα παράθυρα!

«Κόσμος και ντουνιάς» μαζεύτηκε προ ημερών στα (ημι)Βόρεια προάστια, καθώς η διοίκηση ενός κορυφαίου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος είχε την ιδέα να πραγματοποιήσει μια συνάντηση με αφορμή την αλλαγή του έτους και την στοχοθέτηση του νέου, πλέον, σε συνάρτηση με την κοινοποίηση των καινούριων σχεδίων προκειμένου να υπάρξει η ζητούμενη αποτελεσματικότητα.

Μια ιδέα που αρχικά έμοιαζε ως απόλυτα λογική, εντούτοις όμως στην πορεία αποδείχτηκε ως «φαεινή». Για να μην πούμε, προβληματική, όπως και θα άρμοζε στο πως εξελίχθηκε η σύναξη.

Διαβάστε εδώ την Business

Και εξηγούμαστε: Το kick–off της μάζωξης, στην οποία συμμετείχαν ορισμένες εκατοντάδες στελέχη του προαναφερθέντος χρηματοπιστωτικού ομίλου, οι οποίοι κινούνται από τις… παρυφές των γενικών διευθύνσεων και κάτω, με την απαιτούμενη «εσάνς» από ανώτερους γενικούς διευθυντές, πραγματοποίησε ο «Νέος-παλιός», ο οποίος έχοντας μια περισσότερο σφαιρική εικόνα των τεκταινομένων στον χώρο, εντός και εκτός των συνόρων, μίλησε με τα πλέον θερμά λόγια για το επίπεδο της κατάρτισης, αποτελεσματικότητας και απόδοσης των στελεχών, μα και εργαζόμενων του «μαγαζιού» επί του πεδίου.

Αποστροφή που όχι μόνο εκλήφθηκε θετικά από τους παριστάμενους, μα λειτούργησε ως την απαιτούμενη… καύσιμη ύλη προκειμένου οι (εν τη ευρεία έννοια) συνεργάτες του να πάρουν… φόρα, θέτοντας μια σειρά από απαιτήσεις και ευρύτερες διεκδικήσεις. Άλλες (απόλυτα) δίκαιες και ορισμένες (εντελώς) εκτός κλίματος.

Για παράδειγμα, σε πλείστες περιπτώσεις τέθηκε το ζήτημα των αμοιβών, οι οποίες παρά το γεγονός πως αναφερόμαστε στην δεύτερη γραμμή – σε επίπεδο οργανογράμματος – σημασίας στελέχη, εντούτοις όμως εξακολουθούν να κατέχουν θέσεις προϊσταμένων, ενώ τα τμήματά τους ανήκουν στο Top3 σε επίπεδο παραγωγικότητας και προσπορισμού εσόδων στο εν λόγω κορυφαίο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.

Έπειτα από πολλές ερωτήσεις και κλιμακούμενη πίεση, μπορεί να μην υπήρξε πειστική απάντηση, ωστόσο οι παριστάμενοι αντελήφθησαν πως τηρείται μια… αμυντική στάση επί του παρόντος και έως ότου ξεκαθαρίσει το ζήτημα των τριετιών. Βλέπετε, οι διοικήσεις των συγκεκριμένων «μαγαζιών» κάθε άλλο παρά επιθυμούν να βάλουν δύο φορές το… χέρι στην τσέπη, ικανοποιώντας (και) με το παραπάνω τους εργαζομένους τους.

Διαβάστε εδώ την Business Voice

Ιδιαίτερα ψηλά στον – άτυπο – κατάλογο των απαιτήσεων από μέρους των στελεχών βρίσκονταν σαφώς πιο απτά και (πολύ) λιγότερο κοστοβόρα ζητήματα, όπως λ.χ. η παροχή εταιρικών αυτοκινήτων. Βλέπετε, πολλά από τα συγκεκριμένα στελέχη (όπως λ.χ. είναι αυτοί που χειρίζονται μικρομεσαίες επιχειρήσεις-πελάτες) βρίσκονται διαρκώς στον δρόμο επισκεπτόμενοι ΜμΕ, αναζητώντας πρόσθετες ευκαιρίες ανάπτυξης, προωθώντας σειρά από προϊόντα και υπηρεσίες, προκρίνοντας και αναδεικνύοντας καινούριες δραστηριότητες, αναδιαρθρώνοντας δανειοδοτήσεις, συζητώντας για χρηματοδοτήσεις κ.ο.κ. Και όλα αυτά, με τα προσωπικά τους οχήματα και δίχως να αποζημιώνονται για την εν λόγω χρήση. Μάλιστα, δεν έχουν και εναλλακτική λύση, καθώς τους επιβάλλεται να πραγματοποιούν συγκεκριμένο αριθμό εξωτερικών συναντήσεων σε ημερήσια, εβδομαδιαία και μηνιαία βάση.

Πολλοί δε, εξ’ αυτών, καθώς δεν διαθέτουν δεύτερο οικογενειακό αυτοκίνητο, βρίσκονται αντιμέτωποι με ανυπέρβλητες δυσκολίες προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα εξωτερικά τους ραντεβού. Αναγκάζονται να σκαρφίζονται μια σειρά από… δημιουργικές λύσεις, που εκτείνεται από μέχρι και γκρουπάρισμα συναντήσεων σε κοντινή ακτίνα δράσης, έτσι ώστε να μετακινηθούν με ταξί ή Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, με ιδιαίτερη προτίμηση στα Μέσα σταθερής τροχιάς (Μετρό, ΗΣΑΠ).

Διαβάστε εδώ την Business Voice

Προς το τέλος της συνάντησης και καθώς τα πνεύματα είχαν αρχίσει να οξύνονται, καθώς ουδένα από τα ανώτερα διοικητικά στελέχη του χρηματοπιστωτικού ομίλου αφενός μεν φανταζόταν την εξέλιξη της κουβέντας και αφετέρου δε, δεν διέθετε την απαιτούμενη αρμοδιότητα προκειμένου να εγγυηθεί για συγκεκριμένες απαντήσεις- λύσεις, κάποιος από την ομήγυρη έριξε την ιδέα – βαλβίδα εκτόνωσης. Για την ακρίβεια, κλήθηκε να μιλήσει στα στελέχη ένα εξόχως αγαπητό, άκρως αποδεκτό και απόλυτα σεβαστό απ’ όλους τους διευθυντικό στέλεχος, ο οποίος ανέλαβε να θέσει την κατάσταση επί ρεαλιστικής βάσης. Δίχως ωραιοποιήσεις, μακριά από λαϊκισμούς και χωρίς να τάσσεται αναφανδόν υπέρ των απαιτήσεων των εργαζομένων ή τυχόν δίκαιου της διοίκησης.

Παρά ταύτα, σε περίπτωση που ο εν λόγω χρηματοπιστωτικός οργανισμός σκεφτεί να… δοκιμάσει τα νερά, ανακοινώνοντας λ.χ. κάποιο πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης, μάλλον προβλέπεται να αδειάζουν κτίρια, γραφεία και parking…

Διαβάστε εδώ την Business Voice