Αλλοίωση αποτελεσμάτων, βαθμολογίας και συνειδήσεων

Ο Πράσινος Ασθενής γράφει για την ξεκάθαρη αλλοίωση που έχει υποστεί η βαθμολογία της Σούπερ Λίγκας αλλά και συνειδήσεις φιλάθλων...
«Έντεκα βαθμοί από την κορυφή είναι πολλοί. Σίγουρα υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας και ποιότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες».

Αυτά τα λόγια θα πει κάποιος που δεν έχει δει ποτέ του ελληνικό πρωτάθλημα και που απλώς διαβάζει τον βαθμολογικό πίνακα. Πού να ήξερε!

Η βαθμολογία είναι πιο πλαστή και από τους πρίγκιπες του Τσάκα και είναι διαμορφωμένη με μαεστρία από τα αθλητικά όργανα, τα οποία από την αρχή της χρονιάς πολεμάνε με κάθε μέσο τον Παναθηναϊκό και αβαντάρουν τον Ολυμπιακό, αλλά και από τα Media που «κουκουλώνουν» κάθε σκάνδαλο.

Η δικαιολογία «πρώτα παίξε καλή μπάλα και μετά να φωνάζεις για τη διαιτησία» πέφτει στο κενό, αν δει κανείς έστω και ένα παιχνίδι πρωταθλήματος του ΟΣΦΠ. Ειλικρινά δε βλέπεται η ομάδα του Πειραιά. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να γράψουμε πως είναι ακόμα χειρότερη από τον κακό Παναθηναϊκό της Λιβαδειάς (κόντρα στον Ατρόμητο).

Σίγουρα οι «πράσινοι» δεν είναι αυτοί που πρέπει φέτος. Σίγουρα έχουν απογοητευτεί οι φίλαθλοι με το κακό θέαμα που τους έχουν προσφέρει στα περισσότερα ματς. Αν, όμως, ο Παναθηναϊκός ήταν ισόβαθμος με τους «ερυθρόλευκους», ή έστω 2-3 βαθμούς πίσω, όπως θα ήταν το δίκαιο, αλήθεια πώς ακριβώς θα ήταν διαμορφωμένο σήμερα το κλίμα; Ειδικά τώρα που οι «πράσινοι» ανεβάζουν στροφές.

Θα ασχολούνταν κανείς με τα λάθη του καλοκαιριού, με τις ευθύνες που μπορεί να πιστεύει κανείς πως έχει η διοίκηση, ο προπονητής ή ο Χ Κατσουράνης;

Εννοείται πως όχι! Η πλειοψηφία θα εστίαζε στη νίκη επί της Ξάνθης, στις γκολάρες του Χριστοδουλόπουλου, στο passing game του δεύτερου ημιχρόνου (μέχρι να σκάσουν από την κούραση –λόγω συνεχόμενων ματς- οι ποδοσφαιριστές), στις ενισχύσεις που πιθανόν θα χρειάζονταν τον Ιανουάριο ώστε να «χτυπήσει» η ομάδα τον τίτλο.

Αυτά σε ένα δίκαιο σύμπαν. Όχι στην Ελλάδα της Παράγκας.

Δυστυχώς το παρασκήνιο δεν επηρεάζει μόνο αποτελέσματα, βαθμολογίες, πρωταθλητές. Το χειρότερο είναι πως επηρεάζει και συνειδήσεις. Διαμορφώνει απόψεις. Η μουρμούρα γίνεται μόνιμος σύμβουλος, ακολουθεί η γκρίνια προς δικαίους και αδίκους και οι γιούχες προς ποδοσφαιριστές. Φαινόμενα που θα απουσίαζαν αν -παρά το κακό θέαμα- η ομάδα ήταν σε απόσταση αναπνοής από τον Ολυμπιακό. Σε αυτή την περίπτωση παίκτες, διοίκηση και προπονητής θα ήταν μία γροθιά, μαζί με τους φιλάθλους που θα ύψωναν ασπίδα απέναντι σε κάθε «εχθρό» (εντός και εκτός) και θα πάλευαν όλοι μαζί για να αναρριχηθεί ο Παναθηναϊκός στην κορυφή.

Πώς η διαιτησία διαμόρφωσε αυτό το -11; Σε κάθε σχεδόν παιχνίδι των δύο «αιωνίων» υπήρξαν λανθασμένα σφυρίγματα τα οποία άλλα επηρέασαν ξεκάθαρα αποτελέσμα και άλλα όχι.

Στη Βέροια ο Ολυμπιακός έπρεπε να χάσει. Εκτός από το γκολ του Ιωάννου που ακυρώθηκε, έπρεπε να αποβληθεί και ο Ιμπαγάσα (δείτε τις αμφισβητούμενες φάσεις και τα... χορευτικά του τερματοφύλακα Δασ