Όταν μία συνέντευξη γίνεται όχημα προπαγάνδας

Η συνέντευξη του Γιάννη Αλαφούζου είναι μία καλή ευκαιρία για να μελετήσουμε τη στάση μερίδας του Τύπου και τον τρόπο με τον οποίο παραποιείται η πραγματικότητα, όσα ειπώθηκαν και ο τόνος των δύο πλευρών.
Για περισσότερο από τρεις ώρες Γιάννης Αλαφούζος και Θύρα 13 συνομιλούσαν πάνω σε πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα για το παρόν και το μέλλον του Παναθηναϊκού. Το κλίμα ήταν εξαιρετικό, δεν έλειψαν όμως οι στιγμές έντασης –σε υγιή πάντα πλαίσια, αφού και οι δύο πλευρές υπεραμύνθηκαν της γνώμης τους για την περίπτωση Νταμπίζα, εξετάζοντάς την από διαφορετική οπτική γωνία. Στη συνέντευξη έγιναν σημαντικές αποκαλύψεις (αλλά και δεσμεύσεις) για θέματα που «καίνε» (γηπεδικό, νέο προπονητήριο, χρέη, ευθύνες Κωνσταντόπουλου – Γόντικα, κλπ).

Όταν μετά από μία τρίωρη αποκαλυπτική συνέντευξη, εμφανίζονται ρεπορτάζ συγκεκριμένων ιστοσελίδων που απομονώνουν ένα πεντάλεπτο έντασης, το αναδεικνύουν με παχυλούς τίτλους και το «ξεχειλώνουν» όσο δεν πάει, τότε υπάρχει μόνο μία λέξη για να χαρακτηρίσει αυτή τη στάση: προπαγάνδα.

Όταν, δε, αυτό συμβαίνει σε ευρεία κλίμακα και όχι απλώς σε ένα μόνο «εχθρικό» site πιθανότατα να κρύβεται και κάτι πιο «βαθύ».

Βέβαια, πάνω στη χαρά της προπαγάνδας πέφτουν σε μία μεγάλη γκάφα. Οι ίδιοι που αναδεικνύουν ως πρώτο θέμα την ένταση σχετικά με τον Νταμπίζα είναι που κατηγορούν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού πως «ασκούν διοίκηση». Προφανώς και αν «διοικούσε» η Θύρα 13 δεν θα υπήρχε ούτε σαν σκέψη η περίπτωση του παλαίμαχου του ΟΣΦΠ.

Το εντυπωσιακό είναι πως μέχρι και εφημερίδες του Ολυμπιακού ασχολήθηκαν (με βασικό πρωτοσέλιδο θέμα) με τη συνέντευξη της Θύρας 13 στο Γιάννη Αλαφούζο!

Εκτός αυτού, διαβάζουμε σήμερα από τον «πειρατή» των media πως ο πρόεδρος της ΠΑΕ στοχοποιεί δημοσιογράφους και Μέσα στην προσπάθειά του να βρει «άλλοθι για αποτυχημένες επιλογές», αλλά και για να «ικανοποιήσει πρόσκαιρα το οπαδικό αίσθημα».

Η υποκρισία στο μεγαλείο της! Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που έχουν καταπιεί αμάσητα τα σκάνδαλα των στημένων αγώνων και τους πρωταγωνιστές τους, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που δεν συγκινούνται (ή που για τα μάτια του κόσμου ξεσηκώνονται για μισή μέρα) με τα φαινόμενα βίας κατά συναδέλφων τους, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που δεν ντρέπονται να εργάζονται σε Μέσα που λειτουργούν με τη λογική των non paper, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα για να φτάσει σε αυτά τα χάλια το ελληνικό ποδόσφαιρο, μιλούν για «στοχοποίηση» και υποκινητές βίας.

Υ.Γ. Από το board των GreenWebFans μπορεί όποιος το επιθυμεί να κατεβάσει το ηχητικό ντοκουμέντο ολόκληρης της συνέντευξης.