Απεβίωσε ο Γλαύκος Κληρίδης

Ο Κύπριος πολιτικός διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1993 μέχρι το 2003 και πέτυχε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς προηγούμενη λύση του κυπριακού.

Ο πρώην πρόεδρος άφησε την τελευταία του πνοή σε κλινική της Λευκωσίας, όπου νοσηλευόταν από προχθές με νεφρική ανεπάρκεια.
Δίπλα του βρισκόταν συνεχώς η κόρη του Καίτη και ο στενός του συνεργάτης Παντελής Κούρος.

Επιθυμία του ίδιου του Προέδρου, από την αρχή που εισήχθη

στην κλινική «Ευαγγελίστρια», ήταν να μην δεχθεί μηχανική υποστήριξη.

Ποιος ήταν

Ο Γλαύκος Κληρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919. Ήταν ο μεγαλύτερος γιός του διαπρεπούς δικηγόρου Γιάννη Κληρίδη. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στην Αγγλία.

Κατά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάγηκε, το 1939, στη Bρετανική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος. Στην αιχμαλωσία παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως εξαίρετες και διακεκριμένες.

Σπούδασε νομικά στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. το 1948. Το 1951 αναγορεύθηκε Βarrister-at-Law στο Gray’s Inn. Από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο “Υπερείδης” και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της ΕΟΚΑ που είχαν συλληφθεί από τους Αγγλους. Επίσης ετοίμασε φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους ‘Αγγλους, τις οποίες παρουσίασε η Eλληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-60), διετέλεσε Yπουργός Δικαιοσύνης. Την ίδια περίοδο διετέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Τον Ιούλιο του 1960 εκλέγηκε μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976.

Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό. Ανέλαβε την αρχηγία της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Λονδίνου που συγκλήθηκε τον Ιανουάριο του 1964 για να μελετήσει το κυπριακό πρόβλημα.

Ο Αττίλας

Στις 23 Ιουλίου 1974, υπό τραγικές για την Κύπρο συνθήκες, ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος, ως γνωστό, είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων ευχαρίστησαν δημόσια το Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή.

Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα. Το Μάιο του 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.

Το 1968 ο Γλαύκος Κληρίδης ορίσθηκε εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον κ. Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Κατά τις συζητήσεις του κυπριακού προβλήματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ο Γλαύκος Κληρίδης εκπροσώπησε την Κύπρο αρκετές φορές.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού από το 1961 μέχρι το 1963 και σε αναγνώριση των εξαίρετων υπηρεσιών του απονεμήθηκε σ’ αυτόν τιμητική διάκριση και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος.

Με την έγκριση της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Ιωάννη του 23ου του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου.

Κατά τις Βουλευτικές Εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εκλέγηκε Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993.

Μετά την εκλογή του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του απονεμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή τα Διάσημα του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.

Επανεκλέγηκε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 15 Φεβρουαρίου 1998.

Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο «Η Κατάθεσή μου» σε τέσσερις τόμους. Εκτός από την Ελληνική, μιλούσε άριστα την Αγγλική γλώσσα. Ήταν χήρος και έχει μια κόρη, την Καίτη.