Δώδεκα φωτογραφικά κλικς από τον φακό της Constance Doyle

Τι σημαίνει φωτογραφία για την ίδια; Ποιο είναι το επίκεντρο του φωτογραφικού της φακού; Ποιός ο τρόπος που φωτογραφίζει; Η νέα φωτογράφος ,μας παρουσιάζει δώδεκα φωτογραφίες μέσα από τη δική της ματιά από πορτραίτα παιδιών και ντόπιων μέχρι φωτογραφίσεις μοντέλων με μια καλλιτεχνική και ιδιαίτερη άποψη.

«Renowned writer Susan Sontag once said “Today everything exists

to end in a photograph”. I know it sounds really cheesy, but I love that quote. I have been a photographer on a part-time basis for about 4 years and have had the opportunity to work with modeling agencies and lots of people from the industry in different countries. I would say that my work goes way beyond photographing models. It’s all about people. I am interested/ borderline fascinated in people. I like standing back and watching them live their lives. I am also a big fan of traveling, which allows me to take instinctive portraits of locals. On that matter, I absolutely worship National Geographic photographers such as Steve McCurry who have the ability to come across people they don’t know but can nonetheless capture the joy and suffering of their world. I guess that explains why — whether it comes to models or strangers — I like to leave a huge part of the story to people’s imagination.»

«Η διάσημη συγγραφέας Susan Sontag κάποτε είπε: “Σήμερα τα πάντα υπάρχoυν για να καταλήξουν σε μια φωτογραφία”. Ξέρω ότι ακούγεται πολύ γραφικό, αλλά υποστηρίζω αυτή την άποψη.

Υπήρξα φωτογράφος μερικής απασχόλησης για περίπου 4 χρόνια και είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με πρακτορεία μοντέλων και πολλούς ανθρώπους από τη βιομηχανία σε διάφορες χώρες. Η δουλειά μου δεν περιορίζεται σε μια απλή φωτογράφηση μοντέλων. Όλα έχουν να κάνουν με ανθρώπους. Με γοητεύει το θέμα ‘άνθρωποι’. Μου αρέσει να στέκομαι πίσω και να τους παρακολουθώ να ζουν τη ζωή τους.

Επίσης, το ότι λατρεύω τα ταξίδια, μου επιτρέπει να τραβάω αυθόρμητα πορτρέτα ντόπιων. Λατρεύω φωτογράφους του National Geographic ,όπως ο Steve McCurry, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να συναντήσουν ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, ωστόσο, μπορούν να «φυλακίσουν» σε μια φωτογραφία τη χαρά και τον πόνο του δικού τους κόσμου. Υποθέτω ότι αυτό εξηγεί γιατί – είτε πρόκειται για τα μοντέλα είτε για ξένους – μου αρέσει να αφήνω ένα τεράστιο μέρος της ιστορίας στην φαντασία των ανθρώπων.»

Where can you find her work?/ Που θα βρείτε τη δουλειά της:

https://www.facebook.com/ConstanceKathleenDoyle

http://constancedoyle.tumblr.com